ازدواج با سن وارونه، الگویی که رواج یافته است
پارسینه: یک مدرس دانشگاه گفت: ازدواج با سن وارونه، یکی از الگوهایی است که در 5 سال اخیر رواج یافته است.
"فروغ نیلچیزاده" ابراز کرد: انسان دارای چند شناسنامه است. شناسنامه تقویمی، شناسنامه عقلی که میزان قدرت تدبیر، عذرخواهی به موقع و عدم وابستگی عاطفی شخص را نشان میدهد و شناسنامه شادی و نشاط که با کنار هم گذاشتن این سه شناسنامه یک معادله تشکیل میشود. اگر شخصی خواستار ازدواجی باشد که در آن مرد از زن کوچکتر است باید دقت کند که طرف مقابل در دو مورد قبلی نسبت به هم سن و سالان خود بالاتر باشد.
وی افزود: زن نیز در یک ازدواج با سن وارونه باید شادی و نشاط داشته باشد که آن به معنی این است که در مقابل سختیها نشکند و اگر فرد گزینه مورد نظر دارای ویژگیهای امانتداری، اخلاق خوب برای مدیریت خشم و غریزه و ایمان بود و سن عقلی او بیشتر از هم سن و سالانش بود، او را به همسری انتخاب کند.
این مدرس دانشگاه، خاطرنشان کرد: معتقدیم انسانها عروسک نیستند که با چند پیام عاشقانه دلهای آنها را صید و بعد از یک مدت او را رها کرد، پس برای جلوگیری از این سوء استفادهها افراد باید خودشان را بشناسند، به دلیل همین عدم شناخت است که گاهی افراد بعد از یک شکست عاطفی مشکلات بسیاری مانند افسردگی پیدا میکنند، زیرا این افراد محتاج به این هستند که کسی آنها را دوست داشته باشد و حقیقت عشق ناب را درک نمیکنند.
وی اظهار کرد: عشق ناب این است که کسی انسان را به خاطر خودش بخواهد و هنگامی که معشوق در خطر است خودش را به آن برساند و او را نجات دهد و علت عدم درک عشق ناب، زندگی کردن در دنیای مدرن است.
نیلچیزاده تصریح کرد: ازدواج بر پایه عشقهای دروغین همانند بنای خانه روی تار عنکبوت است. تار عنکبوت بسیار محکم است، به طوری که در دنیا از آن لباس ضدگلوله میسازند، ولی خانه و خانواده عنکبوت بسیار سست بنیاد است و هیچ وقت دیده نشده که روی تار عنکبوت 2 عنکبوت وجود داشته باشد، زیرا عنکبوت ماده بعد از جفتگیری عنکبوت نر را طعمه خود میکند و هدف از آن فقط کامجویی است که ازدواجهای سست بنیاد به آن تعبیر شده است.
ارسال نظر