سروده‌هایی برای جانباختگان نفتکش سانچی

تعدادی از شاعران کشورمان سروده هایی را برای جانباختگان نفت کش سانچی تقدیم کرده اند.

نغمه مستشارنظامی

دریا به سنگ و صخره می کوبد سرش را
‎وقتی به ساحل می برد خاکسترش را
‎خونگریه دارد باغبان وقتی ببیند
‎پر پر به روی موجها نیلوفرش را
‎قربانی عشق است پاک و بی گناه است
‎ ای ماه روشن کن هلال احمرش را
‎از اشک ایران دخت ها شور است این آب
‎با خون دل شسته ست اشک مادرش را
‎این آب و خاک جاودان جان و تن ماست
‎خالی نخواهد کرد این دل،سنگرش را
‎مهر خلیج فارس را در سینه دارد
‎دریا به ساحل باز گردان پیکرش را
‎

لیلا کردبچه

دی بر سر کشته‌ای دوصد شیون بود
امروز یکی نیست که بر صد گرید

علیرضا قزوه

چند شبی را فقط گریست دل من
کشتی آتش گرفته ای ست دل من
گرچه دل از آب و باد و آتش و خاک است
بعد شما غیر اشک نیست دل من...

عارفه دهقانی

دود است؟ نه! آهِ ماست در آن بالا
شعله است؟ نه! قلبِ ماست با این غم ها
کشتی است؟ نه! عمرِ ماست بعد از این درد
دریاست؟ نه! اشکِ ماست ! آه از دریا!

میلاد حسنی

این درد با که گویم و این غم کجا برم
آتش گرفت زندگی ام روی دست آب

سیده تکتم حسینی

میان داغ تو و اشک و آه حیرانم
در آتش است دلم یا در آب یا در باد... .

دیگه خاموش شد سوز صداشون
گمونم مرگ بوده ناخداشون

هنوز اما داره اینجا می سوزه
دلای داغدار ِ مادراشون...



محسن عرب خالقی

گل جای خود دارد ای کاش آهن در آتش نماند
من دوست دارم که حتی دشمن در آتش نماند
راه گریزی ندارم ، می سوزم و می نویسم
صد مرد آتش بگیرد ، یک زن در آتش نماند

محمدعلی بیابانی

در آب سوختی تو و با شعله ساختی
در آتش غمت دل ما را گداختی

در جنگ نابرابر آن شعله های سرخ
ای مرد! مرد آبی دریا نباختی

شاید در آن سکوت، در آن خلوت عمیق
موسیقی غریب دلت را نواختی

سرباز خاک من! ز چه خفتی میان آب
در بی کسی برای خودت خانه ساختی

تا عرش حق ز عرشه ی کشتی قدم زدی
آری چنان شهید خدا را شناختی