این تیپ زنان بیشتر آرایش میکنند!
پارسینه: در قدیم ازدواج بر مبنای خرید همسر بود. زنان را به بازار میبردند و به خاطر یک فروش خوب آنها را بزک میکردند. اما این بزک کردن تنها یک مرحله در بازار بوده است. وقتی تاریخچه بزک را بررسی کنید میبینید که به ازدواج بر مبنای خرید همسر برمیگردد. آن موقع آن بزک مد شد ولی امروز که نگاه میکنیم که دیگر چنین رسمیبرای ازدواج وجود ندارد ولی همچنان بزک کردن در جامعه ما وجود دارد.اگر مقوله آرایش در جوانان را کنار بگذاریم بعضی افراد هستند که سن شان بالای ۶۰ است اما آنها نیز آرایش میکنند. این در حالی است که تجربه آنها به عنوان یک زن مهمترین عامل قدرت آنهاست به خصوص در جامعه ما که از گذشته با افزایش سن، زنان در اندرونی دارای قدرت بودند و هستند.
قانون: افسر افشار نادری جامعه شناس معتقد است: «آرایش زنان خواسته ای مردانه است اما زنان ایرانی به دلایل مختلف اعتماد به نفس کافی ندارند و به همین دلیل بیشتر آرایش میکنند.» گفتوگو با این جامعه شناس با استناد به تحقیقات او درباره مصرف بالای لوازم آرایش در ایران انجام شده است.
خانم افشار نادری زنان جامعه ما براساس چه منطق و ایدئولوژی ای از لوازم آرایشی استفاده میکنند؟
من روی تکنولوژیهای زیبایی تحقیق کرده ام. براساس نتایج تحقیقات صورت گرفته مشخص شد زنان در ایران اعتماد به نفس ندارند و این موضوع یکی از دلایلی است که بیش از اندازه به چهره خود رسیدگی میکنند. از سوی دیگر زنان ما تحت تاثیر تبلیغات هستند و آنها فکر میکنند تبلیغاتی که برای لوازم آرایش صورت میگیرد حتما درست میگوید و تصویری که قبل یابعد از عمل نشان داده شده را باور دارند.
من بسیاری از زنان را میشناسم که این موضوع را باور دارند و خیلی از آنها این کارها را انجام دادند و بعد از آن چهره شان بسیار مصنوعی شده است. اما خودشان فکر میکنند چون عمل جراحی زیبایی انجام دادند بسیار زیبا هستند. برای آنها این تبلیغات حرف اول را میزند. از سوی دیگر آرایش در جامعه ما به یک فرهنگ بدل شده است. در جامعه ما یک فرهنگ چشم و هم چشمیوجود دارد که افراد براساس آن رفتار میکنند و به آن فکر نمیکنند که این کار در شان شخصیت آنها هست یا نه.
نداشتن اعتماد به نفس به چه دلیل است؛ ریشه تاریخی در فرهنگ مردسالارانه جامعه دارد؟
در قدیم ازدواج بر مبنای خرید همسر بود. زنان را به بازار میبردند و به خاطر یک فروش خوب آنها را بزک میکردند. اما این بزک کردن تنها یک مرحله در بازار بوده است. وقتی تاریخچه بزک را بررسی کنید میبینید که به ازدواج بر مبنای خرید همسر برمیگردد. آن موقع آن بزک مد شد ولی امروز که نگاه میکنیم که دیگر چنین رسمیبرای ازدواج وجود ندارد ولی همچنان بزک کردن در جامعه ما وجود دارد.
اگر مقوله آرایش در جوانان را کنار بگذاریم بعضی افراد هستند که سن شان بالای ۶۰ است اما آنها نیز آرایش میکنند. این در حالی است که تجربه آنها به عنوان یک زن مهمترین عامل قدرت آنهاست به خصوص در جامعه ما که از گذشته با افزایش سن، زنان در اندرونی دارای قدرت بودند و هستند.
این زنها تجارب و قدرت خود را کنار میگذارند و به بازار مصرف لوازم آرایش کشیده میشوند. آنها نیز فکر میکنند اگر چنین کاری را انجام بدهند پیری را کنار گذاشته اند و جوان و زیبا میشوند. هر چند ریزه کاری های تکنولوژیکی را نمیخواهیم زیر سوال ببریم. اما باید ببینیم این زیبایی برای کیست؟ برای کسی که میخواهد از این راه کسب درآمد کند حالا کسی که هنرپیشه است یا مدل یا کسی که این مبلغ های کلانی را که خرج میکند را در میآورد اما یک زن خانه دار که سنی از آن گذشته برای چیست؟ همه این ها دلیل نداشتن اعتماد به نفس است.
تا چه اندازه نگاه جامعه مردسالار بر این موضوع تاثیر دارد؟
در پژوهشی که من در این زمینه انجام دادم علت اصلی آرایش زنان خواست مردانه بود یعنی بدون استثنا زنان اظهار میکردند که یا شوهران ما یا اعضای خانواده اصرار دارند و اگر مردها اصرار نداشته باشند چنین کاری را نمیکنند. بعضی ها هم میگفتند چون زنانی که خود را این گونه درست میکنند مورد توجه مردان هستند برای اینکه توجه همسرانمان به جلب جمع شود باید رقابت کنیم. باید برای هر دو این زمینه ها هدف ها را مورد پژوهش و بررسی قرار دهیم. به خصوص آن دسته از شوهرانی که تاکید دارند که همسرانشان آرایش کنند واقعا باید قصدشان را پژوهش کرد. مردی که ۱۰ یا ۱۵ سال با یک زن زندگی کرده و آنقدر با آن زن مانوس شده است بعد از این سال ها دیگر فرقی نمیکند بر آن تابلویی باشد یا نباشد. قیافه را نمیبینند واقعا انگیزه چیست که مردها از زنان درخواست دارند زیبا باشند باید پژوهش شود.
تا چه اندازه جایگزینی زنان با زن دیگر باعث میشود زن به این سمت گرایش پیدا کند؟
بسیار تاثیرگذار است. زنان همیشه نگران هستند که کس دیگری جایگزین زندگیشان شود. اتفاقا در صحبت با خیلی از مردان آنها بیان کرده اند که چه ایرادی دارد زنان باید خود را برای ما درست کنند. به نظر من اعتراض به این صحبت باید بسیار زیبا باشد چون که وقتی مردی میگوید زنان باید برای ما خود را بیارایند با آنچه که در جامعه بر در و دیوار نوشته میشود که ما در ایران کالا پنداری نمیکنیم و در کشورهای دیگر کالاپنداری وجود دارد، تناقض دارد. مگر زن یک کالاست که خود را بزک و در بسته بندی قشنگ و زیبا به مردها عرضه کند. این بیشتر کالاپنداری است باید این موضوع در رسانه ها گفته شود. باید به این موضوعات پرداخته شود ولی عملا کاری صورت نمیگیرد.
نکته ای که در اینجا مطرح میشود این است که رسانه حاکمیتی مثل تلویزیون خود به تبلیغ این لوازم به صورت مستقیم و غیر مستقیم میپردازند و در بسیاری از تبلیغات میبینیم که بازیگران از آرایش بسیاری برخوردار هستند. خوب مسلما این موضوع بر جامعه تاثیر میگذارد. این در حالی است که در فیلم ها و سریال های خارجی کمتر با آرایش به این غلظت مواجه هستیم.در اینجا این توجیه وجود دارد که این فرد یک هنرپیشه است و بنا بر شغلش چنین کاری را انجام میدهد ولی یک فرد عادی که آرایش میکند و بعد قورمه سبزی درست میکند برای چه باید چنین کاری کند.
صحبت ما درباره زنی است که زندگی نرمال دارد. چرا باید آن اعتماد به نفسش را از دست بدهد و چرا فکرکند این کارها او را زیبا میکند چون هر چقدر زیبا شویم زیباتر از ما وجود دارد و آن چشم حریص آن زن زیبا را پیدا میکند و به آن نگاه میکند. هیچ وقت یک زن چهره خودش را نمیتواند با آرایش کردن به یک چهره رویایی تبدیل کند. چون این زیبایی ها در خود نقش صورت است و برخی ها را میبینم که با عمل، زیبایی واقعی را از دست میدهند.
شما به جنبه های اجتماعی وزن بیشتری میدهید یا به جنبه های روانی؟
من به جنبه های اجتماعی وزن بیشتری میدهم زیرا اجتماع است که مردمش را میسازد. براساس تبلیغات و نگاهی که در جامعه ما وجود دارد یک زن ساده و بدون آرایش زیبا نیست. این نگرش در جامعه وجود دارد و کسی که این کار را نکند دچار سرخوردگی میشود. تو دماغت بزرگ است چرا عمل نکردی. دختران جوان ما ۲۵ ساله یا ۲۷ ساله بوتاکس میکنند تا چین و چروک صورت خود را از بین ببرند. این دختر جوان چرا چنین کاری را میکند؟ وقتی در رادیو و تلویزیون تبلیغ و مصاحبه میکنند و میگویند زنی که بعد از ۲۵ سالگی ازدواج کند باید همسر دوم یک مرد باشد چون شانس ازدواج اولش را از دست داده است. خوب این فرد ۲۵ ساله هر کاری میکند تا جوان تر شود.
اما شروع این کارها در این سن یعنی در ۴۰ سالگی نمیتوان به این فرد نگاه کرد. این آگاهی ها را به جامعه نمیدهند. بیشترین تبلیغ هم در کانال های ماهواره ای ایرانی هست. به خصوص زیرنویس هایی که این کرم ها در وزارت بهداشت تایید شده است و هزار گونه تبلیغ دیگر. بسیاری از تبلیغات دروغین به جامعه تزریق میشود و هیچ نظارتی برآنها وجود ندارد وآگاهی برای بالا رفتن درک زنان و مردان در جامعه صورت نمیگیرد. باید مردان متوجه شوند که زیبایی برای یک زن یعنی هماهنگی و هارمونی میان تمام اجزاء صورتش. زن زیبا عامل خوب بودن نیست. زنانی هستند که فکر، قلب و توانایی های خوب دارند یا اینکه بسیار خوب صحبت میکنند تمام این ها میتواند دلیل یک زن خوب باشد.
یکی از غنی ترین ادبیاتی که حول مصرف لوازم آرایش شکل گرفته است فمینیسم مارکسیستی است که بحث لوازم آرایش و صنعت مد را به چالش کشیده است. تا چه اندازه این موضوع که طبقه سرمایه دار به دنبال جذب زنان به خصوص درکشورهای جهان سوم هست را قبول دارید؟
مسلما سرمایه داری در پشت این قضیه است. به طور کلی درباره مدها تحقیق میشود و مدی پسندیده یک جامعه میشود که از هر نظر جغرافیایی و فرهنگی و … با آن جامعه مطابقت داشته باشد اما در جامعه ما بدون در نظر گرفتن اینکه چه مدی موفق است فقط کالاها به صورت وارداتی میآیند و در جامعه شایع میشوند. اینها پشتش تبلیغات فراوان است که فقط به دنبال بازار فروش هستند. این بازار فروش از طریق تبلیغات و بازاریابی به دست میآید اما نگرش فرهنگی جامعه ما به این موضوع دامن میزند.
اینکه زن باید زیبا باشد و زن باید آرایش کند تا مورد پسند مرد قرار بگیرد و صحبت هایی از این دست. این ها نگرش هایی است که سرمایه داری از آن ها برای فروش بیشتر محصولاتش استفاده میکند. این سرمایه داری در کشورهایی که از درک بالا برخوردارند کمتر موفق میشود اما در جامعه ما به دلیل وجود این نگرش موفق تر عمل میکند.سرمایه داری که تولید میکند به دنبال بازار فروش در کشورهای دیگر را مدنظر قرار میدهد در کشورهای اروپایی زنان مسن را میبینید که با یک پسر جوان تر از خود ازدواج میکند اما در کشورما یک دختر جوان اگر چهره زیبا نداشته باشد شانس ازدواج ندارد.این مشکل در کشورهای آسیایی به خصوص کشورهای عربی بیشتر است.
ارسال نظر