رفتار کلینتون و ترامپ در قبال ایران
پارسینه: روزنامه مردم سالاری در سرمقاله امروز خود نوشت: دو کاندیدای مطرح ریاستجمهوری آمریکا در حال حاضر بر روی همه ارزشهای آمریکا هم پا گذاشته و شرایط خاصی را به وجود آوردهاند که دنیا را به تعجب وا داشتهاند به نظر میرسد هر کدام از این دو کاندیدا که بر سر کار آیند با ما چندان مناسبات حسنهای نخواهند داشت.
در ادامه این سرمقاله می خوانیم: فقط با توجه به آمار و اسنادی که منتشر میشود قاعدتا باید خانم کلینتون رای بیاورد و پیروز انتخابات شود اما هنوز این آمارها دقیق نیست و ممکن است ساختگی باشد تا روحیه طرف مقابل را تضعیف کند ولی تا حدودی اسناد نشان از پیروزی خانم کلینتون دارد.
خانم کلینتون از دو محفل دشمن ما مورد حمایت قرار میگیرد یعنی از محفل اعراب و هم محفل رژیم صهیونیستی که هم هزینههای انتخاباتی او را پرداخت میکنند و هم بسیار طرفدار وی هستند در مقابل آقای ترامپ هیچ توجهی به این دو محفل نداشته و صحبتی از آنها به میان نمیآورد.
البته ترامپ هم طرفداران خود را در آمریکا دارد چون او نیز جزو حزب جمهوریخواه است که در شمال آمریکا از نفوذ بسیار زیادی برخوردارند و گروههای جوان و ثروتمند آمریکا از او حمایت میکنند لذا چندان نمیتوان پیشبینی دقیقی از شرایط انتخاباتی آمریکا ارائه کرد.
با توجه به حمایت دو کانون عربی و اسرائیلی از کلینتون قاعدتا نمیتوان انتظار رفتار درست و مناسبی از وی نسبت به ایران داشت و از عقلانیتی که اوباما برخوردار است مطلقا کلینتون برخوردار نیست اگر چه هر دو عضو یک حزب هستند و اگرچه سیاستهای عمده اوباما را دنبال میکنند ولی هیچ وقت اینگونه نخواهد شد چرا که او بسیار متکی برقدرت است لذا انتخاب هر دو کاندیدا برای ما یک حکم را خواهد داشت. اما به نظر من اگر ترامپ بر سر کار آید آزار و اذیت آنها بر کشور ما کمتر خواهد بود چون کلینتون سابقه آزاردهی ما را هم دارد و هم در سنا و هم در پست وزارت خارجه از تحریمهای علیه ایران به شدت حمایت میکرد.
به طور کلی جمهوری خواهان عموما نگاهشان به درون آمریکا برای رسیدن به اهدافشان است ولی دموکراتها نگاهشان به بیرون از آمریکاست و تقریبا همه اتفاقاتی که در تاریخ معاصر ما رخ داده از سوی دموکراتها بوده است ولی در هر حال همه این موارد به پیروزی کاندیدا در این انتخابات برمیگردد.
شاید در تاریخ آمریکا، رئیسجمهوری قویتر از اوباما بر سرکار آمده باشد اما با اخلاقتر از اوباما بر سرکار نیامده است و توافق هستهای ایجاد شده با ایران هم نتیجه همین مساله بود. یعنی اگر طی این زمان چنانچه جمهوریخواهان بر سرکار میآمدند شرایط متفاوت بود. یعنی طی دورانی که اوباما بر سرکار بود مراقب بود. که نه تنها در مورد ایران بلکه درباره همه کشورها، آمادگی برای جنگ نداشته و نخواسته آمریکا را وارد جنگ کند همچنان که در شعارهایش هم گفت که آمریکا را وارد جنگ نخواهد کرد. در هر حال اوباما برنده جایزه صلح نوبل است.
اما در هر صورت نه تنها هر دو کاندیدای ریاستجمهوری آمریکا برای ما یک حکم را دارد بلکه از طرف کلینتون نگرانی بیشتری احساس میشود چون وی وابستگیهای شدیدی به محافل یهودی در آمریکا دارد.
در هر حال توافق هستهای ایران توافق مهمی است که از هر دو طرف تایید شده است و نقض برجام برای آمریکا هم ضرر و زیان خود را دارد و چنین اتفاقی نخواهد افتاد. چون نقض برجام دقیقا خلاف موازین حقوقی است لذا بسیار بعید به نظر میرسد که توافق برجام با مشکلی
مواجه گردد.
خانم کلینتون از دو محفل دشمن ما مورد حمایت قرار میگیرد یعنی از محفل اعراب و هم محفل رژیم صهیونیستی که هم هزینههای انتخاباتی او را پرداخت میکنند و هم بسیار طرفدار وی هستند در مقابل آقای ترامپ هیچ توجهی به این دو محفل نداشته و صحبتی از آنها به میان نمیآورد.
البته ترامپ هم طرفداران خود را در آمریکا دارد چون او نیز جزو حزب جمهوریخواه است که در شمال آمریکا از نفوذ بسیار زیادی برخوردارند و گروههای جوان و ثروتمند آمریکا از او حمایت میکنند لذا چندان نمیتوان پیشبینی دقیقی از شرایط انتخاباتی آمریکا ارائه کرد.
با توجه به حمایت دو کانون عربی و اسرائیلی از کلینتون قاعدتا نمیتوان انتظار رفتار درست و مناسبی از وی نسبت به ایران داشت و از عقلانیتی که اوباما برخوردار است مطلقا کلینتون برخوردار نیست اگر چه هر دو عضو یک حزب هستند و اگرچه سیاستهای عمده اوباما را دنبال میکنند ولی هیچ وقت اینگونه نخواهد شد چرا که او بسیار متکی برقدرت است لذا انتخاب هر دو کاندیدا برای ما یک حکم را خواهد داشت. اما به نظر من اگر ترامپ بر سر کار آید آزار و اذیت آنها بر کشور ما کمتر خواهد بود چون کلینتون سابقه آزاردهی ما را هم دارد و هم در سنا و هم در پست وزارت خارجه از تحریمهای علیه ایران به شدت حمایت میکرد.
به طور کلی جمهوری خواهان عموما نگاهشان به درون آمریکا برای رسیدن به اهدافشان است ولی دموکراتها نگاهشان به بیرون از آمریکاست و تقریبا همه اتفاقاتی که در تاریخ معاصر ما رخ داده از سوی دموکراتها بوده است ولی در هر حال همه این موارد به پیروزی کاندیدا در این انتخابات برمیگردد.
شاید در تاریخ آمریکا، رئیسجمهوری قویتر از اوباما بر سرکار آمده باشد اما با اخلاقتر از اوباما بر سرکار نیامده است و توافق هستهای ایجاد شده با ایران هم نتیجه همین مساله بود. یعنی اگر طی این زمان چنانچه جمهوریخواهان بر سرکار میآمدند شرایط متفاوت بود. یعنی طی دورانی که اوباما بر سرکار بود مراقب بود. که نه تنها در مورد ایران بلکه درباره همه کشورها، آمادگی برای جنگ نداشته و نخواسته آمریکا را وارد جنگ کند همچنان که در شعارهایش هم گفت که آمریکا را وارد جنگ نخواهد کرد. در هر حال اوباما برنده جایزه صلح نوبل است.
اما در هر صورت نه تنها هر دو کاندیدای ریاستجمهوری آمریکا برای ما یک حکم را دارد بلکه از طرف کلینتون نگرانی بیشتری احساس میشود چون وی وابستگیهای شدیدی به محافل یهودی در آمریکا دارد.
در هر حال توافق هستهای ایران توافق مهمی است که از هر دو طرف تایید شده است و نقض برجام برای آمریکا هم ضرر و زیان خود را دارد و چنین اتفاقی نخواهد افتاد. چون نقض برجام دقیقا خلاف موازین حقوقی است لذا بسیار بعید به نظر میرسد که توافق برجام با مشکلی
مواجه گردد.
ارسال نظر