پارسینه: صنعت خودروسازی روسیه یک صنعت به شدت دولتی و عجیب و غریب است. روسیه نه توان رقابت با بازار های جهانی را دارد و نه خیلی میلی به اینکه لادای قدیمی را دوباره احیا کند. این حقیقت را باید باور کرد که اقتصاد روسیه دیگر توان بلند شدن ندارد.

امروز می خواهیم در خصوص خودرویی صحبت کنیم که مارا یاد فیلم های قدیمی جاسوس بازی در روسیه و کا گ ب می اندازد خودرویی که در چند کشور جهان هم زیست اما نه با نام محبوب و دوست داشتنی.

اولین خودروهای تولید شده توسط AvtoVAZ با کمک فنی فیات تولید و با نام Zhiguli به بازار عرضه شد. نام تجاری لادا در سال ۱۹۷۳ ظاهر شد، در ابتدا بر خارج از کشور متمرکز شد و قبل از تبدیل شدن به برند اصلی AvtoVAZ برای همه بازارها در دهه ۱۹۹۰. رنو در سال ۲۰۱۶ کنترل این برند را به دست گرفت. کمک های فنی این شرکت فرانسوی در سال ۲۰۰۸ و پس از تصاحب سهام اقلیت AvtoVAZ آغاز شد. لادا در سال ۲۰۲۲ دوباره توسط دولت روسیه خریداری شد.

فلسفه لوگوی لادا

اولین لوگوی رسمی برای AvtoVAZ در سال ۱۹۷۰ معرفی شد. این آرم توسط تمام محصولات آن صرف نظر از اینکه تحت چه نامی به بازار عرضه می شد استفاده می شد. این لوگو شامل یک نشان عمودی و سپر مانند با یک قایق وایکینگ در داخل بود. در اواسط دهه ۱۹۹۰، شرکت لوگوی جدیدی را معرفی کرد، این بار با طرحی بیضی مانند افقی، که هنوز قایق را در داخل خود نگه داشته است. طراحی لوگو در حالی که در سال ۲۰۰۲ و ۲۰۱۵ به روز می شد حفظ شد.

دوران طلایی شوروری و تولد لادا

خودروساز AvtoVAZ از همکاری فیات و Vneshtorg اتحاد جماهیر شوروی (وزارت تجارت خارجی) شکل گرفت و در شهر Tolyatti بر روی رودخانه ولگا مستقر است. هر دو طرف این پیشنهاد را در مسکو، جایی که جیانی آنیلی، مالک شرکت و برادرزاده موسس فیات، و ویتوریو والتا، رئیس شرکت، از ایتالیا آمده بودند، مورد بحث قرار دادند. اولین قرارداد اولیه در ۱ ژوئیه ۱۹۶۵ امضا شد. در ۴ مه ۱۹۶۶، الکساندر تاراسوف وزیر صنعت خودرو اتحاد جماهیر شوروی و ویتوریو والتا پروتکل همکاری علمی و فنی بین فیات و وزارت شوروی را امضا کردند. سرانجام در ۱۵ آگوست ۱۹۶۶ یک قرارداد کلی بین دو طرف در مسکو امضا شد.

اولین خودروهای تولید شده توسط AvtoVAZ با کمک فنی فیات تحت نام ژیگولی به بازار عرضه شد که ظاهراً پس از پیشنهاد طراح، A. M. Cherny انتخاب شد.هنگامی که خودروها شروع به صادرات به بازارهای خارجی کردند، نام ژیگولی نامناسب تشخیص داده شد، زیرا تلفظ آن برای غیر روسی زبانان سخت بود، و گفته شد که کلمه نامناسب و زننده ای است. لادا به برندی برای بازارهای صادراتی تبدیل شد. به دلیل کمیاب بودن تعمیرگاه های خودرو در اتحاد جماهیر شوروی، لاداها به گونه ای طراحی شدند که به راحتی توسط صاحبانشان نگهداری شوند. لادا شاسی بلند در اروپا، کانادا و آمریکای جنوبی برای مشتریانی که به دنبال جایگزین های مقرون به صرفه تر برای برندهای محلی بودند، محبوب بود و فروش خودروهای جدید بسیار موفق بود و تا نیوزلند هم رسید.

فنی به شدت عقب افتاده

از آنجایی که موتور اصلی فیات هیچ فضایی برای مدرن سازی نداشت، با یک موتور میل بادامک سقفی جدید جایگزین شد. این خودرو به ترمزهای درام ناهموار در عقب مجهز بود، زیرا ترمز دوم در جاده های ضعیف قابل اعتمادتر بود. سیستم تعلیق جلو و عقب قابل اعتمادتر و به روزتر با افزایش فاصله از زمین، گیربکس مدرن و دستگیره های درها نیز تعبیه شده است. کار روی خودروی جدید توسط گروه های مشترکی از مهندسان NAMI و فیات انجام شد که در تورین و تولیاتی با هم کار می کردند. در بهار سال ۱۹۷۰، AvtoVAZ تیم خود را از طراحان و مهندسان تشکیل داده بود و به طور مستقل کار می کرد.

نابودی لادای دوست داشتنی پس از فروپاشی شوروی

سدان سری ۱۱۰ در سال ۱۹۹۵، دو سال پس از مهلت اولیه آن در سال ۱۹۹۳، معرفی شد. هزینه های توسعه این خودرو ۲ میلیارد دلار برآورد شد. استیشن واگن ۲۱۱۱ در سال ۱۹۹۸ و ۲۱۱۲ هاچ بک این محدوده را در سال ۲۰۰۱ تکمیل کردند. یک نسخه پنج در از نیوا، VAZ-2131، در سال ۱۹۹۵ معرفی شد. با این حال، تا سال ۱۹۹۷، لادا مجبور به خروج از بیشتر اروپای غربی شد. بازارها به دلیل تشدید قوانین مربوط به انتشار و ایمنی. همچنین، ظهور سریع برندهای حاشیه اقیانوس آرام مانند هیوندای، کیا و پروتون در دهه ۱۹۹۰ شروع به تسخیر بخش بودجه بازار کرد، که لادا از دهه ۱۹۷۰ در آن دوام آورده بود، که همچنین به نابودی نهایی این مارک در بازار کمک کرد.

 

تولد دوباره خودروسازی روسیه به لطف فرانسوی ها

معرفی خط جدید سگمنت B Kalina به بازار در سال ۲۰۰۵ اتفاق افتاد. اتوواز یک کارخانه جدید و مدرن برای این مدل ساخت و امیدوار بود سالانه حدود ۲۰۰۰۰۰ خودرو بفروشد. کالینا در ابتدا در اوایل دهه ۱۹۹۰ طراحی شده بود، و عرضه آن بارها به تعویق افتاد، که نمونه ای از مشکلات شرکت در ارائه محصولات به موقع به بازار بود. در مارس ۲۰۰۷، لادا پریورا، مدل بازسازی شده و مدرن سری ۱۱۰ را به بازار عرضه کرد.

در مارس ۲۰۰۸، رنو ۲۵ درصد از سهام اقلیت AvtoVAZ را در قراردادی ۱ میلیارد دلاری خریداری کرد و Rostec 75 درصد باقی مانده را حفظ کرد. فروش گرانتا، یک خودروی ساب کامپکت که با همکاری رنو توسعه یافت، در دسامبر ۲۰۱۱ آغاز شد. لارگوس، خودروی دیگری با فناوری رنو، تا اواسط جولای ۲۰۱۲ در بازار روسیه عرضه شد. در آگوست ۲۰۱۲، خودروی مفهومی XRAY در سالن بین‌المللی خودرو مسکو عرضه شد. XRAY توسط طراح اصلی آن زمان استیو متین، که قبلا از ولوو و مرسدس بنز بود، طراحی شد. نسل دوم لادا کالینا، که اساساً یک نسل اول فیس لیفت شده بود، نیز در نمایشگاه بین‌المللی خودرو مسکو در سال ۲۰۱۲ رونمایی شد.

کالینا همچنین به عنوان نسخه قدرتمندتر به نام لادا کالینا اسپورت تولید شد. تولید وستا بر اساس پلت فرم جدید B\C که توسط AvtoVAZ با همکاری اتحاد رنو-نیسان توسعه یافته است، در ۲۵ سپتامبر ۲۰۱۵ در کارخانه لادا ایژفسک آغاز شد. برای اولین بار در تاریخ لادا، تنها یک سال از خودروی مفهومی تا شروع تولید می گذرد. در سال ۲۰۱۶، پس از خریدهای مختلف، رنو شرکت مادر AvtoVAZ شد و کنترل لادا را به دست گرفت. XRAY، بر اساس پلت فرم داچیا، اولین کراس اوور کامپکت شهری در تاریخ این شرکت بود. فروش در ۱۴ فوریه ۲۰۱۶ آغاز شد. در ژانویه ۲۰۲۱، پس از بازسازی شرکت، رنو گفت که لادا و برند خواهر داچیا را در یک واحد تجاری لادا-داچیا ادغام خواهد کرد.

در پایان باید گفت از صنعت خودروسازی روسیه نامی دیگر در جهان نیست البته که باید بگوییم همان اندک آبرویی که در این صنعت مانده از زمان فیات لادا است و خبری از نوآوری در این صنعت نیست و البته اراده ای هم به چشم نمی خورد.