.svg)
چگونه همسرم را نقد کنم که موجب آزارش نشود؟
پارسینه: بسیاری اوقات در زندگی زناشویی و حتی در رابطه با دیگران نقد‌هایی داریم که هنگام مطرح کردنشان با طرف مقابل، موجب دل آزردگی او می‌شویم. نکاتی هستند که رعایت کردنشان، آسیب نقد کردن را کاهش می‌دهد. اکنون به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.
نکاتی پیرامون چگونگی نقد صحیح:
۱. به دلیل این که به هنگام نقد کردن، عزت نفس فرد مورد نظر مورد مخاطره قرار می‌گیرد، افراد معمولا در برابر نقد مقاوم هستند و به جز افرادی که عزت نفس بالایی دارند؛ بنابراین سعی کنید تا حد ممکن از روش‌های جایگزین استفاده کنید. مثلا به جای این که همسرتان را به دلیل رعایت نکردن نظم انتقاد کنید، هنگامی که نظم را رعایت می‌کند خیلی او را تقدیر کرده و از او تعریف کنید. این کار به مرور زمان، باعث می‌شود عدم رعایت نظم او کم رنگ شده و رعایت کردن نظمش بیشتر شود.
۲. قبل از نقد طرف مقابل، نیتتتان را با خودتان مرور کنید! آیا واقعا قصد کمک به او و اصلاحش را دارید یا صرفا می‌خواهید دلتان خنک شود یا او را ضایع کنید؟ با خودتان رو راست باشید. چون نیت شما در صحبتتان حتما اثر گذار خواهد بود.
۳. قبل از نقد نقاط منفی او، حتما به نقاط مثبتش فکر کنید و آن‌ها را به زبان آورده و به خاطر آن نقاط مثبت، تقدیرش کنید. نقاط مثبتی که ذکر می‌کنید و تقدیرتان واقعی باشد، چاخان نباشد.
۴. مراقب باشید رفتارش را نقد کنید و نه شخصیتش را. مثلا نگویید شلخته‌ای بلکه رفتارش را مثلا این که هنگام خانه امدن لباس هایش را روی تخت می‌اندازد یا جوراب و کیفش را کنار اتاق می‌انداز نقد کنید.
۵. حتی الامکان نقدتان را کوتاه و خلاصه و در حد ضرورت بگویید. یعنی نقدتان را شاخ و برگ‌های اضافی ندهید و آن را طولانی نکنید.
۶. جملاتتان را با ضمیر من آغاز کنید و نه ضمیر تو. مثلا به جای این که بگویید تو به ظاهرت نمی‌رسی و به آراستگیت اهمیت نمی‌دهی. بگویید: من دوست دارم بیشتر به خودت برسی.
۷. رفتار منفی طرف مقابل را تعمیم افراطی ندهید. مثلا نگویید:تو هیچ وقت حوصله‌ی حرف زدن نداری. آیا واقعا هیچ زمانی نبوده که او با شما با حوصله حرف زده باشد؟
۸. مبهم صحبت نکنید و حرفتان را واضح و حتی با مثال بیان کنید. مثلا نگویید:من از رفتارایی که با من داری راضی نیستم.
۱. به دلیل این که به هنگام نقد کردن، عزت نفس فرد مورد نظر مورد مخاطره قرار می‌گیرد، افراد معمولا در برابر نقد مقاوم هستند و به جز افرادی که عزت نفس بالایی دارند؛ بنابراین سعی کنید تا حد ممکن از روش‌های جایگزین استفاده کنید. مثلا به جای این که همسرتان را به دلیل رعایت نکردن نظم انتقاد کنید، هنگامی که نظم را رعایت می‌کند خیلی او را تقدیر کرده و از او تعریف کنید. این کار به مرور زمان، باعث می‌شود عدم رعایت نظم او کم رنگ شده و رعایت کردن نظمش بیشتر شود.
۲. قبل از نقد طرف مقابل، نیتتتان را با خودتان مرور کنید! آیا واقعا قصد کمک به او و اصلاحش را دارید یا صرفا می‌خواهید دلتان خنک شود یا او را ضایع کنید؟ با خودتان رو راست باشید. چون نیت شما در صحبتتان حتما اثر گذار خواهد بود.
۳. قبل از نقد نقاط منفی او، حتما به نقاط مثبتش فکر کنید و آن‌ها را به زبان آورده و به خاطر آن نقاط مثبت، تقدیرش کنید. نقاط مثبتی که ذکر می‌کنید و تقدیرتان واقعی باشد، چاخان نباشد.
۴. مراقب باشید رفتارش را نقد کنید و نه شخصیتش را. مثلا نگویید شلخته‌ای بلکه رفتارش را مثلا این که هنگام خانه امدن لباس هایش را روی تخت می‌اندازد یا جوراب و کیفش را کنار اتاق می‌انداز نقد کنید.
۵. حتی الامکان نقدتان را کوتاه و خلاصه و در حد ضرورت بگویید. یعنی نقدتان را شاخ و برگ‌های اضافی ندهید و آن را طولانی نکنید.
۶. جملاتتان را با ضمیر من آغاز کنید و نه ضمیر تو. مثلا به جای این که بگویید تو به ظاهرت نمی‌رسی و به آراستگیت اهمیت نمی‌دهی. بگویید: من دوست دارم بیشتر به خودت برسی.
۷. رفتار منفی طرف مقابل را تعمیم افراطی ندهید. مثلا نگویید:تو هیچ وقت حوصله‌ی حرف زدن نداری. آیا واقعا هیچ زمانی نبوده که او با شما با حوصله حرف زده باشد؟
۸. مبهم صحبت نکنید و حرفتان را واضح و حتی با مثال بیان کنید. مثلا نگویید:من از رفتارایی که با من داری راضی نیستم.
منبع: وبلاگ دکتر مهدی شاهمرادی
ارسال نظر