داروهای ضدتهوع ریسک سکته مغزی را افزایش می دهند

مطالعه اخیر محققان دانشگاه سوربن نشان داد که برخی از داروهای ضد تهوع و استفراغ خطر سکته مغزی ایسکمیک را سه برابر می‌کند.

بالاترین خطر مربوط به داروهای متوپیمازین، متوکلوپرامید و دومپریدون بود.

افراد ممکن است از داروهای ضد روان پریشی برای درمان بیماری‌هایی مانند اسکیزوفرنی، افسردگی روان پریشی، اختلال دوقطبی، و زوال عقل که باعث علائم روان پریشی یا از دست دادن ارتباط با واقعیت می‌شوند، استفاده کنند. دوپامین اضافی ممکن است در روان پریشی نقش داشته باشد.

دوپامین یک پیام رسان شیمیایی یا انتقال دهنده عصبی است که بر خلق و خو، احساس پاداش و حرکت تأثیر می‌گذارد. داروهای ضد روان پریشی با مسدود کردن گیرنده‌های دوپامین در مغز باعث کاهش سطح دوپامین می‌شوند.

سایر داروها برای درمان تهوع و استفراغ مرتبط با شیمی درمانی یا میگرن نیز گیرنده‌های دوپامین یا ضد استفراغ را مسدود می‌کنند. این داروها انتقال دوپامین به روده‌ها و ناحیه محرک گیرنده شیمیایی در مغز را که مسئول انتقال سیگنال‌های ایجاد کننده استفراغ است، مسدود می‌کند.

محققان داده‌های ۲,۶۱۲ بزرگسال از پایگاه‌داده سیستم مراقبت‌های بهداشتی فرانسه را بین سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶ مورد بررسی قرار دادند. شرکت‌کنندگانی که در این مطالعه شرکت کردند یک سکته مغزی ایسکمیک اولیه را تجربه کردند و یک یا چند داروی ضدتهوع را ظرف ۷۰ روز قبل از سکته مصرف کرده بودند.

این مطالعه ۳ نوع دارو را شناسایی کرد: دومپریدون، متوکلوپرامید و متوپیمازین.

این مطالعه نشان داد شرکت‌کنندگانی که داروهای ضدتهوع دریافت می‌کردند به طور کلی ۳.۱۲ برابر بیشتر از گروه کنترل خطر سکته مغزی ایسکمیک را داشتند.

متوپیمازین به طور قابل توجهی خطر سکته مغزی ایسکمیک را ۳.۶۲ برابر، متوکلوپرامید ۳.۵۳ برابر و دومپریدون ۲.۵۱ برابر افزایش داد.

متوپیمازین و متوکلوپرامید از سد خونی مغزی عبور می‌کنند که حرکت مواد را از خون به مغز کنترل می‌کند. با این حال، دومپریدون چنین عملکردی ندارد.

برای تأیید یافته‌ها به مطالعات بیشتری نیاز است.