چرا زنان بیشترین قربانیان بیماری ام اسند؟

ام.اس (M.S) بيماري مزمني است كه در آن سلول هاي ايمني اشتباها و بطور غير عادي به پوشش و غلاف سلولهاي عصبي ( ميلين ) در مغز و نخاع حمله كرده و علائم متنوعي از قبيل ضعف عضلاني وسفتي، اختلال تعادل، و هماهنگي قسمت هاي مختلف بدن ، كرختي ، مشكلات روحي و خلقي ، و تاري ديد را پديد مي آورد.

به دلايل نامعلومي، بيشترين قربانيان بيماري هاي خود ايمني ( 75% )را زنان تشكيل مي دهند. نكته ي جالب ديگر اينكه سير و پيشرفت بيماري در مردان مبتلا سريعتر از زنان است!

شايعترين سن ابتلاء به ام اس در هر دو جنس مرد و زن، بين 40-50 سالگي بوده، زنان سفيد پوست شانس ابتلاء بيشتري از زنان سياه پوست دارند.

ميزان ابتلاء به ام اس درخلال سال هاي 1980-1990 در ميان زنان بيش از 50 % رشد داشته است، در حاليكه اين ميزان در مردها تفاوتي نكرده است.اين مسئله و اينكه ميزان بيماري هاي خود ايمني در خانم ها شايعتر از اقايان است زمينه ي تحقيقات وسيعي را در پيش روي محققين قرار داده است.

علت شيوع بيشتر اين بيماري در زنان نسبت به مردان هنوز در هاله اي از ابهام قرار دارد. علائم ام اس معمولا در طول بارداري كاهش مي يابد ولي در طول سه ماهه ي اول پس از زايمان شدت بيشتري به خود مي گيرند!

آنچه تقريبا مسلم است اينست كه تفاوت هاي هورموني نقش قابل توجهي در تفاوت شيوع اين بيماري در دو جنس دارند ولي تفاوت هاي ژنتيكي وتمايلات خانوادگي نيز در اين زمينه حائز اهميتند. براي مثال شانس ابتلاء به بيماري هاي خود ايمني مثل لوپوس يا آرتريت روماتوئيد در خواهر يك بيمار مبتلا به بيماري ام اس بيشتر از سايرين است.

يك مطالعه ي انجام شده در اروپا نشان داده است كه تزريق ماهيانه ي اينترفرون بتا يك آ بصورت زير پوستي در ابتداي تشخيص ام اس موجب كاهش عوارض و سرعت پيشرفت اين بيماري خواهد شد. اما هنوز راه زيادي براي قطعيت اين مسئله در پيش روست.

مطالعه ي ديگري نيز نشان داد كه تزريق داخل وريدي ايمونوگلوبولين(I.V.I.G) پس از اولين علائم ام اس احتمال بروز حالات پيشرفته ي اين بيماري را كاهش مي دهد و مشخصا عوارض مغزي آن را كاهش مي دهد.

با وجود درمان های متعددی که برای این بیماری به کار گرفته می شود، ام اس هم چنان یکی از ناتوان کننده ترین بیماری هایی است که جنبه های مختلف زندگی فرد مبتلا را تحت تاثیر خود قرار می دهد.