چرا رابطه دولت با روحانیون گسسته شد؟
پارسینه: هنوز از یادها نرفته است که 3 تیر 84 مراجع عظام روی کار آمدن دولتی را می دیدند که همگان بر ولایی و مکتبی بودن آن اذعان داشتند.
حرا : هنوز از یادها نرفته است که 3 تیر 84 مراجع عظام روی کار آمدن دولتی را می دیدند که همگان بر ولایی و مکتبی بودن آن اذعان داشتند.
دولتی که قرار بود پیوند و تعاملی محکم و قوی با حوزهها داشته باشد. احمدینژاد دولت نهم هم از پیوند دولتش با روحانیت سخن می گفت. وی در آن روزهایی که تازه به پاستور کوچ کرده بود گفت: «امروز حوزه و دولت در کنار یکدیگر هستند و من بین حوزه، دولت و نظام فاصلهای نمیبینم و اینها را جدای از یکدیگر نمیدانم».
عمر این باور اما بسیار کوتاه بود. رفتارها و عملکرد رئیس دولت نهم و اطرافیانش در مدت زمانی کوتاه بعد از روی کار آمدن، کار را به جایی رساند که حمایتهای مراجع کم کم جای خود را به ارشاد و در دولت دهم به انتقاداتی صریح و بعضا تند داد.
اولین چالش رسمی بین دولت و مراجع، آنجا که محمود احمدی نژاد دستور داد ورود بانوان به ورزشگاهها بلامانع اعلام شود، رقم خورد. اعتراضهای شدیداللحن مراجع و علما عظام به تصمیم رئیسجمهور در نهایت منجر به عقب نشینی دولت از این تصمیم خود شد.
این در حالی بود که غلامحسین الهام سخنگوی وقت دولت اعلام کرد لغو تصمیم احمدینژاد نه به درخواست مراجع تقلید که به سفارش برخی دیگر از مقامات ارشد نظام صورت گرفته است.
این اظهار نظر، بر حجم نارضایتی و دلخوری مراجع و علما افزود و باعث شد تا احمدینژاد به منظور تلطیف فضا، ترتیب سفری دیگر به قم و دیدار با مراجع تقلید را بدهد.
دلخوری علما و مراجع عظام به حدی شد که در ماجرای سفرهای استانی رئیس جمهور به قم شایعاتی مطرح بود که خیلی زود رنگ واقعیت به خود گرفت؛ برخی مراجع و علما به دولت اجازه ملاقات نداده نمیدادند! این اختلافات تنها در دولت نهم نمود نداشت بلکه در دولت دهم به شکلی دیگر افزایش نیز پیدا کرد.
انتصاب اسفندیار رحیم مشایی به سمت معاون اولی بار دیگر فصل جدیدی از اختلافات را میان رئیس دولت و مراجع عظام کلید زد. 11 روز خانه نشینی معروف محمود احمدی نژاد نیز موج انتقادات را بیشتر کرد و آخرين بارقههاي اميد براي بهبود روابط روحانيون و دولت را از بين برد.
دوستی با مردم اسرائیل و مطرح کردن فرهنگ ایرانی توسط یار همیشگی محمود احمدی نژاد اما شروع جدی تر شدن اختلاف دولت و روحانیون در دولت دهم بود تا تقابل فرهنگ ایرانی با فرهنگ اسلامی بهانه دیگری برای روحانیت باشد تا از دولتیها انتقاد کنند.
بعد از آن هم گلایه های گرانی مراجع از هر سو بلند شد و وضعیت دولت را بدتر کرد.
رفتارهای بعدی رئیس جمهور اما باز هم باعث بدتر شدن این روابط شد تا جایی که ماجرای در آغوش گرفتن مادر هوگو چاوز توسط محمود احمدی نزاد موجی از اعتراض را در ببین روحانیون ایجاد کرد و اعتراض شدید آیت الله یزدی از رفتار محمود احمدینژاد و توجیهات حجت الاسلام میرتاج الدینی که مشاور رییس جمهور در امور روحانیت نیز هست!، را به همراه داشت و میرتاج الدینی نامهای به آیت الله یزدی نوشته تا ارتباط روحانیت و دولت از این گسستهتر نشود.
به این ترتیب به نظر میرسد، با وجود تمام اقداماتی که صورت گرفته، در روزهای پایانی حیات دولت دهم، رابطه دولتیها با روحانیون بلند پایه چندان حسنه نیست و پروژه دولتیها برای همراه کردن مراجع تقلید با شکست مواجه شده است و دولتیها هنوز نتوانستهاند رابطه خوبی با روحانیت ایجاد کنند چرا که وعدههای اقتصادی انها تا کنون بینتیجه مانده، فرهنگ ایرانی هنوز مطرح میشود و رفتار رئیس جمهور نیز همچنان جنجال آفرین!
دولتی که قرار بود پیوند و تعاملی محکم و قوی با حوزهها داشته باشد. احمدینژاد دولت نهم هم از پیوند دولتش با روحانیت سخن می گفت. وی در آن روزهایی که تازه به پاستور کوچ کرده بود گفت: «امروز حوزه و دولت در کنار یکدیگر هستند و من بین حوزه، دولت و نظام فاصلهای نمیبینم و اینها را جدای از یکدیگر نمیدانم».
عمر این باور اما بسیار کوتاه بود. رفتارها و عملکرد رئیس دولت نهم و اطرافیانش در مدت زمانی کوتاه بعد از روی کار آمدن، کار را به جایی رساند که حمایتهای مراجع کم کم جای خود را به ارشاد و در دولت دهم به انتقاداتی صریح و بعضا تند داد.
اولین چالش رسمی بین دولت و مراجع، آنجا که محمود احمدی نژاد دستور داد ورود بانوان به ورزشگاهها بلامانع اعلام شود، رقم خورد. اعتراضهای شدیداللحن مراجع و علما عظام به تصمیم رئیسجمهور در نهایت منجر به عقب نشینی دولت از این تصمیم خود شد.
این در حالی بود که غلامحسین الهام سخنگوی وقت دولت اعلام کرد لغو تصمیم احمدینژاد نه به درخواست مراجع تقلید که به سفارش برخی دیگر از مقامات ارشد نظام صورت گرفته است.
این اظهار نظر، بر حجم نارضایتی و دلخوری مراجع و علما افزود و باعث شد تا احمدینژاد به منظور تلطیف فضا، ترتیب سفری دیگر به قم و دیدار با مراجع تقلید را بدهد.
دلخوری علما و مراجع عظام به حدی شد که در ماجرای سفرهای استانی رئیس جمهور به قم شایعاتی مطرح بود که خیلی زود رنگ واقعیت به خود گرفت؛ برخی مراجع و علما به دولت اجازه ملاقات نداده نمیدادند! این اختلافات تنها در دولت نهم نمود نداشت بلکه در دولت دهم به شکلی دیگر افزایش نیز پیدا کرد.
انتصاب اسفندیار رحیم مشایی به سمت معاون اولی بار دیگر فصل جدیدی از اختلافات را میان رئیس دولت و مراجع عظام کلید زد. 11 روز خانه نشینی معروف محمود احمدی نژاد نیز موج انتقادات را بیشتر کرد و آخرين بارقههاي اميد براي بهبود روابط روحانيون و دولت را از بين برد.
دوستی با مردم اسرائیل و مطرح کردن فرهنگ ایرانی توسط یار همیشگی محمود احمدی نژاد اما شروع جدی تر شدن اختلاف دولت و روحانیون در دولت دهم بود تا تقابل فرهنگ ایرانی با فرهنگ اسلامی بهانه دیگری برای روحانیت باشد تا از دولتیها انتقاد کنند.
بعد از آن هم گلایه های گرانی مراجع از هر سو بلند شد و وضعیت دولت را بدتر کرد.
رفتارهای بعدی رئیس جمهور اما باز هم باعث بدتر شدن این روابط شد تا جایی که ماجرای در آغوش گرفتن مادر هوگو چاوز توسط محمود احمدی نزاد موجی از اعتراض را در ببین روحانیون ایجاد کرد و اعتراض شدید آیت الله یزدی از رفتار محمود احمدینژاد و توجیهات حجت الاسلام میرتاج الدینی که مشاور رییس جمهور در امور روحانیت نیز هست!، را به همراه داشت و میرتاج الدینی نامهای به آیت الله یزدی نوشته تا ارتباط روحانیت و دولت از این گسستهتر نشود.
به این ترتیب به نظر میرسد، با وجود تمام اقداماتی که صورت گرفته، در روزهای پایانی حیات دولت دهم، رابطه دولتیها با روحانیون بلند پایه چندان حسنه نیست و پروژه دولتیها برای همراه کردن مراجع تقلید با شکست مواجه شده است و دولتیها هنوز نتوانستهاند رابطه خوبی با روحانیت ایجاد کنند چرا که وعدههای اقتصادی انها تا کنون بینتیجه مانده، فرهنگ ایرانی هنوز مطرح میشود و رفتار رئیس جمهور نیز همچنان جنجال آفرین!
ارسال نظر