راز اقبال خبرنگاران به ظریف
پارسینه: وقتی که برق فلاش و لنز دوربین ها چشم هر بیننده ای را متوجه خود می کند؛ سخت است در مقابل وسوسه مصاحبه های اختصاصی تلویزیونی مقاومت کنید. مصاحبه اختصاصی تلویزیونی یعنی بیش از مصاحبه های جمعی، صدا و تصویرتان پخش می شود و وقت و بی وقت روی ایر هستید.
شبکه صدا و سیما مصاحبه اختصاصی کنید و بعد منتظر سیل تلفن های سایر شبکه های صدا و سیما باشید که در رقابت با هم خواهان مصاحبه اختصاصی با شبکه خود هستند.
رسانه های نوشتاری و خبرگزاری ها را هم گوش به زنگ کنید تا خبر آن را تنظیم و مخابره کنند. با یک تیر چند نشان زده اید... هم فقط با یک دوربین طرف شده اید ، هم خبرتان را همه رسانه ها کار کرده اند و هم همه رسانه ها را به جان هم انداخته اید.
این قاعده هرجا هم که جواب داده باشد در مورد دکتر محمد جواد ظریف شکست خورده است. بیهوده نیست که این دیپلمات کهنه کار تا این حد محبوب رسانه ها و خبرنگاران است.
در شرایطی که چندین خبرنگار ایرانی از رسانه های نوشتاری و تصویری ساعت های آفتابی و بارانی را در یک روز مقابل هتل کوبورگ تجربه کردند، مهمترین خبر برایشان اظهار نظر وزیر امور خارجه ایران بود. حسن ختام کارهای آن روز برای هر خبرنگار ایرانی، همین مصاحبه بود. با این حال شبکه های مختلف تلویزیونی یک به یک درخواست مصاحبه اختصاصی کردند تا وزیر فقط مقابل یک دوربین صحبت کند ولی دکتر ظریف در مقابل این وسوسه ها مقاومت کرد.
او به احترام خبرنگارانی که از صبح مقابل هتل ایستاده بودند و همه آنها که از خستگی و شاید ناامیدی در راه بازگشت بودند، ایستاد و با همه خبرنگاران داخلی و خارجی گفت و گو کرد. برق فلاش دوربین ها چشم وزیر امور خارجه را خیره نکرد و مانع از این نشد که خبرنگاران رسانه های نوشتاری و آنها که نه دوربین ، که فقط یک خودکار یا ضبط صوت کوچک در دست دارند، نبیند.
اینجاست که به عنوان یک خبرنگار در مقابل این بزرگی و منش اخلاقی و حرفه ای دیپلمات محبوبمان سر فرود می آوریم و به او می گوییم : آقای دکتر! متشکریم.
اصالت یعنی این.پاینده باشی دکتر جون
ضمن تائيد كامل اين موضوع يك چيز ديگرعنوان كنم كه آقاي كامران نجف زاده شديدا در مواجهه نزديك با جان كري ذوق زده بود و كيف مي كرد (نحوه تصويربرداي آن جالب بود) .
اين اشتياق براي صداسيما مشكلي نيست ولي براي سايرين خيلي بد است (ياد انگشت نگاري عزتمندانه افتادم)