آيا حمید رسايي دلايل ردصلاحيتش را علني مي‌كند؟

رسايي امروز صبح خودش اين موضوع را در صفحه شخص تاييد كرد و نتيجه استخاره‌اش به قرآن كرده كه نتيجه آن «صبر و تقوا» آمده است. به طور طبيعي مي‌توان سئوال كرد: ايشان اگر قصد داشت صبر نكند، چه كار مي‌توانست انجام دهند؟ گفتند طرف انتهاي چاه گير افتاده بود، شخصي گفت: همينجا بمان تا كمك بياورم، بي‌نواز از ته چاه فرياد زد: اگر بخوام هم نمي‌توانم جايي بروم.

اما بعد...
اگر كسي باشد كه بي‌دليلي از رد صلاحيت رسايي خوشحال شود، به واقع مشغول تاييد ناخواسته «نظارت استصوابي» است. به اين معنا كه در حرف قرار باشد ما دم از نادرست بودن اين نوع نظارت بزنيم و در مقام عمل اما با «احساس خوشحالي» كردن آن را تاييد كنيم.
از اين منظر بايد مشخص شود كه رسايي به چه منظور ردصلاحيت شده است. دو گمانه در اين رابطه مطرح است:

1 - رد صلاحيت به علت پرونده فسادمالي كه بيش از يك سال است اشرفي اصفهاني آن را مطرح كرده و از همان زمان قائل به اين بود كه او نمي‌تواند در انتخابات بعدي كانديدا شود
2 - رد صلاحيت به دليل رفتار او در جريان بررسي برجام و اظهاراتي كه باعث شد بار تاييد برجام، بر دوش فردي از اعضاي بيت رهبري گذاشته شود.

با اين حال دو تفاوت اساسي ميان ردصلاحيت حميد رسايي و اصلاح طلبان وجود دارد. اول: اصلاح‌طلبان نظر شوراي نگهبان را در اين رابطه جناحي مي‌دانند. (طبيعا حميد رسايي نمي‌تواند چنين ادعايي داشته باشد)

دوم: اصلاح طلبان با استناد به «عدم التزام عملي به نظام» ردصلاحيت مي شوند. (نادرستي اين ادعا در جاي خود قابل بحث است) اما با اين حال حتي در اين باره هم اصلاح طلبان همواره خواستار اين هستند كه دلايل ردصلاحيتشان از سوي شوراي نگهبان اعلام شود. اقدامي كه انجام نمي شود.
در اين وضعيت سئوال اصلي اين است كه آيا حميد رسايي حاضر است دلايل رد صلاحيتش را علني كند؟ بدون شك او در مواجهه با طيف افراطي بدنه حامي تفكر پايداري با اين سئوال مواجه مي‌شود: «چرا شما را رد صلاحيت كردند؟» رسايي چه پاسخي به هواداران اين طيف خواهد داشت، فساد؟ يا رفتار سنجيده سياسي؟

هركدام كه باشد فرقي نمي‌كند. حميد رسايي خود را بايد در نيمكتي ببيند كه پيشكسوت آن، احمدي‌نژاد، بقايي و مرتضوي است.

داوود حشمتي