هزینه ساخت یک جایگاه سوخت در تهران

وی با ذکر مثالی از عدم موفقیت احداث جایگاه در هندوستان توسط شرکت توتال اظهار داشت: شرکت توتال در هند یک جایگاه عرضه سوخت احداث کرد که برای سوختگیری خودروها از این جایگاه صف‌های کیلومتری ایجاد می‌شد و دیگر جایگاه‌های این کشور نیز خلوت شده بودند در نتیجه مجبور به تعطیلی این جایگاه شدند.

حاج محمدرضا با اشاره به برنامه ساخت و برندسازی جایگاه‌های ایران، تصریح کرد: فعلا مقر شده که جایگاه‌های در حال احداث که پیشرفت فیزیکی‌شان تا فروردین ماه به 40 درصد رسیده بود کار خود را ادامه دهند اما جایگاه‌هایی که زیر 40 درصد پیشرفت کار داشته‌اند باید تحت پوشش برند بروند، همچنین جایگاه‌هایی که مجوز احداث دریافت کرده و هنوز کار خود را آغاز نکرده‌اند باید برند شده و یا تحت پوشش برند بروند.

وی با اشاره به ابهامات موجود در قضیه برندسازی گفت: در حال حاضر تمامی جایگاه‌های کشور تحت ضابطه درجه بندی هستند که از ممتاز تا درجه 4 رتبه بندی شده و بر این اساس نیز کارمزد دریافت می‌کنند لذا با توجه به این درجه بندی ها تعریف برندینگ هنوز برای ما مشخص نیست ضمن اینکه ممکن است در بحث کارمزدها نیز به مشکل بربخوریم زیرا درصدی ر ا شرکت صاحب برند برداشت می‌کند.

رئیس اتحادیه جایگاه داران سوخت همچنین خاطرنشان کرد: با توجه به اینکه قیمت بنزین تولیدی شرکت‌های صاحب برند دنیا بالاست برای ما صرفه اقتصادی ندارد که از این نوع بنزین در جایگاه‌ها عرضه کنیم.

وی ادامه داد: مثلا اگر از شرکتی مثل توتال بخواهیم بنزین را با نرخ 3000خریداری کنیم برای ما که نرخ بنزین در خلیج فارس حدود 1000 تومان است صرفه اقتصادی ندارد چرا که تبخیر، اجاره انبار و ماشین هزینه‌ها را بالا می‌برد بنابراین واردات بنزین از خارج از کشور حتی اگر قیمت‌ها برابر نیز باشد صرفه اقتصادی ندارد.

حاج محمدرضا در ادامه درباره هزینه ساخت جایگاه نیز اظهار داشت: هزینه ساخت یک جایگاه به طور متوسط 5 میلیارد تومان است اما در محدوده مناطق 20 گانه شهر تهران با توجه به کمبود زمین این رقم به 12 میلیارد تومان هم می‌رسد زیرا طبق آنچه اعلام شده احداث جایگاه جدید در جاده‌ها منوط به احداث مسجد وضوخانه و توالت عمومی است بنابراین با توجه به بالا رفتن هزینه‌ها دخل و خرج جایگاه داران با هم همخوانی نخواهد داشت.