نمایندگان مجلس می‌توانند با حقوق ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومانی زندگی کنند؟

روسای کمیسیون‌های تخصصی مجلس را در مقابل یک پرسش قرار دادیم و از آن‌ها پرسیدیم: «اگر حقوق ماهانه شما ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان باشد، آیا می‌توانید زندگی‌تان را اداره کنید؟»

قبل از آن‌که بدانیم پاسخ این نمایندگان مجلس، به این سوال چه بوده، باید به این سوال پاسخ دهیم که چرا حقوق ۲.۸ میلیونی ملاک سوال ما بوده است: سازمان تامین اجتماعی حدود ۴ میلیون مستمری‌بگیر دارد که ۳.۵ میلیون نفر آن‌ها، بازنشستگان هستند و ۷۰ درصد آن‌ها هم حداقل حقوق دریافتی را دارند؛ این یعنی در کشور حدود ۲ میلیون بازنشسته حداقل‌بگیر داریم که با اجرای طرح همسان‌سازی، حقوق‌های آن‌ها نسبت به قبل افزایش قابل‌توجهی یافته، اما فقط میزان رشد آن قابل‌توجه بوده و نتیجه آن رسیدن حداقل حقوق به ۲.۸ میلیون تومان در ماه بوده است. حقوقی که به هیچ‌وجه نمی‌تواند حتی کفاف یک زندگی دونفره را بدهد، چه برسد به زندگی آن‌هایی که هنوز فرزندان‌شان با آن‌ها زندگی می‌کنند یا آن‌هایی که باید جیب‌شان پر باشد تا بتوانند دل نوه‌ها و نتیجه‌هایشان را به دست بیاورند.

البته تعداد خانواده‌هایی که با حقوق ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان زندگی را می‌گذرانند، فقط به بازنشستگان حداقل‌بگیر تامین اجتماعی ختم نمی‌شود؛ بسیاری از کارگران، مستمری‌بگیران و از کارافتادگان، مددجویان بهزیستی و کمیته امداد، کارگران روزمزد و فصلی و...، همه و همه حقوق‌هایی در همین حد و حتی کمتر از آن دارند. پس منطقی است که از روسای کمیسیون‌های تخصصی مجلس بپرسیم: «آیا شما می‌توانید با حقوق ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان زندگی کنید؟» که جا دارد دوباره تاکید کنیم، بخش زیادی از اقشار جامعه احتمالا حقوقی کمتر از این مبلغ دارند.

«مرتضی آقاتهرانی» رئیس کمیسیون فرهنگی: نه، نمی‌شود با این حقوق زندگی را اداره کرد. باید یک فکر اساسی در این زمینه بکنیم و توقع از نمایندگان مجلس این است که برای آن چاره‌اندیشی کنند. حرفش زده شده و دوستان ما در کمیسیون اجتماعی وعده پیگیری‌اش را داده‌اند، اما اگر اقدامی نکنند ما به عنوان روسای دیگر کمیسیون‌ها هم تاکید می‌کنیم که مجلس در این زمینه اقدام کند.

حجت‌الاسلام نصرا... پژمانفر رئیس کمیسیون اصل ۹۰ مجلس: نمی‌توان با این حقوق امور زندگی را به آسانی گذراند. تا اندازه‌ای که قانون به مجلس اختیار داده، در کمیسیون و صحن درمورد حقوق تصمیم‌گیری می‌شود، اما در نهایت تصمیم کلی چیزی کاملا متفاوت با تصمیم دولت نیست. زندگی خانواده‌های با حقوق حداقلی دشوار و لازم است براساس تصمیم مجلس این خانواده‌ها از یارانه‌های حمایتی برخوردار باشند.

«حمیدرضا حاجی بابایی» رئیس کمیسیون برنامه و بودجه: قطعا نمی‌توانستم زندگی را بگذرانم، همان‌طور که در جامعه هم می‌بینیم که حداقل‌بگیران نمی‌توانند امورشان را بگذرانند و دچار مشکلات عدیده هستند. باور داریم «المُلکَ یَبقَی مَعَ الکُفرِ وَ لا یَبقَی مَعَ الظُّلمِ» از این‌رو برای تامین حقوق بازنشستگان و یارانه معیشتی در مجلس تلاش داشته و دارم. باید بر مبنای عدالت برای حقوق کارگران و حداقل‌بگیران حداکثر تلاش و پیگیری را در مجلس یازدهم داشت.

«حسینعلی شهریاری» رئیس کمیسیون بهداشت و درمان: با وضعیت فعلی با بالاتر از این حقوق هم نمی‌شود زندگی کرد. با ۳ میلیون و ۴ میلیون تومان هم نمی‌شود. حتی در بعضی شهر‌های بزرگ، با ۵ میلیون و ۶ میلیون هم نمی‌شود زندگی کرد؛ اما ما در مجلس اختیاراتی در این زمینه نداریم، مسئولیتش با دولت است و به این بستگی دارد که چه میزان منابع مالی داشته باشد و چه تصمیماتی برای حقوق و دستمزد بگیرد.

«مجتبی ذوالنوری» رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی: قطعا من به عنوان نماینده مجلس با این حقوق نمی‌توانستم از عهده امور خود برآیم. این سطح درآمد برای همه افراد جامعه کم است و مطمئنا یک کارگر نمی‌تواند با این حقوق چرخ زندگی‌اش را بچرخاند. من اعتراف می‎کنم نمی‌توانم با این حقوق امور خود را بگذرانم، بی‌شک آن حقوق‌بگیر حداقلی هم با این حقوق زندگی‌اش دچار اشکال می‌شود؛ بنابراین بنده و تمامی نمایندگان مجلس تلاش خواهیم کرد چه در کمیسیون تلفیق و چه در صحن علنی و زمان رسیدگی به بودجه سال آینده، بیشترین انتفاع را قشر کم‌درآمد و محروم جامعه داشته باشند.

«سید جواد ساداتی‌نژاد» رئیس کمیسیون کشاورزی: حتما نمی‌توانستم از عهده مخارج بربیایم. بنابراین، این واقعیت غیرقابل‌انکاری است که کارگران با حداقل حقوق دچار مشکلات معیشتی هستند و امورشان نمی‌گذرد. هزینه‌های زندگی کمرشکن است و این حقوق تامین‌کننده مخارج آن‌ها نیست.

«فریدون عباسی» رئیس کمیسیون انرژی: از یک‌طرف باید گفت زندگی با این حقوق‌ها شدنی است، چون برخی دارند با همین حقوق‌ها زندگی می‌کنند. اما مهم این است که بدانیم این زندگی، چطور زندگی‌کردن است. بچه‌ها سوء تغذیه می‌گیرند، خانواده دچار بحران می‌شود، دعوا‌ها و جدایی‌ها رخ می‌دهد، تنش اجتماعی بالا می‌گیرد و باعث عصبانیت مردم می‌شود. تصادفات، پرخاشگری‌ها، ترک تحصیل‌ها، بیکاری‌ها، افزایش سرقت‌ها، بالا رفتن میزان مصرف مخدر و بسیاری از آسیب‌های دیگر، ناشی از این زندگی‌هاست. میزان حقوق و دستمزد‌ها با تورم مطابقت ندارد و طی سال‌های اخیر هم این اختلاف شدت بیشتری گرفته است و بدون‌شک اگر نظام حقوق و دستمزد کشور را درست نکنیم، هیچ چیزی درست نمی‌شود.

«محمد صالح جوکار» رئیس کمیسیون شورا‌ها و امور داخلی: قطعا قادر نبودم به امور معیشتی خود و خانواده‌ام رسیدگی کنم. گرانی‌های ناشی از عملکرد بخش اجرایی یا ایجاد خلل در نظام پولی و بانکی کشور بعضا وضعیتی را ایجاد می‌کند که ارزش پول و قدرت خرید مایحتاج تا سه برابر کاهش می‌یابد. برای جبران این موضوع لازم است دولت و مجلس در بودجه سالانه علاوه بر افزایش حقوق‌ها، نظام‌نامه توزیع یارانه را بر اساس عدالت اجتماعی به نفع محرومان تنظیم مجدد کنند.

علیرضا منادی‌سفیدان رئیس کمیسیون آموزش و تحقیقات:امرار معاش با این پایه حقوق بستگی به سبک زندگی و موقعیت در شهر و روستا دارد؛ اما به‌طور کلی با این درآمد چرخ زندگی برای شهروندان با توجه به شرایط فعلی نمی‌گردد. اکنون هزینه تحصیلی که به خانواده‌ها تحمیل می‌شود شامل موارد تازه‌ای، چون هزینه تبلت و اینترنت هم می‌شود بنابراین وضعیت نسبت به سال قبل متفاوت شده است. دست مجلس برای اصلاح ردیفی که دولت برای حقوق‌ها در لایحه بودجه در نظر گرفته، بسته است؛ بنابراین ما نمی‌توانیم تصمیمی متفاوت با دولت بگیریم و تغییرات بسیار محدود و کم است.