پاسخ سید جواد هاشمی به انتقاد از باغ موزه ی دفاع مقدس
پارسینه: پس از سال ها دیدم به همت شهرداری موزه ای با نمادهای زیبای آن دوره (8 ساله) و هشت شهید گمنام، مسجد خرمشهر و ... نه فقط برای جذب آدم های جنگ بلکه برای کسانی که آن دوره را درک نکرده اند و باید جای پای شهدا را ببینند در قلب تهران ساخته شده. وقتی دیدم حیرت کردم و تحسین.
سال ها برای دفاع مقدس تلاش کرده ام، اساسا خودم را کشتم تا مفاهیم دفاع مقدس را به هر شکل ممکن زنده نگه دارم، شهید نشدم و شاید تلاش پس از جنگ در شأن این اتفاق بی نظیر در تاریخ این کشور بسیار کم و غیرقابل دفاع باشد، 28 بار در فیلم ها شهید شدم، نقشی که بی ارتباط با آن دوره باشد تقریبا بازی نکردم مگر فیلم تاریخی باشد، بیش از 50 نمایش به روی صحنه بردم که همگی یا دفاع مقدس بود یا در مورد اهل بیت (ع) .
پس از سال ها دیدم به همت شهرداری موزه ای با نمادهای زیبای آن دوره (8 ساله) و هشت شهید گمنام، مسجد خرمشهر و ... نه فقط برای جذب آدم های جنگ بلکه برای کسانی که آن دوره را درک نکرده اند و باید جای پای شهدا را ببینند در قلب تهران ساخته شده. وقتی دیدم حیرت کردم و تحسین. گفتم بهتر است حالا که دغدغه دفاع مقدس دارم بخشی از زندگی هنری ام را در این مرکز بگذرانم و شاید گاهی خودم را تحمیل کردم تا در آن فعالیت کنم که می تواند از معدود مراکزی باشد که حتی آدم های ضد جنگ را برای روبرویی با حقایق به این مکان بکشد و با قطره ای از اقیانوس بیکران اتفاق طلایی آن دوره مواجه کند.
آخر دوستان عزیز من این چه تلاش بیهوده ای است که با چاپ چند عکس بی ربط از دو موزه که به فرض شباهت در هیچ وجهی با هم مرتبط نیستند کرده اید؟! از شما بعید است، اگر سیاسی است، غلط است اگر فکر می کنید ادای دین است که چه دینی ادا کرده اید؟ مطمئنم با آنکه دلم به درد آمده اما این تلاش بیهود ه شما باعث رونق حضور مردم در این مکان زیبا و خاطره انگیز خواهد شد چه یادگاری های زخم خورده دفاع مقدس و چه کسانی که سال ها این مفهوم متفاوت با جنگ را نمی شناسند، خداوند شما را ببخشد.
پس از سال ها دیدم به همت شهرداری موزه ای با نمادهای زیبای آن دوره (8 ساله) و هشت شهید گمنام، مسجد خرمشهر و ... نه فقط برای جذب آدم های جنگ بلکه برای کسانی که آن دوره را درک نکرده اند و باید جای پای شهدا را ببینند در قلب تهران ساخته شده. وقتی دیدم حیرت کردم و تحسین. گفتم بهتر است حالا که دغدغه دفاع مقدس دارم بخشی از زندگی هنری ام را در این مرکز بگذرانم و شاید گاهی خودم را تحمیل کردم تا در آن فعالیت کنم که می تواند از معدود مراکزی باشد که حتی آدم های ضد جنگ را برای روبرویی با حقایق به این مکان بکشد و با قطره ای از اقیانوس بیکران اتفاق طلایی آن دوره مواجه کند.
آخر دوستان عزیز من این چه تلاش بیهوده ای است که با چاپ چند عکس بی ربط از دو موزه که به فرض شباهت در هیچ وجهی با هم مرتبط نیستند کرده اید؟! از شما بعید است، اگر سیاسی است، غلط است اگر فکر می کنید ادای دین است که چه دینی ادا کرده اید؟ مطمئنم با آنکه دلم به درد آمده اما این تلاش بیهود ه شما باعث رونق حضور مردم در این مکان زیبا و خاطره انگیز خواهد شد چه یادگاری های زخم خورده دفاع مقدس و چه کسانی که سال ها این مفهوم متفاوت با جنگ را نمی شناسند، خداوند شما را ببخشد.
ارسال نظر