صادق زيباکلام: تساوی صفر بر صفر در استاديوم آزادی
پارسینه: هم طرفداران دولت و هم اصولگرايان خود را در بازي فينال سياسي روز پنجشنبه استاديوم آزادي پيروز ميدانند. اما واقعيت اين است که «بازي» روز پنجشنبه در استاديوم آزادي پيروزي نداشت. احمدينژاد نميتواند ادعاي پيروزي کند چرا که نتوانست حتي نيمي از جمعيت مورد انتظارش را به استاديوم بکشاند.
صادق زيباکلام (استاد دانشگاه) در يادداشتي با عنوان «تساوي صفر بر صفر در استاديوم آزادي» که صبح امروز در ستون سرمقاله روزنامه آرمان به چاپ رسيده است، اين طور نوشت:
هم طرفداران دولت و هم اصولگرايان خود را در بازي فينال سياسي روز پنجشنبه استاديوم آزادي پيروز ميدانند. اما واقعيت اين است که «بازي» روز پنجشنبه در استاديوم آزادي پيروزي نداشت. احمدينژاد نميتواند ادعاي پيروزي کند چرا که نتوانست حتي نيمي از جمعيت مورد انتظارش را به استاديوم بکشاند.
دولت انتظار يک اجتماع 100هزار نفري را ميکشيد در حالي که در عمل و در خوشبينانهترين حالت، جمعيتي که آمده بودند به 50هزار نفر هم نميرسيد. دليل ديگر عدم پيروزي احمدينژاد، غيبت رحيممشايي بود. غيبت ايشان البته و در عين حال پاسخي هم بود به تبليغات پرسر و صدا و بيحساب و کتاب اصولگرايان که ادعا ميکردند وي ميخواهد در اين گردهمايي به طور رسمي نامزدي رحيممشايي را اعلام کند.
البته اصولگرايان از دو جنبه ميتوانند ادعاي پيروزي کنند. نخست، عدماستقبال چشمگير طرفداران احمدينژاد و دوم، غيبت رحيم مشايي. اما چرا آنها نميتوانند ادعاي پيروزي کامل کنند؟ يا به بيان ديگر چرا نميتوان اصولگرايان را پيروز «بازي» روز پنجشنبه دانست؟ نفس برگزاري گردهمايي ورزشگاه آزادي بهرغم مخالفتهاي اصولگرايان در حقيقت يک پيروزي براي احمدينژاد بود. يقينا اگر اين ميزان مخالفت در مقابل فرد ديگري صورت ميگرفت، او تسليم ميشد اما احمدينژاد در برابر همه مخالفتها ايستاد و اين ميتينگ را برگزار کرد. ميماند نتيجه اخلاقي که از اين «بازي» ميتوان گرفت.
بالاترين نتيجه اخلاقي که مانع ميشود نه اصولگرايان و نه احمدينژاد نتوانند ادعاي پيروزي کنند، بيتوجهي و ناديده گرفتن اصول و اخلاق سياسي از جانب هر دو «تيم» بود. اينکه مشخصا منبع هزينههاي برگزاري اين گردهمايي اعلام نشد نشان داد که اخلاق سياسي چندان براي تيم برگزار کننده معنا ندارد. از سوي ديگر اصولگرايان نيز با نشان دادن انواع مخالفتها با برگزاري اين ميتينگ نشان دادند که خيلي تاب و تحمل رقابت و رقيب را ندارند.
البته آنان انگيزه اصلي مخالفتشان را هزينه شدن از بيتالمال براي اين جشن ميدانستند اما آيا اگر احمدينژاد همان احمدينژاد سابق بود هم اينان با اين کار وي مخالفت ميورزيدند؟ به علاوه اصولگرايان نشان دادند که اين فقط اصلاحطلبان و ساير جريانات سياسي رقيب نيستند که با آنها توان رقابت ندارند بلکه آنان نشان دادند حتي اگر يار غار و رفيق گرمابه و گلستان ديروزشان هم به طور کامل با آنها همسو نباشد، امکان مانور سياسي و رقابت نخواهد داشت.
منبع:آخرین نیوز
ارسال نظر