پاسخ مهراب قاسم‌خانی به جهانگیر الماسی

یکی دو روز قبل جهانگیر الماسى با انتقاد از سازندگان سریال «پژمان» بابت بازی پژمان جمشیدی در این سریال گفت: «نمی‌دانم برادران قاسم‌خانى از حضور پژمان جمشیدى در سریال‌شان چه هدفى داشتند.... بیست سال است که در دانشگاه‌هاى ما در رشته بازیگرى جوان‌هاى زیادى فارغ‌التحصیل می‌شوند اما هیچ‌کدام از این دانشجویان در سریال‌ها مورد استفاده قرار نمی‌گیرند و امروزه متاسفانه امثال پژمان جمشیدى جایگزین آن‌ها شده است...»

به گزارش قانون، بعد از این اظهارنظر، یکی از برادران قاسم‌خانی پاسخی برای جهانگیر الماسی نوشت که خواندنش خالی از لطف نیست. پاسخ مهراب قاسم‌خانی را بخوانید:

از دیروز که این مصاحبه اخیر استاد الماسى رو خوندم دارم با خودم کلنجار میرم که بهتره پاسخى در جوابش بنویسم یا نه. پیمان اعتقاد داشت که نباید این کار رو بکنم و به نظرم حرف درستى میزد. ولى از اونجایى که من همیشه کار درست رو انجام نمیدم تصمیم گرفتم که چند خطى در پاسخ به این استاد عزیز بنویسم.

استاد، با توجه به سالها فعالیت شما در عرصه هنر برام عجیبه که متوجه دلیل انتخاب پژمان به عنوان بازیگر اصلى این سریال نشدید. واقعاً مسئله در اون حد پیچیده نبود که متوجه نشید. حتى بیننده هایى که هیچ دستى در هنر هم نداشتن متوجه شدن... ماجرا به همین سادگى بوده که دوست داشتیم فضاى این سریال تا حد ممکن براى بیننده باور پذیر باشه و از اونجایى که براى این منظور باید از اسامى واقعى تیم ها استفاده میکردیم احساس کردیم که باید از اسامى واقعى فوتبالیست هاى عزیز هم استفاده کنیم. در نتیجه احساس کردیم که براى نزدیک تر شدن به این فضاى واقعى و نیمه مستند، بهترین انتخاب استفاده از خود این ورزشکاران در نقش خودشون میتونه باشه.

استاد، حالا متوجه دلیل ساده این انتخاب شدید؟ نشدید؟ چشم. بیشتر توضیح میدم. به عنوان مثال فیلم سینمایى "رنج و سرمستى" که خودتون دارید زحمت ساختش رو میکشید. در این فیلم شما براى واقعى تر شدن فضا از تعداد زیادى از نابازیگران بومى استفاده کردید بدون این که حقى از فارغ التحصیلان جوان رشته بازیگرى ضایع بشه. همینطور بودجه اى در حدود یک و نیم میلیارد تومان از مرکز سینماى مستند و تجربى دریافت کردید بدون این که حقى از مستند سازان و کارگردانان جوان ضایع بشه...

استاد، توضیحات شفاف بود؟ نبود؟ دیگه به استادى خودتون ببخشید. بیشتر از این کارى از دست من بر نمیاد...

با احترام