.svg)
گیاهی مفید برای دفع سنگ مثانه
پارسینه: کرفس میوه‌های کوچک، بیضوی، بدون بال و به رنگ قهوه‌ای با خطوط سفید دارد. گل‌های کرفس کوچک و سفید رنگ اند که به صورت چتری ظاهر شده و بر اثر پرورش زیاد موفق به ایجاد واریته‌های متعددی از آن می‌شود.
منشاء اصلی این گیاه، جنوب اروپا است، اما امروزه به عنوان سبزی در قسمت‌های مختلفی از جهان کاشت می‌شود؛ هم اکنون در ایران نیز در سطح نسبتا وسیعی کشت می‌شود.
تحقیقات اخیر نشان داده است که خاصیت متفاوت گیاهان به منبع و موقعیت اجزاء شیمیایی تشکیل دهنده آن بستگی دارد. گیاهان دارویی در فرهنگ سنتی در تمام دنیا به صورت گسترده استفاده می‌شود و مصرف آن روز به روز افزایش می‌یابد.
مطالعات اخیر نشان داده است که گیاه کرفس خاصیت مغذی، دارویی، آنتی اکسیدانی و آنتی میکربی دارد، از اینرو این گیاه در درمان بیماری‌های کبدی، طحال، کلیه و دفع سنگ مثانه مفید بوده و مقوی غرایز جنسی، ضد انگل، ضد تشنج، ضد نفخ، ادرار آور، مسکن و ضد قارچ است.
کرفس با دارا بودن ترکیباتی، چون فلاونوئید، اثرات ضدالتهابی، ضد ویروس، ضد دیابت، ضد سرطان و ضد مسمومیت دارد که به طور عمده در بذر، ساقه و گل آذین گیاه تجمع می‌یابند. فتالید‌ها گروه دیگری از ترکیبات موثر این گیاه هستند که آن را به صورت مکمل غذایی و عامل پیشگیری کننده شیمیایی از سرطان و زخم معده و محافظ کبد مطرح می‌کنند.
متانولیک استخرج شده از گیاه کرفس نیز حضور ترکیباتی نظیر تانین ها، استروئید ها، فنیک اسید و ساپونین را نشان می‌دهد که در میان پارامتر‌های آنتی اکسیدانی مقدار قابل توجهی فنل و تانین دیده شده است.
این گیاه شامل پروتئین، چربی، کربوهیدرات و خاکستر بوده که میزان کربوهیدرات و انرژی در بذر بسیار بالا و میزان ویتامین C. در ساقه زیاد و میزان چربی بسیار کم است؛ این خصوصیات، کرفس را از نظر تغذیه‌ای حائز اهمیت می‌کند.
کرفس از ایجاد بیماری نظیر سرطان، نقرس و ایجاد بیماری در کبد، طحال و کلیه جلوگیری می‌کند و باعث ازدیاد قاعدگی و ادرارآور می‌شود.
تحقیقات اخیر نشان داده است که خاصیت متفاوت گیاهان به منبع و موقعیت اجزاء شیمیایی تشکیل دهنده آن بستگی دارد. گیاهان دارویی در فرهنگ سنتی در تمام دنیا به صورت گسترده استفاده می‌شود و مصرف آن روز به روز افزایش می‌یابد.
مطالعات اخیر نشان داده است که گیاه کرفس خاصیت مغذی، دارویی، آنتی اکسیدانی و آنتی میکربی دارد، از اینرو این گیاه در درمان بیماری‌های کبدی، طحال، کلیه و دفع سنگ مثانه مفید بوده و مقوی غرایز جنسی، ضد انگل، ضد تشنج، ضد نفخ، ادرار آور، مسکن و ضد قارچ است.
کرفس با دارا بودن ترکیباتی، چون فلاونوئید، اثرات ضدالتهابی، ضد ویروس، ضد دیابت، ضد سرطان و ضد مسمومیت دارد که به طور عمده در بذر، ساقه و گل آذین گیاه تجمع می‌یابند. فتالید‌ها گروه دیگری از ترکیبات موثر این گیاه هستند که آن را به صورت مکمل غذایی و عامل پیشگیری کننده شیمیایی از سرطان و زخم معده و محافظ کبد مطرح می‌کنند.
متانولیک استخرج شده از گیاه کرفس نیز حضور ترکیباتی نظیر تانین ها، استروئید ها، فنیک اسید و ساپونین را نشان می‌دهد که در میان پارامتر‌های آنتی اکسیدانی مقدار قابل توجهی فنل و تانین دیده شده است.
این گیاه شامل پروتئین، چربی، کربوهیدرات و خاکستر بوده که میزان کربوهیدرات و انرژی در بذر بسیار بالا و میزان ویتامین C. در ساقه زیاد و میزان چربی بسیار کم است؛ این خصوصیات، کرفس را از نظر تغذیه‌ای حائز اهمیت می‌کند.
کرفس از ایجاد بیماری نظیر سرطان، نقرس و ایجاد بیماری در کبد، طحال و کلیه جلوگیری می‌کند و باعث ازدیاد قاعدگی و ادرارآور می‌شود.
منبع:بهداشت نیوز
ارسال نظر