نکاح؛ سنّت پیامبر (ص) ‌زنده ‌شود

پارسینه-گروه فرهنگی: یکی از مراجع تقلید قم گفت: ‌نخبگان و فرهیختگان دانشگاهی‌ ‌جوان‌ها را طوری تربیت کنند که مسئله نکاح ‌سنّت پیامبر(ص) ‌زنده بشود.

حضرت آیت‌الله عبدالله جوادی‌آملی در دیدار جمعی از بانوان دانش پژوه رشته تفسیر قرآن، گفت: قرآن حبل متین است و طناب ناگسستنی است که یک طرفش به دست خداست و یک طرفش به دست ما. بهترین راه برای تقرّب به خدا، آشنایی با قرآن، باور کردن معارف قرآن، تخلّق به اخلاق قرآنی، عمل کردن دستورهای قرآنی و منتشر کردن این معارف است.

وی اضافه کرد: چون قرآن همتای عترت و عترت (علیهم السلام) همتای قرآن‌ هستند، این دو رشته از یک طناب‌ هستند که تار و پود یکدیگر را تأمین می‌کنند و هر دو به دست بی‌دستی ذات اقدس الهی‌ هستند و اگر خواستیم زمینه ظهور حضرت را هم فراهم کنیم تنها راه، اعتصام به این دو ثقل وزین و عظیم، علماً و عملاً است.

حضرت آیت الله جوادی آملی اذعان داشت: تلاش ما این باشد که امام زمان (عج) ما را ببیند نگاه ما به آن حضرت گرچه فخر ماست، ولی معیار سعادت این است که ایشان ما را ببینند، خیلی‌ها بودند که محضر پیامبر(ص) را درک می‌کردند و آن حضرت را ظاهراً می‌دیدند ولی راه به مقصد نبردند. عمده آن است که آن ذات قدسی ما را ببینند، ما تلاش و کوششمان این باشد که وجود مبارک حضرت(ارواحنا فداه) ما را با نظر اجلالی و تشریفی نگاه کند اگر آن نگاه نصیب ما شد ما هم توفیق علمی پیدا می‌کنیم هم توفیق عملی.

وی در ادامه همگان را به احیاء اساس خانواده در جامعه در پرتو آموزه‌های قرآنی دعوت کرد و یادآور شد: خدا این توفیق را داد با علوم الهی در پناه قرآن و عترت آشنا شدید و سعی کنید عملاً هم قرآنی و روایی باشید که اخلاقتان، گفتارتان و رفتارتان آزمونده باشد و اساس خانواده را در جامعه احیا کنید.

این مرجع تقلید اضافه کرد: هم شما و هم آنهایی که دانش‌آموخته‌ها و نخبگان و فرهیختگان دانشگاهی‌ هستند جوان‌ها را طوری تربیت کنید که مسئله نکاح که سنّت پیامبر(ص) است زنده بشود و در هیچ جایی سخن از طلاق نباشد؛‌ ‌کسی که طلاق گرفت یا گرفتار افسردگیِ منزل می‌شود یا افسارگسیختگی حاشیه خیابان؛ که هر دوی آنها خطرناک است‌.

وی با بیان اینکه منظور از نکاح، مجرای فیض خالقیت را سامان بخشیدن است بیان کرد: مسئله نکاح از سنّت‌های انبیاست که وجود مبارک پیامبر(ص) فرمود این سنّت من است، منظور از نکاح، اجتماع مذکر و مؤنث نیست؛ منظور از نکاح، مجرای فیض خالقیّت را سامان بخشیدن است که کودکی به دنیا بیاید که او را با تربت ابی‌عبدالله(علیه السلام) کام بگیرند و زیر گوش راست او اذان بگویند، زیر گوش چپ او اقامه بگویند که او بتواند حافظ نظام اسلامی باشد، نه راه کسی را ببندد نه بیراهه برود، این فضیلتِ مادری است، این فضیلت همسرداری است، این فضیلت فرزندپروری است.