مرد محبوب کن ۷۹ ساله شد

«کن لوچ» متولد ۱۷ ژوئن ۱۹۳۶ در «وارویک شایر» انگلیس، از سرشناس‌ترین چهره‌های سینمایی اروپا محسوب می‌شود که در میان کارگردانان سینمای جهان، رکورددار حضور در بخش رقابتی جشنواره‌ی کن و نامزدی نخل طلا است.

وی در ابتدا برای تحصیل در رشته‌ی حقوق به دانشگاه آکسفورد رفت، اما شیفته‌ی بازیگری شد و به عضویت باشگاه تئاتر تجربی آنجا درآمد. وی بازیگری را در تئاتر آغاز کرد، اما بعدها با پیوستن به BBC، در سال ۱۹۶۱ اولین تجربه‌ی کارگردانی خود را به ثبت رساند و مجموعه‌ مستندهای دراماتیک را برای این شبکه تولید کرد.

«کن لوچ» در سال ۱۹۶۸ اولین فیلم بلند خود را با نام «گاو بیچاره» مقابل دوربین برد و دومین فیلم موفق او با نام «قوش» در سال ۱۹۷۰ ساخته شد که یکی از بهترین آثار تاریخ سینمای انگلیس محسوب می‌شود. این فیلم داستان پسر جوانی است که تمایلی به مدرسه رفتن ندارد و از طرفی با خانواده‌اش مشکل دارد. اما پس از پیدا کردن یک شاهین کوچک و دست‌آموز کردن آن، زندگی‌اش متحول می‌شود.

« لوچ» با ۱۲بار حضور در بخش رقابتی جشنواره کن، رکورددار و قهرمان معتبرترین رویداد سینمایی جهان است. در میان تمام فیلمسازانی که تاکنون در بخش رقابتی نامزد نخل طلا بوده‌اند،‌ این کارگردان صاحب‌نام انگلیسی پرچمدار بی‌رقیب است و تاکنون یازده‌ بار تا آستانه‌ی کسب این جایزه رفته است.

او برای اولین‌بار در سال ۱۹۷۹ با فیلم «جک سیاه» به جشنواره‌ی‌ کن رفت که جایزه‌ی فیپرشی را دریافت کرد و در سال ۱۹۸۱ با فیلم «نگاه‌ها و لبخندها» اولین‌بار نامزد نخل طلا شد که دو جایزه‌ی کلیسای جهانی و سینمای جوان را به‌ دست آورد.

این کارگردان سرشناس در سال ۱۹۹۰ با فیلم سیاسی «دستورکار پنهان» بار یگر نامزد نخل طلای کن شد و این‌بار هم دو جایزه‌ی هیات‌داوران و کلیسای جهانی را به خود اختصاص داد.

«کن لوچ» در سال ۱۹۹۱ با فیلم «Riff Raff» به جشنواره‌ی کن رفت و جایزه‌ی فدراسیون بین‌المللی منتقدین فیلم را گرفت. پس از آن با فیلم «بارش سنگ‌ها» در سال ۱۹۹۳ دوباره نامزد نخل طلا شد و این‌بار نیز جایزه‌ی هیات‌داوران به وی اعطا شد.

کارگردان ضدجنگ انگلیسی با فیلم «سرزمین و آزادی» در سال ۱۹۹۵ در آستانه‌ی کسب نخل طلا قرار گرفت، اما دو جایزه‌ی فیپرشی و کلیسای جهانی نصیب او شد.

این کارگردان سه ‌بار دیگر با فیلم‌های «نام من جو است» (۱۹۹۸)، «نان و گل‌های رز» (۲۰۰۰) و «شانزده سالگی شیرین» (۲۰۰۲) در جشنواره کن نامزد نخل طلا شد که به توفیقی دست نیافت.

برگزارکنندگان جشنواره کن در ۲۰۰۴ به پاس یک عمر دستاورد سینمایی «کن لوچ»، جایزه‌ی سی‌امین سال راه‌اندازی جایزه‌ی کلیسای جهانی را به وی اعطا کردند.

این کارگردان معروف بالاخره در سال ۲۰۰۶ با فیلم تحسین شده‌ی «بادی که به مرغزار می‌وزد» جایزه‌ی نخل طلای کن را تصاحب کرد. وی در سال‌های ۲۰۰۹ با فیلم «در جست‌وجوی اریک» و در سال ۲۰۱۰ با فیلم «مسیر ایرلندی» نامزد نخل طلا بود و در آخرین حضور خود در سال ۲۰۱۲ با فیلم «سهم فرشته» جایزه هیات داوران جشنواره کن را از آن خود کرد.

از جمله دیگر افتخارات این کارگردان که بیش از ۷۳ جایزه سینمایی در کارنامه دارد می‌توان به جایزه گوی بلورین جشنواره کارلوی واری با فیلم «قوش» در سال ۱۹۶۹، دریافت شیر طلای افتخاری کن در سال ۱۹۹۴، جایزه بهترین فیلم خارجی جوایز سینمایی سزاز با فیلم «سرزمین و آزادی» در سال ۱۹۹۶ و جایزه یک عمر دستاورد هنری از جوایز فیلم اروپا در سال ۲۰۰۹ اشاره کرد.

کن لوچ امسال قبل از حضور در بخش رقابتی جشنواره کن ۲۰۱۴ اعلام کرد فیلم «جیمی هال» آخرین ساخته بلند سینمایی او خواهد بود و قصد دارد تنها بر روی ساخت مستند تمرکز کند اما در میانه جشنواره از تصمیم خود منصرف شد و گفت قصد بازنشستگی ندارد.

این کارگردان کهنه‌کار انگلیسی آخرین بار در سال ۲۰۱۴ با فیلم «سالن جیمی» برای دوازدهمین‌بار در بخش رقابتی جشنواره کن حضور داشت.

این کارگردان ۷۹ ساله انگلیسی همواره یکی از منتقدان سرسخت سیاست‌های دولت‌های غربی بویژه آمریکا و انگلیس و همچنین رژیم صهیونیستی بوده است و تاکنون چندین بار در راس کمپین‌های اعتراضی برای دفاع از حقوق مردم فلسطین قرار داشته است.