.svg)
چرا فقط در ماه مبارک رمضان درهای جهنم بسته است؟
پارسینه: اگر فرمود: در ماه مبارک رمضان، درب‌های جهنم بسته است، خطاب به اهل رمضان و اهل روزه است که ممکن است به واسطه برخی معاصی متوجه جهنم یا در آستانه آن باشند، نه به کفار و ظالمینی که هر لحظه به فسق و جنایات خود ادامه می‌دهند.
درب‌های جهنم در روزهای دیگر نیز به روی مۆمن و متقی بسته است و در ماه مبارک رمضان نیز به روی کفار و ظالمین باز است. و اگر فرمود: در ماه مبارک رمضان، درب‌های جهنم بسته است، خطاب به اهل رمضان و اهل روزه است که ممکن است به واسطه برخی معاصی متوجه جهنم یا در آستانه آن باشند، نه به کفار و ظالمینی که هر لحظه به فسق و جنایات خود ادامه می‌دهند. در ادامه این مطلب را به نقل از سایت ایکس شبهه می خوانیم.
چرا فقط در ماه مبارک رمضان درهای جهنم بسته است؟
ماه رمضان
از آنجا که ذهن معمولاً برای درک معنا ابتدا تصور می‌کند، گاه تصورهای غلط سبب شناخت خطا و بروز سۆالات و شبهات متفاوت می‌گردد.
باید دقت داشت که درب‌های جهنم، از نوع درهای دنیا نیست که در ایامی آن را ببندند و کسی نتواند ورود کند و یا در ایامی باز کنند تا دیگران وارد شوند. بلکه درب‌های جهنم، همین انسان، اعتقادات و اعمال اوست، چنان چه به تصریح قرآن کریم، هیزم جهنم نیز همین انسان است و عذاب آتش یا دیگر عذاب‌ها نیز تجسم اعمال خود آنهاست.
پس، درب‌های جهنم در روزهای دیگر نیز به روی مۆمن و متقی بسته است و در ماه مبارک رمضان نیز به روی کفار و ظالمین باز است. و اگر فرمود: در ماه مبارک رمضان، درب‌های جهنم بسته است، خطاب به اهل رمضان و اهل روزه است که ممکن است به واسطه برخی معاصی متوجه جهنم یا در آستانه آن باشند، نه به کفار و ظالمینی که هر لحظه به فسق و جنایات خود ادامه می‌دهند.
نباید تصور کرد که مثلاً اگر عده‌ای از کفار در ماه مبارک رمضان، مسلمانان را در میانمار زنده زنده سوزاندند و یا در فلسطین و لبنان قتل عام کردند، درب‌های جهنم به روی آنان نیز بسته است. جهنم در همین دنیا محیط بر آنان است و آنها خودشان همان هیزم و آتش جهنم هستند. و لذا در آتش وجود خود می‌سوزند.
همین منوال است موضوع شیطان. شیطان فقط ابلیس نیست، بلکه هر منحرف و منحرف کننده‌ای شیطان است، لذا فرمود که شیاطین جن و انس وجود دارند. و امام خمینی (ره) فرمود: امریکا شیطان بزرگ است. یعنی بزرگ‌ترین منحرف و منحرف کننده در عصر ماست.
شیطان و شیاطین نیز هیچ گاه بر موحدین و مۆمنین تسلطی ندارند و این اختصاص به ماه مبارک رمضان ندارد، بلکه تسلط آنها فقط بر کسانی است که خودشان ولایت آنها را می‌پذیرند.
«إِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ * إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِینَ هُم بِهِ مُشْرِكُونَ» (النحل، ۹۹ و ۱۰۰)
ترجمه: چرا كه او را بر كسانى كه ایمان آوردهاند و بر پروردگارشان توكل مىكنند تسلطى نیست * تسلط او فقط بر كسانى است كه وى را به سرپرستى برمىگیرند و بر كسانى كه آنها به او [=خدا] شرك مىورزند.
دقت شود که کار شیطان وسوسه و دعوت به سوء است و این کار را از طریق حق نشان دادن باطل و زینت دادن به باورها و اعمال زشت انجام می‌دهد. پس تأثیر این وسوسه نیز به نوع بینش، دانش، ایمان و عمل انسان بر می‌گردد.
سعادت
حتی یک سنگ جامد یا مایعی بد بو می‌تواند سبب وسوسه انسان شود و انسان را به هولناک‌ترین جنایات فردی یا اجتماعی بکشاند. آیا غیر از این است یک تکه سنگ قیمتی مانند الماس یا طلا سبب سرقت‌ها، قتل‌ها، تجاوزها و حتی جنگ‌ها و استعمارهای وحشیانه شده است و آیا غیر از این است که جاذبه و وسوسه نفت، سبب اغلب جنگ‌ها، ترورها و جنایات هولناک بشر متمدن امروزی است؟
فضیلت‌های ماه مبارک رمضان
برکت و فضیلت ماه مبارک رمضان، در توجه به خدا و فرمایشات او در قرآن کریم و در یک کلمه (عبادت) اوست. و عبادت یا بندگی، همان بریدن از تعلقات و توجه به الله جل جلاله است که طرق آن در قرآن کریم بیان گردیده و قرآن نیز در ماه مبارک رمضان نازل شده است.
باید دقت داشت که رشد و کمال انسان، به هدف و تعلقات او بستگی دارد که به روح او مربوط می‌شود و نه به جسمش. منتهی توجه مفرط به جسم و نیازهای مادی سبب غفلت می‌گردد و همین غفلت و توجه و تعلق به دنیا، انسان را از اصل و کمالش دور می‌سازد. مردمان از صبح تا شب برای غذا، مسکن، پوشاک و ارضای غرایز و شهوات در تلاشند که همه حیوانی و فانی است.
خداوند متعال، ماه مبارک رمضان را چون اردوگاهی اجباری قرار داده است تا انسان مجبور شود و عادت کند تا نفس و حوایج نفسانی خویش را در اختیار و کنترل عقل قرار دهد و بدیهی است که با کنترل نفس و بدن، حجاب‌ها از روی عقل و فطرت کنار می‌رود و نور الهی در آنها متجلی می‌گردد. عقل به جز کمال دعوتی ندارد و کمالی نیز به جز الله جل جلاله وجود ندارد.
خداوند رحمان و رحیم، رمضان را یک فرصت برای توجه قرار داده است و به سبب همین توجه، رحمت مضاعفی را شامل حال بندگانش نموده است، تا آنجا که آنها را میهمان خود قرار داده و مورد رحمت واسعه و مخصوص خود می‌گرداند. و بسیار فرق است بین بنده، با میهمان ویژه.
همین توجه و کنترل نفس به امر الهی سبب می‌شود تا بفرماید: خواب او عبادت، نفسش ذکر و تسبیح و تلاوت یک آیه از قرآنش برابر با ختم قرآن است. دعایش مستجاب، توبه‌اش مقبول و عباداتش همه مأجور است.
بدیهی است که انسان متأثر از تمامی گذشته خود است و علت‌ها، معلول‌های خود را به دنبال دارند، اما فرمود: در ماه مبارک رمضان تو میهمان من هستی، دیگر در گذشته چقدر عهد شکستی، چقدر نافرمانی و معصیت کردی، چقدر به خودت ظلم کردی و چه عواقبی باید گریبانگیرت شود را در نظر نمی‌گیرم و به برکت این ماه و قرآن، آثار سوء گذشته را محو می‌کنم و تو را مورد اکرام خاص خود قرار می‌دهم...، اما بدیهی است که همه مشروط به این است که انسان خود در این میهمانی شرکت نموده و به صاحبخانه توجه داشته باشد. آن صاحبی که خالق، مالک و رازق اوست و بازگشت همه به سوی اوست.
پس، درهای جهنم برای «عبد» همیشه بسته است و شیطان برای او همیشه در غل و زنجیر است، اما همه «عبد» نیستند و ماه مبارک رمضان فرصتی است ممتاز و همگانی برای بندگی و عبودیت. و البته این فرصت و امتیاز‌های فراوان و ویژه‌ی آن شامل کسانی خواهد شد که به این ضیافت آمده و ایامشان با گذشته فرق کند.
چرا فقط در ماه مبارک رمضان درهای جهنم بسته است؟
ماه رمضان
از آنجا که ذهن معمولاً برای درک معنا ابتدا تصور می‌کند، گاه تصورهای غلط سبب شناخت خطا و بروز سۆالات و شبهات متفاوت می‌گردد.
باید دقت داشت که درب‌های جهنم، از نوع درهای دنیا نیست که در ایامی آن را ببندند و کسی نتواند ورود کند و یا در ایامی باز کنند تا دیگران وارد شوند. بلکه درب‌های جهنم، همین انسان، اعتقادات و اعمال اوست، چنان چه به تصریح قرآن کریم، هیزم جهنم نیز همین انسان است و عذاب آتش یا دیگر عذاب‌ها نیز تجسم اعمال خود آنهاست.
پس، درب‌های جهنم در روزهای دیگر نیز به روی مۆمن و متقی بسته است و در ماه مبارک رمضان نیز به روی کفار و ظالمین باز است. و اگر فرمود: در ماه مبارک رمضان، درب‌های جهنم بسته است، خطاب به اهل رمضان و اهل روزه است که ممکن است به واسطه برخی معاصی متوجه جهنم یا در آستانه آن باشند، نه به کفار و ظالمینی که هر لحظه به فسق و جنایات خود ادامه می‌دهند.
نباید تصور کرد که مثلاً اگر عده‌ای از کفار در ماه مبارک رمضان، مسلمانان را در میانمار زنده زنده سوزاندند و یا در فلسطین و لبنان قتل عام کردند، درب‌های جهنم به روی آنان نیز بسته است. جهنم در همین دنیا محیط بر آنان است و آنها خودشان همان هیزم و آتش جهنم هستند. و لذا در آتش وجود خود می‌سوزند.
همین منوال است موضوع شیطان. شیطان فقط ابلیس نیست، بلکه هر منحرف و منحرف کننده‌ای شیطان است، لذا فرمود که شیاطین جن و انس وجود دارند. و امام خمینی (ره) فرمود: امریکا شیطان بزرگ است. یعنی بزرگ‌ترین منحرف و منحرف کننده در عصر ماست.
شیطان و شیاطین نیز هیچ گاه بر موحدین و مۆمنین تسلطی ندارند و این اختصاص به ماه مبارک رمضان ندارد، بلکه تسلط آنها فقط بر کسانی است که خودشان ولایت آنها را می‌پذیرند.
«إِنَّهُ لَیْسَ لَهُ سُلْطَانٌ عَلَى الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَلَى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ * إِنَّمَا سُلْطَانُهُ عَلَى الَّذِینَ یَتَوَلَّوْنَهُ وَالَّذِینَ هُم بِهِ مُشْرِكُونَ» (النحل، ۹۹ و ۱۰۰)
ترجمه: چرا كه او را بر كسانى كه ایمان آوردهاند و بر پروردگارشان توكل مىكنند تسلطى نیست * تسلط او فقط بر كسانى است كه وى را به سرپرستى برمىگیرند و بر كسانى كه آنها به او [=خدا] شرك مىورزند.
دقت شود که کار شیطان وسوسه و دعوت به سوء است و این کار را از طریق حق نشان دادن باطل و زینت دادن به باورها و اعمال زشت انجام می‌دهد. پس تأثیر این وسوسه نیز به نوع بینش، دانش، ایمان و عمل انسان بر می‌گردد.
سعادت
حتی یک سنگ جامد یا مایعی بد بو می‌تواند سبب وسوسه انسان شود و انسان را به هولناک‌ترین جنایات فردی یا اجتماعی بکشاند. آیا غیر از این است یک تکه سنگ قیمتی مانند الماس یا طلا سبب سرقت‌ها، قتل‌ها، تجاوزها و حتی جنگ‌ها و استعمارهای وحشیانه شده است و آیا غیر از این است که جاذبه و وسوسه نفت، سبب اغلب جنگ‌ها، ترورها و جنایات هولناک بشر متمدن امروزی است؟
فضیلت‌های ماه مبارک رمضان
برکت و فضیلت ماه مبارک رمضان، در توجه به خدا و فرمایشات او در قرآن کریم و در یک کلمه (عبادت) اوست. و عبادت یا بندگی، همان بریدن از تعلقات و توجه به الله جل جلاله است که طرق آن در قرآن کریم بیان گردیده و قرآن نیز در ماه مبارک رمضان نازل شده است.
باید دقت داشت که رشد و کمال انسان، به هدف و تعلقات او بستگی دارد که به روح او مربوط می‌شود و نه به جسمش. منتهی توجه مفرط به جسم و نیازهای مادی سبب غفلت می‌گردد و همین غفلت و توجه و تعلق به دنیا، انسان را از اصل و کمالش دور می‌سازد. مردمان از صبح تا شب برای غذا، مسکن، پوشاک و ارضای غرایز و شهوات در تلاشند که همه حیوانی و فانی است.
خداوند متعال، ماه مبارک رمضان را چون اردوگاهی اجباری قرار داده است تا انسان مجبور شود و عادت کند تا نفس و حوایج نفسانی خویش را در اختیار و کنترل عقل قرار دهد و بدیهی است که با کنترل نفس و بدن، حجاب‌ها از روی عقل و فطرت کنار می‌رود و نور الهی در آنها متجلی می‌گردد. عقل به جز کمال دعوتی ندارد و کمالی نیز به جز الله جل جلاله وجود ندارد.
خداوند رحمان و رحیم، رمضان را یک فرصت برای توجه قرار داده است و به سبب همین توجه، رحمت مضاعفی را شامل حال بندگانش نموده است، تا آنجا که آنها را میهمان خود قرار داده و مورد رحمت واسعه و مخصوص خود می‌گرداند. و بسیار فرق است بین بنده، با میهمان ویژه.
همین توجه و کنترل نفس به امر الهی سبب می‌شود تا بفرماید: خواب او عبادت، نفسش ذکر و تسبیح و تلاوت یک آیه از قرآنش برابر با ختم قرآن است. دعایش مستجاب، توبه‌اش مقبول و عباداتش همه مأجور است.
بدیهی است که انسان متأثر از تمامی گذشته خود است و علت‌ها، معلول‌های خود را به دنبال دارند، اما فرمود: در ماه مبارک رمضان تو میهمان من هستی، دیگر در گذشته چقدر عهد شکستی، چقدر نافرمانی و معصیت کردی، چقدر به خودت ظلم کردی و چه عواقبی باید گریبانگیرت شود را در نظر نمی‌گیرم و به برکت این ماه و قرآن، آثار سوء گذشته را محو می‌کنم و تو را مورد اکرام خاص خود قرار می‌دهم...، اما بدیهی است که همه مشروط به این است که انسان خود در این میهمانی شرکت نموده و به صاحبخانه توجه داشته باشد. آن صاحبی که خالق، مالک و رازق اوست و بازگشت همه به سوی اوست.
پس، درهای جهنم برای «عبد» همیشه بسته است و شیطان برای او همیشه در غل و زنجیر است، اما همه «عبد» نیستند و ماه مبارک رمضان فرصتی است ممتاز و همگانی برای بندگی و عبودیت. و البته این فرصت و امتیاز‌های فراوان و ویژه‌ی آن شامل کسانی خواهد شد که به این ضیافت آمده و ایامشان با گذشته فرق کند.
منبع: ایکس شبهه
ارسال نظر