گوناگون

تاریخ: امپراتور روم که شرایط ایران برای ترک مخاصمه را پذیرفته بود با گاز زغال کشته شد

پارسینه: منبع: http://www.iranianshistoryonthisday.com

تصوير ژوويانوس بر سكه اش
فلاويوس كلاديوس ژوويانوس (ژوويان) 17 فوريه سال 364 ميلادي در راه بازگشت به ايتاليا، در آناتولي غربي (جنوب غربي تركيه امروز) «گاز زغالی شد» و درگذشت. ژوويانوس 26 ژوئن سال 363 پس از مرگ ژوليان كه در جنگ با شاپور دوم ـ شاه وقت ايران از دودمان ساسانيان مجروح و براثر شدت جراحت وارده درگذشته بود به سمت امپراتور انتخاب شده بود. درباره علت مرگ ژوویان؛ روايات، متعدد است.

بیشتر مورخان نوشته اند كه چون برغم مخالفت افسران ارتش روم، به شاپور دوم ـ شاه ساسانی ايران امتياز فراوان داده بود طبق نقشه این افسران در اثنای خواب، زغال نيمسوز به خوابگاهش برده و اورا با [گاز زغال] مسموم كرده بودند. برخی هم مرگ اورا براثر گاز زغال، ولي به سبب بي مبالاتي [نه توطئه] نوشته اند. چند مورخ نیز نوشته اند كه با گاز زغال خودكشي كرده بود. ژوويانوس در مسير قسطنطنيه عازم بازگشت به شبه جزیره ايتاليا بود كه درگذشت و 9 روز بعد ـ 26 فوريه والنتينيان (والنتینیانوس) 43 ساله به امپراتوري روم انتخاب شد.

والنتینیان یک ژنرال رومی بود که در کنار ژولیان و ژوویان با ارتش ایران جنگیده بود. بسياري از مقامات رومي و پاره اي از افسران ارتش اين كشور از امتيازاتي كه ژوويان به ايران داده بود و ايران را به صورت ابرقدرت برتر در جهان در آورده بود راضي نبودند. ژوويان پذيرفته بود كه از همه اراضي مورد ادعاي ايران در شرق مديترانه خارج شود و در امور ارمنستان مطلقا مداخله نكند و به ايران غرامت مالي بدهد و هرسال نيز مبلغي به ايران بپردازد تا مانع عبور اقوام با تمدن عقب مانده از كوههاي قفقاز شمالی و ورود به قلمرو روم شود.

ژوویان يكي از افسران ارتش در حال عقب نشيني روم از برابر ايرانيان بود که سمت ژوليان را به دست آورده بود. ژوويان كه قبلا به مسیحیت گراییده بود با حمايت افسران مسيحي ارتش روم به سمت امپراتور انتخاب شده بود و بي درنگ به شاپور دوم پيشنهاد ترك مخاصمه داده و شرایط شاپور دوم (ذوالاكتاف) را كه به او ديكته شده بود نوشته و امضاء كرده بود تا بتواند بقيه لشكريان رومی را از كشته شدن و يا اسارت نجات دهد. ايرانيان نظاميان اسير را به كار اجباري در امور عمران کشور مي گماردند و بر خلاف ساير ملل آنان را به صورت برده نمي فروختند و در نيمه دوم عمر پس از اين كه مطمئن مي شدند كه دیگر قادر به جنگيدن نخواهند بود آزاد مي كردند.

ارسال نظر

نمای روز

داغ

صفحه خبر - وب گردی

آخرین اخبار