تکرار تاریخ پس از اخراج مورینیو
پارسینه: اوله کار خود را به عنوان مربی موقت با رویاییترین و به یادماندنیترین بازی شیاطین سرخ با ثمر رسیدن ۵ گل آغاز کرد. آخرین باری که منچستر یونایتد در یک بازی لیگ پنج گل زد، به آخرین بازی سر الکس فرگوسن روی نیمکت این تیم بر میگردد.
به گزارش پارسینه ؛ پس از اخراج مورینیو همه منتظر تحولی بزرگ در تیم منچستر یونایتد بودند و با جانشینی اوله گونار سولشر این اتفاق فراتر از انتظار همه طرفداران و منتقدان این تیم افتاد. اوله کار خود را به عنوان مربی موقت با رویاییترین و به یادماندنیترین بازی شیاطین سرخ با ثمر رسیدن ۵ گل آغاز کرد. آخرین باری که منچستر یونایتد در یک بازی لیگ پنج گل زد، به آخرین بازی سر الکس فرگوسن روی نیمکت این تیم بر میگردد.
شیاطین سرخ پس از بازنشستگی الکس فرگوسن در سال ۲۰۱۳ دچار بحران شدند. پس از آن دیوید مویس تلاش کرد تا این تیم را به دوران اوج خود برگرداند اما موفق نشد. یونایتد با فن خال در آخرین فصل سرمربیگری اش برای دوازدهمین باز به قهرمانی جام حذفی دست یافت اما دو روز بعد از سمت خود برکنار شد و ژوزه مورینیو با قردادی سه ساله هدایت این تیم را به عهده گرفت و طی این دوران افتخاراتی برای این تیم کسب کرد. بعد از پایان هفتهٔ هفدهم فصل ۱۹-۲۰۱۸، تیم مورینیو با ۱۹ امتیاز کمتر از تیم صدرنشین و ۱۱ امتیاز فاصله از تیم چهارم جدول، در ردهٔ ششم قرار داشت؛ این بدترین شروع تاریخ باشگاه در لیگ برتر بود. نهایتاً ژوزه مورینیو در ۱۸ دسامبر ۲۰۱۸ برکنار شد و یک روز بعد اوله گونار سولشر به صورت موقت جانشین وی شد.
این شروعی عالی برای سولشر بود، مخصوصا در شبی که همه بازیکنان هدف منتقدان این تیم قرار گرفته بودند. مارکوس رشفورد در همان دقیقه سوم بازی روی یک ضربه آزاد عالی دروازه کاردیف را باز کرد. این سریعترین گل یونیاتد در این فصل، از هفته اول بدین سو بود. در ادامه شوت از راه دور آندر هررا، با تغییر مسیری که با برخورد به مدافع حریف داد، وارد دروازه نیل اترینگتون شد، تا یونایتد با دو ضربه اول درون چهارچوبش به برتری ۰-۲ برسد. اما این گل سوم بود که حال و هوای تیم سولشر را به خوبی نشان داد. بعد از دریافت یک گل از روی نقطه پنالتی، یونایتدیها خیلی زود واکنش نشان دادند و با فوتبالی روی زمین و پاسهای تک ضرب و سریع، با ترکیبی از آنتونی مارسیال، پل پوگبا و جسی لینگارد، دوباره اختلاف را به دو گل رساندند. این فوتبالی بود که تحت رهبری مورینیو از یونایتد ندیده بودیم.
البته که کاردیف حریفی نیست که یونایتدِ جدید را با آن بسنجیم، اما آمار شیاطین سرخ اولدترافورد در این شب بیانگر تفاوتی بزرگ با گذشته بود. بازیکنان یونایتد در ۱۷ بازی اول این فصل در لیگ برتر تنها یک بار بیشتر از حریفانشان دویده بودند، آن هم فقط ۱۶۰ متر بیشتر از فولام در خانه. در این شب اما شاگردان سولشر بیش از پنج کیلومتر بیشتر از بازیکنان کاردیف دویدند. یونایتدیها همچنین در ۱۷ هفته اول فقط در دو بازی استارتهای بیشتری از بازیکنان حریف زدند. آمار استارتها مقابل کاردیف اما ۱۱۹ به ۹۹ به سود تیم مهمان بود.
نکته مهمتر اما رویکرد و روحیه یونایتد در نیمه دوم بود. کاردیف پیش از این بازی چهارتا از پنج بازی قبلیاش را در لیگ برده بود. پس کاملا وسوسهبرانگیز بود که یونایتد عقب بکشد و از دو گل برتریاش دفاع کند. اما چنین اتفاقی رخ نداد و تیم سولشر به حمله کردن ادامه داد و دو بار دیگر، توسط لینگارد به گل رسید. پوگبا نه تنها اجازه داد لینگارد پنالتیای که خودش را گرفته بود را بزند، بلکه پاس گل پنجم هم دوست قدیمیاش داد تا جشن یونایتدیها کامل شود و بعد از ماهها لبخند به لبهای هوادارانشان بازگردد.
تمام بازیکنان یونایتد در این شب در ولز (غیر از داوید دخئا)، یا ضربهای به سمت دروازه کاردیف زدند، یا حداقل یک فرصت گلزنی برای همتیمیهایشان پدید آوردند. یونایتد در این بازی ۷۴.۲ درصد مالکیت توپ داشت، بالاترین آمارشان در کل این فصل. پنج گلی که رشفورد و هررا و مارسیال و لینگارد زدند از روی ۱۵ موقعیتی بود که ساختند، ضرباتی که ۹ تایشان در چهارچوب بود.
با توجه به بازیهای آینده یونایتد در لیگ، مقابل هادرزفیلد و بورنموس در خانه و بعد در زمین نیوکاسل، این بهترین فرصت برای احیای روحیه و شخصیت تیم و بازیکنانش است. بازگشت سولشر به یونایتد با شبی به یادماندنی شروع شد. با این حال ذخیره طلایی سابق اولدترافورد، برای اینکه نیاز اد وودوارد به پیدا کردن یک مربی دیگر در تابستان را از بین ببرد، همچنان راه دراز و بسیار دشواری در پیش دارد.
ارسال نظر