موزه گردی با برخوردی نه چندان شایسته
پارسینه: منوعیت عکاسی از اماکن تاریخی، موزهها و کاخ موزهها همواره یکی از مشکلات بخش خبر بودهاست. البته این مشکل در برخی مواقع به جایی میرسد که برخوردهای ناشایست صورت میگیرد. همانند آنچه در موزه فردوسی مشهد اتفاق افتاد.
به گزار پارسینه و به نقل از خبرگزاری میراث فرهنگی - گردشگری - آرامگاه حکیم ابولقاسم فردوسی توسی در میان باغی مصفا، در مجاورت دروازه رزان قدیم قرار دارد که آن نیز در 22کیلومتری شمال غربی مشهد در مسیر جاده مشهد-قوچان واقع شده است.
مجموعه فردوسی به غیر از آرامگاه شامل موزه و مقبره اخوان ثالث نیز میشود و البته بازارچه صنایع دستی نیز در گوشهای از این مجموعه فعال است.
موزه توس در مجموعه فرهنگی باغ آرامگاه فردوسی قرار دارد ساختمان این موزه در سال 1347 برای چایخانه سنتی توسط مهندس سیحون طراحی و ساخته شده است پس از افتتاح آرامگاه و بزرگداشت هزاره فردوسی نیاز به مکانی بود تا بتواند آثار و اشیای اهدایی به آرامگاه و دیگر آثار تاریخی مکشوفه ای از شهر توس را به نمایش بگذارد به همین منظور در سال 1361 خورشیدی، این بنا تبدیل به موزه توس شد.
اشیای موزه به چهار بخش تقسیم می شود. بخش نخست، آثاری را در بر میگیرد که در اثر کاوشهای باستان شناسی از دشت توس به دست آمدهاند که شامل انواع قطعات سفال دوره اسلامی و پیش از اسلام و سکههای طلا و نقره دوره اسلامی و ... است. بخش دوم نیز شامل آثاری است که تجلی گر روح حماسی و پهلوانی شاهنانه هستند. انواع وسایل سوارکاری شامل سپر، گرز، تیرو کمان، وسایل موسیقی و رزمی که از آنها در شاهنامه بسیار نام برده شده است از این جملهاند .
بخش سوم دربر گیرنده اشیایی است که در عصر و زمان فردوسی (قرن 4و 5 هجری) خلق شدهاند. این بخش شامل انواع ظروف سفالی لعابدار و بدون لعاب و ظروف مفرغی است . بخش چهارم نیز شامل اشیایی اهدایی است انواع تابلوهای نقاشی از چهره فردوسی، آثار نقاشی استاد علی رخساز از داستانهای شاهنامه، انواع فرش و قالیچه وانواع هنرهای ظریفه این بخش را تشکیل میدهند .
به گزارش CHN ، البته بخش چهارم با توجه به تابلوهای رنگ و روغن از کیفیت پایینتری برخوردار است و برخی از این آثار تبله کرده و نمای جالبی ندارند.
با این وجود، گشت و گذار در موزه فردوسی و عکاسی و تهیه خبر از آن با اعمال شاقهای روبهروست چنانکه خبرنگار و عکاس CHN در سفری که به مشهد داشتند با وجود هماهنگیهایی که برای حضور یک گروه 700 نفره در مجموعه فردوسی انجام شدهبود با برخورد از سوی حراست و سربازهای مجموعه مواجه شدند. چراکه مدیران تاکید داشتند عکاسی در موزه ممنوع است. این درحالی است که تمام تابلوها از ممنوعیت عکاسی با فلاش حکایت دارند.
البته این موضوع تا جایی ادامه یافت که روابط عمومی سازمان میراث و گردشگری تهران وارد عمل شد و با انجام هماهنگیهای بیشتر توانست اجازه عکاسی را بگیرد اما ممنوعیت عکاسی از بناهای تاریخی، موزهها و سایتها همیشه یکی از مشکلات بخش خبری بوده و هست. چراکه مدیران موزه تاکید دارند عکاسی با موبایل و دوربین کامپکت مجاز است ولی عکاسی با دوربین حرفهای ممنوع است. این درحالی است که با پیشرفت تکنولوژی دوربین عکاسی موبایلها امکاناتی دارد که کمتر از دوربین حرفهای نیست اما با این وجود ورود موبایل مجاز و ورود دوربین غیر مجاز است.
البته عکاسی در همه موزهها با چنین برخوردهایی همراه نیست چراکه بارها از اشیای موزه ملی عکاسی شدهاست و مسئولان تنها درخواست کردهاند که از فضای کلی موزه عکس گرفته نشود ولی عکاسی از اشیا مجاز بوده. حال چرا برخی از موزه داران همچون مسئولان موزه فردوسی مشهد برخوردهای غیر قابل باور با دوربین عکاسی خبری انجام میدهند سئوالی است که پاسخ آن را نیافتیم.
ارسال نظر