روابطعمومی مخابرات، حامی کارکنان یا در جدال با آنها؟!
پارسینه: مدیر روابطعمومی وظیفه دارد به خواستهها و گلایههای کارکنان مجموعه، واکنشهایی منطقی نشان دهد
مدیران روابطعمومی، زبان ناطق و سخنگوی مجموعههای متبوعشان محسوب میشوند. بهعبارت دیگر جامعه، هر ارگان و مجموعهای را از میان روشهای رفتاری و کلامی روابطعمومیها میشناسد. بنابراین اینکه مدیران و کارشناسان روابطعمومیها چه میگویند و چگونه رفتاری دارند، بسیار حساس و در جهتدهی تصور مخاطبان نسبت به آن مجموعه، بسیار تأثیرگذار است.
روابطعمومی در هر مجموعهای مانند پلی است میان آن مجموعه و مخاطبانش. اما نباید از آن بخش مهم از تعریف روابطعمومی غافل شد که این پل، کارکنان آن مجموعه تا مدیران ارشد را نیز به هم متصل میسازد. بهعبارت دیگر این روابطعمومیها هستند که موظفند خواستههای پرسنل مجموعه خود را بدانند و بشنوند و آنها را به مدیران بالا رتبه منتقل کرده و پاسخ بطلبند. اما آیا همه روابطعمومیها به این اصول پایبندند؟
اندکی پیش گفتگوی کوتاهی با مدیر روابطعمومی شرکت مخابرات در یکی از بخشهای خبری رسانه ملی پخش شد که در آن، گزارشگر یکی از مشکلات بحثبرانگیز پرسنل آن مجموعه را با او مطرح کرد و دکتر داوود زارعیان، مدیرکل روابطعمومی، پاسخ حیرتانگیز و به دور از انتظاری داد. موضوعی که گزارشگر مطرح کرد این بود که چرا تصمیمی برای تغییر وضعیت قرارداد کارکنانی که در مراکز مخابراتی به فعالیت مشغولند و به دلیل ارتباط مستقیم با ارباب رجوع، در شرایط کاری سختی نیز به سر میبرند، گرفته نمیشود.
این گروه از کارکنان که جمعیت کمی نیز ندارند، سابقاً جزو نیروهای پیمانکارهای مخابرات بودهاند و اکنون دو سالی هست که روش پیمانکاری برچیده شده و با شرکت تیسیتی طرف قرارداد شدهاند. اما بر خلاف وعدههایی که در مورد تغییر نوع قرارداد و افزایش حقوقهایشان به آنها داده شده بود، هیچ تصمیمی هنوز گرفته نشده است. گزارشگر از داوود زارعیان پرسید که چرا نیروهایی که به تازگی با شرکت مخابرات وارد همکاری شدهاند، نسبت به آن دسته از کارکنانی که نامبرده شد، حقوقی سه برابر و گاهی بیشتر دارند، در حالیکه آن دسته از کارکنان، بعضاً سابقههایی پانزده ساله دارند. زارعیان پاسخ داد که من اگر در چنین شرایطی از لحاظ شغلی قرار بگیرم، آن محل را ترک کرده و کارم را تغییر میدهم!
بخش بزرگی از کارکنان مراکز مخابراتی، بیتردید از این پاسخ مدیرکل روابطعمومی مخابرات رنجیده خاطر و سرخورده شدهاند. جامعه نیز از چنین رفتارهای بیپروا و فرافکنانهای حیرتزده و متشنج خواهد شد.
مدیر روابطعمومی وظیفه دارد به خواستهها و گلایههای کارکنان مجموعه، واکنشهایی منطقی نشان دهد و اگر هم نشان نداد و جریان رسانهای شد، لااقل در آن هنگام روش درست و پاسخ معقولی بیابد و از دیدگاه جامعه نسبت به دستگاه متبوعش محافظت کند. کارکنان هر مجموعهای، محقند که مطالبات خود را به واحد روابطعمومی انعکاس دهند و منتظر پاسخهایی درخور بمانند. پاسخهایی که آنها را به حرفه خود علاقهمند و پایمندتر کند، نه آنکه آنها را مأیوس سازد. به راستی این پاسخ مدیر روابطعمومی مخابرات به مطالبه کارکنان، چه چیزی جز ناامیدی به همراه دارد؟ و آیا میتوان کتمان کرد که دلسردی آنها نسبت به شغل خود، مستقیماً بر روحیه مراجعان به مراکز مخابراتی و هممیهنانمان تأثیر خواهد گذاشت؟
روابطعمومی در هر مجموعهای مانند پلی است میان آن مجموعه و مخاطبانش. اما نباید از آن بخش مهم از تعریف روابطعمومی غافل شد که این پل، کارکنان آن مجموعه تا مدیران ارشد را نیز به هم متصل میسازد. بهعبارت دیگر این روابطعمومیها هستند که موظفند خواستههای پرسنل مجموعه خود را بدانند و بشنوند و آنها را به مدیران بالا رتبه منتقل کرده و پاسخ بطلبند. اما آیا همه روابطعمومیها به این اصول پایبندند؟
اندکی پیش گفتگوی کوتاهی با مدیر روابطعمومی شرکت مخابرات در یکی از بخشهای خبری رسانه ملی پخش شد که در آن، گزارشگر یکی از مشکلات بحثبرانگیز پرسنل آن مجموعه را با او مطرح کرد و دکتر داوود زارعیان، مدیرکل روابطعمومی، پاسخ حیرتانگیز و به دور از انتظاری داد. موضوعی که گزارشگر مطرح کرد این بود که چرا تصمیمی برای تغییر وضعیت قرارداد کارکنانی که در مراکز مخابراتی به فعالیت مشغولند و به دلیل ارتباط مستقیم با ارباب رجوع، در شرایط کاری سختی نیز به سر میبرند، گرفته نمیشود.
این گروه از کارکنان که جمعیت کمی نیز ندارند، سابقاً جزو نیروهای پیمانکارهای مخابرات بودهاند و اکنون دو سالی هست که روش پیمانکاری برچیده شده و با شرکت تیسیتی طرف قرارداد شدهاند. اما بر خلاف وعدههایی که در مورد تغییر نوع قرارداد و افزایش حقوقهایشان به آنها داده شده بود، هیچ تصمیمی هنوز گرفته نشده است. گزارشگر از داوود زارعیان پرسید که چرا نیروهایی که به تازگی با شرکت مخابرات وارد همکاری شدهاند، نسبت به آن دسته از کارکنانی که نامبرده شد، حقوقی سه برابر و گاهی بیشتر دارند، در حالیکه آن دسته از کارکنان، بعضاً سابقههایی پانزده ساله دارند. زارعیان پاسخ داد که من اگر در چنین شرایطی از لحاظ شغلی قرار بگیرم، آن محل را ترک کرده و کارم را تغییر میدهم!
بخش بزرگی از کارکنان مراکز مخابراتی، بیتردید از این پاسخ مدیرکل روابطعمومی مخابرات رنجیده خاطر و سرخورده شدهاند. جامعه نیز از چنین رفتارهای بیپروا و فرافکنانهای حیرتزده و متشنج خواهد شد.
مدیر روابطعمومی وظیفه دارد به خواستهها و گلایههای کارکنان مجموعه، واکنشهایی منطقی نشان دهد و اگر هم نشان نداد و جریان رسانهای شد، لااقل در آن هنگام روش درست و پاسخ معقولی بیابد و از دیدگاه جامعه نسبت به دستگاه متبوعش محافظت کند. کارکنان هر مجموعهای، محقند که مطالبات خود را به واحد روابطعمومی انعکاس دهند و منتظر پاسخهایی درخور بمانند. پاسخهایی که آنها را به حرفه خود علاقهمند و پایمندتر کند، نه آنکه آنها را مأیوس سازد. به راستی این پاسخ مدیر روابطعمومی مخابرات به مطالبه کارکنان، چه چیزی جز ناامیدی به همراه دارد؟ و آیا میتوان کتمان کرد که دلسردی آنها نسبت به شغل خود، مستقیماً بر روحیه مراجعان به مراکز مخابراتی و هممیهنانمان تأثیر خواهد گذاشت؟
بله. من هم این بخش خبری را دیده و بسیار حیرت کردم. آقای زارعیان به جای فرافکنی میبایست فکری به حال کارمندان زحمتکش مراکز مخابراتی بکنند
پارسینه جان : من کارمند شرکت مخابرات یکی از استانهای بزرگ کشور هستم که بیست سال سابقه کار دارم . متاسفانه بعد از خصوصی سازی مخابرات تبدیل به محل جولان بعضی از مدیران شد که مرتبا فقط و فقط به فکر خود و جیب خود هستند.باور کنید هر ماه به غیر از حقوقهای میلیونی مرتبا پاداشهای میلیونی تحت عنوان بستن حساب و یا موبایل و یا دیتا و یا .... میگیرند . در شرکت ما برای روسای اداره به بالا بستگی به نوع سمت به مدیران سی میلیون تومان پول نقد بابت رهن خانه میدهند درحالیکه همه این اقایون دارای خانه و کاشانه هستند و یا از خانه سازمانی استفاده میکنند .امکانات دیگر مانند وام گرفتن از بانکها با کارمزد خیلی پایین ووو.... نیز در برنامه خود دارند . اما ما کارمندان متاسفانه دریافتی کمتر از یک میلیون مجبوریم نگاه بکنیم و حسرت عمر از دست رفته رو بخوریم
به والله قسم تویکی ازمراکزم ماهی حدود 250هزارتومن میگیرم تازه میگه یک نفرراهم بیارپیش خودت تاکارراتقسیم کنم .بیمه وسایرتسهیلات ندارم جزوهیچ صنف گروه واتحادیه هم نیستیم تاازحقوقمان دفاع کنه.تنها جوابشون هم همینه :خب ول کنید.!!!!!!
واقعاً مایه تأسفه
سلام .کاش زحمت می کشیدید قبل از انتشار مطلب با من تماس می گرفتید تا جواب مارا هم می شنیدید .مقدمه مطلب شما در خصوص نقش روابط عمومی در سازمان درست است .و به همین دلیل در عصر ارتباطات تعاملی لازم بود وقتی کسی را خطاب قرار می دهید با او تماس بگیرید و از صحت نوشته ها اطمینان حاصل کنید .
دوستان عزیز بنده همیشه مدافع کارکنان بوده و خواهم بود .اما نمی شود واقعیت را نگفت .پیشنهاد می کنم متن کامل مصاحبه من با باشگاه خبرنگاران جوان را یکبار ببینید .من راجع به کارکنان چنین مطلبی را نگفتم .از حدود 6 دقیقه مصاحبه فقط 30 ثانیه پخش شد که متاسفانه سوء تفاهم ایجاد کرده است .
بنده آماده ام یک روز وقت بگذارم و تک تک همکارن را ببینم و با آنان گفتگو کنم .یا اگر برای شما مقدور باشد در مصاحبه ای دیدگاه شرکت را بیان کنم ..زارعیان