قلعه نویی و فتح ا... زاده در اندیشه قله های بلندتر؟

پارسینه-گروه ورزش: پس از مسجل شدن قهرمانی استقلال در لیگ برتر، صحبت ها و اظهار نظر های مدیر عامل و سرمربی آبی ها جالب توجه بود. فتح ا... زاده و قلعه نویی که از قضا رابطه خوبی هم با یکدیگر دارند دم از رفتن زدند و ساز ناسازگاری کوک کردند.

در این میان صحبت های کنایه آمیز قلعه نویی بیش از همه چیز هواداران را ناراحت کرد. قلعه نویی پس از قهرمانی بارها با لحنی منت بار از ماندن در استقلال و پذیرفتن مربی گری این تیم بزرگ صحبت کرد. بارها اعلام کرد که " می روم تا یک مربی بزرگتر روی نیمکت استقلال بنشیند!" . کما اینکه مشخص بود در بطن صحبت هایش نکات دیگری نهفته است.

قلعه نویی پس از چند روز برای چندمین بار اعلام کرد که از دست تماشاگران ناراحت است. جوی نامناسبی که البته به اعتقاد قلعه نویی در لیگ 91-92 وجود داشت، فشار زیادی را روی قلعه نویی آورده بود. شنیدن نام فرهاد مجیدی از دقیقه بیست گرفته تا دقیقه نود و آن هم به نشانه اعتراض، به هیچ وجه به مذاق پرافتخار ترین مربی لیگ برتر خوش نیامده. قلعه نویی درگذشته هم بارها اعلام کرده بود که از این رفتار تماشاگران دلخور است. اما این بار اعتراض و دلخوری اش را عملی نشان داده و اعلام کرده برای اینکه این رفتار در بین تماشاگران اپیدمی و عادت نشود از استقلال خواهد رفت!

این در حالی است که تمامی فوتبالی ها می دانند که برای شخصی مانند امیر قلعه نویی، نشستن روی هیچ نیمکتی مانند نیمکت استقلال لذت بخش نیست. او حاضر است چه بسا با مبالغ پایین تر در استقلال باشد و نه در تیم های دیگری. کما اینکه به گفته خودش در فصل جاری این کار را انجام داد. چرا که او با نشستن بر روی نیمکت آبی های پایتخت چیز های دیگری را بدست می آورد که به هیچ وجه با اختلاف مبلغ قراردادش قابل مقایسه نیست.

حال سوال اینجاست که چه چیزی باعث شده تا امیرخان قلعه نویی به نیمکت با ارزش استقلال پشت کند و ساز رفتن را کوک کند؟

قطعا چیز با ارزشی تری نظرش را جلب کرده. حتمن صندلی درخشان تری چشماش را خیره کرده و او را به سوی خود می کشد!

از نیمکت استقلال چه نیمکتی برای قلعه نویی با ارزش تر است؟

درست است؛ نیمکت تیم ملی. دقیقا همان صندلی که اکنون کارلوس کروش پرتغالی روی آن نشسته است.

اکنون این سوال به نظر می رسد که کروش که با قدرت روی صندلی خود نشسته و قصد برخاستن هم ندارد! پس امیر چگونه می خواهد در وجود چنین حریف سر سختی روی نیمکت تیم ملی بنشیند؟

پاسخ خیلی هم دشوار نیست. وضعیت نهایی تیم ملی ایران در راه صعود به جام جهانی در خرداد ماه مشخص می شود. اصلا خیلی راه دوری نرویم. اگر تیم ملی ایران در همین بازی برابر قطر نتیجه نگیرد شانس سومی و از طرف دیگر صعود به جام جهانی را از دست می دهد. هدف نهایی فوتبال ایران همواره صعود به جام جهانی بوده. کارلوس کروش اگر نتواند فوتبال ایران را به این هدف خود برساند به طور قطع باید چمدان هایش را جمع کند و به کشورش برگردد. حال چه گزینه ای بهتر از امیر قلعه نویی برای بدست گرفتن سکان هدایت تیم ملی؟! او هم کارنامه موفقی در فوتبال ایران دارد و هم به اعتقاد خیلی ها در دوره گذشته مربی گری خود در تیم ملی، فرصت کافی در اختیار نداشته و نتایج خوبی هم با تیم ملی کسب کرده بود.

حال ممکن است سوال دیگری به وجود آید که چرا از بین این همه مربی داخلی امیر فلعه نویی باید سرمربی تیم ملی شود؟ اصلا چرا یک گزینه خارجی دیگر جای کروش را نگیرد؟

در ابتدای گزارش نام علی فتح ا... زاده را هم آوردیم که او هم آهنگ رفتن برزبان دارد. نکته این جاست که با عدم نتیجه گیری تیم ملی ایران شاید قبل از برکناری کروش این علی کفاشیان باشد که از کار برکنار یا استعفا می دهد! این روز ها هم بیشترین شانس را برای جایگزینی کفاشیان، محمد دادکان دارد و همین حاج علی فتح ا... زاده خودمان که الحق و الانصاف رزومه خوبی هم در زمینه مدیریت ورزشی دارد. حال اگر او رئیس فدراسیون فوتبال شود شک نکنید که قلعه نویی را روی نیمکت تیم ملی خواهد نشاند.

این یک تحلیل است از شرایط موجود بعلاوه خبر هایی که از گوشه و کنار به گوش می رسد. حال باید دید در ماه های آینده چه پیش خواهد و این سناریو به حقیقت تبدیل خواهد شد یا خیر؟ اما این طور که به نظر می رسد هم قلعه نویی و هم مدیر عامل با سابقه آبی ها تا مشخص شدن نتایج نهایی تیم ملی نیمکت و صندلی مدیریت آبی ها را برای خود در آب نمک نگهدارند تا در آخر متضرر نشوند!