.svg)
یک شاعر: نامزدهای انتخاباتی از فرهنگ غافل‌اند
پارسینه: پرویز بیگی حببیب‌آبادی اشاره به این‌که نامزدهای انتخابات ریاست‌جمهوری آشنایی چندانی با مقوله‌ی فرهنگ ندارند، گفت: این افراد معمولا تأثیر مقوله‌ی مهمی چون فرهنگ را نمی‌دانند.
پارسینه- گروه فرهنگی: این شاعر درباره‌ی لزوم توجه کاندیداهای ریاست‌جمهوری به مقوله‌ی فرهنگ، گفت: این انتظار هست که کاندیداها توجه ویژه‌ای به مقوله‌ی فرهنگ داشته باشند، چون فرهنگ مقوله‌ی زیربنایی جامعه است، که اگر به خوبی به آن پرداخته شود، بسیاری از معضلات مردم و جامعه حل خواهد شد؛ بویژه این‌که کشور ما پیشینه‌ی ادبی خاصی از جمله در حوزه‌ی شعر و ادبیات دارد.
به گزارش ایسنا، او در ادامه در پاسخ به این موضوع که کاندیداهای ریاست‌جمهوری چقدر دغدغه‌ی فرهنگی دارند، گفت: به نظر من نامزدها آشنایی چندانی با مقوله‌ی فرهنگ ندارند و این موضوع هم تنها معضل این روزگار نیست. این افراد معمولا تأثیر مقوله‌ی مهمی چون فرهنگ را نمی‌دانند.
بیگی همچنین گفت: مسؤولان بلندپایه نیز به طور نسبی باید با مقوله‌ی فرهنگ و زیرشاخه‌های آن از جمله کتاب، شعر، سینما و... آشنایی داشته باشند، اما متأسفانه به خاطر آشنایی نداشتن مسؤولان همواره فرصت‌های فرهنگی را از دست داده‌ایم. به طور نمونه در حوزه‌ی ترجمه هیچ کار مثبتی انجام نداده‌ایم و هیچ‌کدام از آثار مهم ما هرگز به زبان‌های دیگر ترجمه نشده است.
این فعال فرهنگی توجه کاندیداها به مباحث فرهنگی در جامعه را مایه‌ی ایجاد امیدواری در بین هنرمندان خواند و در این‌باره اظهار کرد: اگر کاندیداها به مقوله‌ی فرهنگ بپردازند و دغدغه‌ی آن را داشته باشند، این موضوع باعث توجه و امیدواری طیف گسترده‌ای از هنرمندان می‌شود و امیدهای به‌وجودآمده در هنرمندان مثل ستاره‌ی راه‌گشا در درازمدت جاذبه‌های امیدواری را در مردم فراهم می‌کند، اما تا به حال کم‌تر دیده شده است که کاندیداها به نقش فرهنگ بپردازند. آن‌ها بیش‌تر در حوزه‌ی اقتصاد و سیاست به اعلام برنامه‌های خود می‌پردازند، ولی از مقوله‌ی فرهنگ غافل‌اند که این غافل شدن آسیب‌های جدی زیادی به جامعه زده است.
این شاعر در ادامه درباره‌ی چگونگی به‌کارگیری ادبیات در تبلیغات نامزدهای ریاست‌جمهوری گفت: باید همه چیز در سلامت کامل باشد. گاه یک نامزد انتخاباتی از زبان معیار استفاده می‌کند و گاه از زبان محاوره، و اگر همه چیز در سلامت باشد، دیگر کسی از نوع سخن گفتن آن‌ها رنجیده‌خاطر نمی‌شود.
بیگی افزود: کسی که می‌خواهد کاندیدا باشد، باید سخنران و خطیب برجسته‌ای باشد و مطالعات خوبی داشته باشد و واژه‌ها در دستش مثل موم باشند. اگر کاندیدایی فاقد این هنر باشد، حتا اگر توانایی لازم در انجام کاری را داشته باشد، چون نمی‌تواند خوب آن را بیان کند، دچار مشکل می‌شود.
او افزود: استفاده از امثال و حکم و ضرب‌المثل‌ها می‌تواند تأثیر زیاد، مثبت و سریعی بر روی توده‌های میلیونی بگذارد، چون مردم ما با این نوع ادبیات آشنا هستند و کاندیداها می‌توانند با به‌کارگیری امثال و حکم و ضرب‌المثل‌ها باعث از بین رفتن حلقه‌ی مفقوده بین خود و عامه‌ی مردم شوند.
بیگی حبیب‌آبادی درباره‌ی این‌که چقدر ضرورت دارد کاندیداهای ریاست‌جمهوری در کنار خود مشاور ادبی داشته باشند، اظهار کرد: حضور چنین فردی در کنار کاندیداها بسیار ضروری است. اگر به گذشته‌ی این سرزمین نگاه کنیم، همه‌ی کسانی که در دوره‌ای در نقطه‌ی عطف حاکمیت بودند، مشاوران ادبی داشتند و تمام مکاتبات، نوشتن نامه‌ها و سفارش کتاب‌ها از سوی این نویسنده که خود ویراستار هم بوده و به شیوه‌ها و فن نویسندگی مسلط بوده، صورت می‌گرفته است.
او آثار مکتوب به‌جامانده از دوران گذشته را نشانی از حضور مشاوران ادیب در کنار حاکمان عنوان کرد و در این‌باره گفت: من اسنادی از یک سند ازدواج دیده‌ام که حدود 200 سال پیش نوشته شده است. این سند در نهایت زیبایی، دقت و ظرافت نوشته شده است که نشان می‌دهد در گذشته چقدر به این موضوع اهمیت داده می‌شده است. بنابراین بدیهی است که باید مسؤولان بلندپایه‌ی کشور نیز حتما از یک مقام مشاور ادبی در کنار خود بهره بگیرند.
به گزارش ایسنا، او در ادامه در پاسخ به این موضوع که کاندیداهای ریاست‌جمهوری چقدر دغدغه‌ی فرهنگی دارند، گفت: به نظر من نامزدها آشنایی چندانی با مقوله‌ی فرهنگ ندارند و این موضوع هم تنها معضل این روزگار نیست. این افراد معمولا تأثیر مقوله‌ی مهمی چون فرهنگ را نمی‌دانند.
بیگی همچنین گفت: مسؤولان بلندپایه نیز به طور نسبی باید با مقوله‌ی فرهنگ و زیرشاخه‌های آن از جمله کتاب، شعر، سینما و... آشنایی داشته باشند، اما متأسفانه به خاطر آشنایی نداشتن مسؤولان همواره فرصت‌های فرهنگی را از دست داده‌ایم. به طور نمونه در حوزه‌ی ترجمه هیچ کار مثبتی انجام نداده‌ایم و هیچ‌کدام از آثار مهم ما هرگز به زبان‌های دیگر ترجمه نشده است.
این فعال فرهنگی توجه کاندیداها به مباحث فرهنگی در جامعه را مایه‌ی ایجاد امیدواری در بین هنرمندان خواند و در این‌باره اظهار کرد: اگر کاندیداها به مقوله‌ی فرهنگ بپردازند و دغدغه‌ی آن را داشته باشند، این موضوع باعث توجه و امیدواری طیف گسترده‌ای از هنرمندان می‌شود و امیدهای به‌وجودآمده در هنرمندان مثل ستاره‌ی راه‌گشا در درازمدت جاذبه‌های امیدواری را در مردم فراهم می‌کند، اما تا به حال کم‌تر دیده شده است که کاندیداها به نقش فرهنگ بپردازند. آن‌ها بیش‌تر در حوزه‌ی اقتصاد و سیاست به اعلام برنامه‌های خود می‌پردازند، ولی از مقوله‌ی فرهنگ غافل‌اند که این غافل شدن آسیب‌های جدی زیادی به جامعه زده است.
این شاعر در ادامه درباره‌ی چگونگی به‌کارگیری ادبیات در تبلیغات نامزدهای ریاست‌جمهوری گفت: باید همه چیز در سلامت کامل باشد. گاه یک نامزد انتخاباتی از زبان معیار استفاده می‌کند و گاه از زبان محاوره، و اگر همه چیز در سلامت باشد، دیگر کسی از نوع سخن گفتن آن‌ها رنجیده‌خاطر نمی‌شود.
بیگی افزود: کسی که می‌خواهد کاندیدا باشد، باید سخنران و خطیب برجسته‌ای باشد و مطالعات خوبی داشته باشد و واژه‌ها در دستش مثل موم باشند. اگر کاندیدایی فاقد این هنر باشد، حتا اگر توانایی لازم در انجام کاری را داشته باشد، چون نمی‌تواند خوب آن را بیان کند، دچار مشکل می‌شود.
او افزود: استفاده از امثال و حکم و ضرب‌المثل‌ها می‌تواند تأثیر زیاد، مثبت و سریعی بر روی توده‌های میلیونی بگذارد، چون مردم ما با این نوع ادبیات آشنا هستند و کاندیداها می‌توانند با به‌کارگیری امثال و حکم و ضرب‌المثل‌ها باعث از بین رفتن حلقه‌ی مفقوده بین خود و عامه‌ی مردم شوند.
بیگی حبیب‌آبادی درباره‌ی این‌که چقدر ضرورت دارد کاندیداهای ریاست‌جمهوری در کنار خود مشاور ادبی داشته باشند، اظهار کرد: حضور چنین فردی در کنار کاندیداها بسیار ضروری است. اگر به گذشته‌ی این سرزمین نگاه کنیم، همه‌ی کسانی که در دوره‌ای در نقطه‌ی عطف حاکمیت بودند، مشاوران ادبی داشتند و تمام مکاتبات، نوشتن نامه‌ها و سفارش کتاب‌ها از سوی این نویسنده که خود ویراستار هم بوده و به شیوه‌ها و فن نویسندگی مسلط بوده، صورت می‌گرفته است.
او آثار مکتوب به‌جامانده از دوران گذشته را نشانی از حضور مشاوران ادیب در کنار حاکمان عنوان کرد و در این‌باره گفت: من اسنادی از یک سند ازدواج دیده‌ام که حدود 200 سال پیش نوشته شده است. این سند در نهایت زیبایی، دقت و ظرافت نوشته شده است که نشان می‌دهد در گذشته چقدر به این موضوع اهمیت داده می‌شده است. بنابراین بدیهی است که باید مسؤولان بلندپایه‌ی کشور نیز حتما از یک مقام مشاور ادبی در کنار خود بهره بگیرند.
ارسال نظر