وقتی فقر و بیکاری همچنان مهمان خانه هاست

حرا : هنوز از یادها نرفته است که در سال گذشته آمار تامل برانگيزي در رسانه‌ها منتشر شد . آماری که حکایت از ابتلای 21 درصدي مردم به اختلالات رواني و افزایش خشونت در جامعه ايراني داشت.

برای همین این روزها وقتی دو نفر در خیابان همدیگر را به قصد کشت، کتک می زنند برای همگان صحنه‌ای تکراری است چرا که هر چه بر تعداد این صحنه‌ها افزوده می‌شود، تماشگران بیشتری گرد می‌آیند تا با بی‌اعتنایی و لبخند شاهد درگیری باشند و حتی از برای ثبت کردن این ماجرای هیجان‌انگیز از آن فیلم بگیرند.

اعدام‌ قاتلان و متجاوزان هم که برای عبرت در ملاءعام صورت می‌گیرد، دیگر به تأتری خیابانی بدل که طرفداران خاص خودش را پیدا کرده است. در چنین شرایطی مسؤولان و کارشناسان تلاش می‌کنند تا هر کدام برای این پدیده علتی پیدا کنند.



اگر تا چند سال پیش در مورد افزایش درگیری‌های خیابانی هشدار داده می‌شد، این روزها شدت گرفتن انواع خشونت و درگیری‌های عمدی مورد توجه قرار گرفته است.

در کنار دلایل بسیاری که برای چرایی این اتفاق بیان می‌شود، که مهم ترین انها شرایط اجتماعی، بیکاری، تورم، گرانی و نبود شادی و نشاط در جامعه است.

جامعه‌شناسان مي‌گويند اين روزها فقر نسبي در جامعه ايراني بيداد مي‌كند و همين امر عاملي است براي راضي نبودن از زندگي.

بسياري از ايراني‌ها اين روزها شايد نان و آبي براي خوردن داشته باشند اما وقتي وضعيت زندگي خود را با وضعيت زندگي صاحبان خودروهاي رنگارنگ وارداتي در خيابان‌ها مقايسه مي‌كنند، اين احساس فقر است كه تيشه به ريشه جامعه مي‌زند و اينجاست كه مبحث عدالت اجتماعي جان مي‌گيرد.

اين روزها فاصله زياد ميان اقشار اجتماعي در برخورداري از مواهب زندگي سبب شده تا بسياري از جوانان دست به مقايسه بزنند، مقايسه‌اي كه نتيجه آن تنها يك كلمه است: نابرابري! كلمه‌اي كه به نظر مي‌رسد كارد را به استخوان رسانده است.

کارشناسان مي‌گويند از بالا رفتن آمار سرقت و نزاع در جامعه گرفته تا مشکلات خانوادگي، يک سر ماجرا به بيکاري ختم مي‌شود و کوچک شدن سفره‌ها و سقف‌هايي که در زير آن پدران، شرمنده کودکان‌شان هستند.

چهارديواري‌هايي که احتمال شکسته شدن حرمت‌ها در آن بسيار است چراکه ردپاي بيکاري و فقر در بالا رفتن آمار طلاق ديده مي‌شود تا به تاخير افتادن ازدواج.

با يک نگاه به جامعه مي‌توان جوانان تحصيلکرده‌اي را ديد که يا به دليل بيکاري امکان ازدواج برايش مهيا نشده يا بيکاري تيشه بر ريشه زندگي مشترک‌شان زده است حتي در فرزندآوري نيز يك پاي ثابت فرزنددار شدن برخورداري از حداقل‌هاي زندگي است.

این در حالی است که اخرین آمار مرکز آمار ایران با اعلام کاهش روند ضریب جینی طی 12سال گذشته، میزان آن را در سال 91 در کل کشور معادل 0/3643‌درصد عنوان کرده است.

براساس آنچه مرکز آمار از مقدار ضریب جینی و سهم هزینه ناخالص سرانه هر دهک در سال‌های 80 تا 91 اعلام کرده، توزیع درآمد طی این چند سال، همواره به سمت توزیع برابر ثروت در جامعه حرکت کرده است، به طوری که شاخص جینی کل کشور از 0/4304‌درصد در سال 80 به 0/3643‌‌درصد در سال 91 کاهش یافته و به صفر نزدیک‌تر شده است.

با این وجود نزاع های خیابانی همچنان ادامه دارد ، بیکاری همچنان گریبان گیر جوانان است و فقر سبد خانوارها را کوچک می کند!