وفای به عهد کسی که هم «حداد» است و هم « عادل»

عرصه رقابت های انتخاباتی در همه جای دنیا معمولا با اقدامات خلاف اخلاق و شان همراه است. این شاید یکی از ملزومات دموکراسی است که در سطح دنیا رایج شده است. دروغگویی،‌تهمت زنی، بی پروایی در اظهار نظر و البته وعده های باور نکردنی با تخریب چهره رقیب و بی انصافی از عملکردها، امری است که تقریبا در نُرم دموکراسی های رایج دنیا یافت می شود.

نظام اسلامی اما داعیه براندازی نظامات موجود در عالم و برپایی نظامی نو مبتنی بر اخلاق ، انصاف و عدالت و حق گرایی داشت. اساس انقلاب اسلامی بر شاخصه هایی همچون نفی منفعت گرایی شخصی و ترجیح مصالح انقلابی بر مصالح جمعی و گروهی و فردی استوار شد که از جمله تجلی گاه های اصلی این نظام جدید،‌ عرصه انتخابات و رجوع به آرای عمومی است.

گو آنکه مع الاسف در پاره ای از انتخابات گذشته و حال هم رسوخ مبانی غلط و بی پایه غربی، چهره انتخابات را دگرگون ساخت اما مردم نشان داده اند که اغلب بی توجه به تبلیغات رنگارنگ و پر زرق و برق،‌ به دنبال صداقت و حق گویی بوده اند و به آنان که برای خود و«من» تلاش کرده اند، بی توجهی نموده اند.

انصراف «غلامعلی حداد عادل» از گردونه رقابت های انتخاباتی را می توان نمونه بارز اقدامی انقلابی و مبتنی بر اخلاق انتخاباتی در قاموس نظام اسلامی ارزیابی کرد. این انصراف نشان داد در عرصه رقابت های انتخاباتی،‌ زمانی که همه سیاسیون کمی تا قسمتی سیاست باز،‌ « انصراف» را نوعی عقب نشینی و دست برداشتن از شعارها می دانند،‌ وقتی پای اصول در میان باشد و اصولگرایی خدشه پذیر گردد‌، منفعت در ترجیح مصالح اصولی بر منافع فردی خواهد بود.

غلامعلی حداد عادل، اصولگرایی است که نظام اسلامی برای پیشبرد اهداف خود سربازانی همچون او می طلبد. ایشان در گذشته نیز بارها حق را بر رای و انصاف را بر بی عدالتی ترجیح داده بود. مواضع قاطع‌،حق مدارانه و اصولی او در دفاع از انقلاب اسلامی در ماجرای فتنه 88 درست زمانی که برخی دیگر از هم قطاران وی سکوت را بر انقلابی گری ترجیح دادند، نشانی از «معامله با خدا» بود. معامله ای که البته بر خلاف ساکتین فتنه،‌ محبوبیت و اعتماد عمومی به حداد عادل را فزونی بخشید و رای او را در انتخابات مرحله نهم مجلس شورای اسلامی در تهران به رقم کم نظیر بالای یک میلیون نفر رساند.

حداد عادل در مناظرات انتخاباتی نیز انقلابی ظاهر شد. او از ارزش ها دفاع کرد. از نظام اسلامی دفاع کرد. در مناظراتی که برخی بی محابا سعی داشتند تا حق را نادیده انگاشته و برای خود نمایی از اصول و عدالت عدول کنند، نشان داد که قاطع و صریح می ایستد و واهمه ای هم از آنچه برخی ریزش آرا می نامند، ندارد. حتی او با وجود اختلاف سلیقه با دولت و در فضایی که سیاه نمایی علیه دولت برای همه «نان» دارد نیز انصاف و عدالت را رها نکرد و از امتیازات دولت قاطعانه حمایت کرد. گرچه برخی همچنان از علت ائتلاف حداد عادل با دو موتلف دیگر صحنه انتخاباتی سئوالاتی داشته و گمان می کردند که این ائتلاف می تواند سرانجام برخی سئوالات موجود را ماله کشی کند اما وی نشان داد که در جایی که «انقلاب» با سکوت در معرض تهدید واقع شود، «ائتلاف» نمی تواند جایگاهی داشته باشد.

تقوا اتفاقا شعاری به جا و درست بود که از سوی حداد عادل در انتخابات مطرح شد و آنچه جامعه اسلامی در سطح نخبگان و خواص واقعا بدان محتاج اند، رعایت آن در جامعه اسلامی است.

حداد عادل بارها گفته بود که برای تجمیع نظرات اصولگرایان وارد صحنه شده است. او حتی در ائتلاف خود بر خلاف سایرین که تلاش داشتند تا « خود » را از درون آن بیرون بکشند،‌ از خود گذشتگی می کرد و چوب دیگران را نیز به جان می خرید. حتی به کرات گفته بود که معتقد است اگر فردی غیر از دایره ائتلاف نیز مورد توجه باشد، او به آن سمت خواهد رفت و در آخر نیز ثابت کرد که بر این عهد خود و عدم تفرق اصولگرایان پای بند است.

حداد عادل به واقع برای انقلاب و نظام اسلامی سرمایه است. انصراف او نه کاسته شدن از وزانت او که اتفاقا اوج گیری محبوبیت وی را در پی خواهد داشت و او می تواند این آبرویش را در مقاطع دیگری برای انقلاب ،‌ رهبری و مردم هزینه نماید. رک گویی، انصاف ، صداقت و صراحت او اندوخته ای است که در مقاطع گوناگون خواهد توانست اندوخته های اخروی وی را نیز فزونی بخشد. حفظ پتانسیل سربازی او برای ولایت مغتنم است و مردم قدر این سربازان انقلابی را به خوبی می دانند.