تحرکات خاص برای ائتلاف حول دوگانه قالیباف-جلیلی
پارسینه: چه اتفاقی افتاد که ناگهان همه ورق ها برگشت؟ این سوالی است که کمتر کسی این روزها از خود می پرسد و ...
پارسینه - علی حسنلو: چه اتفاقی افتاد که ناگهان همه ورق ها برگشت؟ این سوالی است که کمتر کسی این روزها از خود می پرسد و ولی با نیم نگاهی به یک ماه اخیر می توان این سوال را جدی دانست.
انتخابات ریاست جمهوری 92 شبیه هیچ انتخابات دیگری در این سال ها نبوده است. معادلات آن چنان پیچیده بوده و هست که تحلیل گران پیش بینی هایشان راه عکس پیدا می کند. در حالی که ماه ها پیش کسی تصور نمی کرد، اکبر هاشمی رفسنجانی پا به کارزار رقابت بگذارد، در آخرین دقایق وی همه را غافلگیر کرد. در حالی که کسی پیش بینی نمی کرد شورای نگهبان، او را تایید صلاحیت نکرد و در حالی که بعد از حذف هاشمی، اردوگاه اصلاح طلبان به کما رفتند و همه دم از عدم شرکت در انتخابات می زدند بعد از تنها 3 روز ناگهان موج حمایت از حسن روحانی و محمدرضا عارف در میان اصلاح طلبان جان گرفت، این انتهای ماجرا نبود و 3 روز قبل از انتخابات، محمدرضا عارف کنار رفت تا اصلاح طلبان با یک کاندیدای واحد، شانس پیروزی خود را بالا ببرند.
این فعل و انفعالات و آمدن و رفتن هاشمی شاید برای برخی یک اتفاق بود ولی برای محمدباقر قالیباف یک فاجعه بود. آمدن هاشمی باعث شد سلسله اتفاقاتی رخ دهد که قالیباف علیه هاشمی اظهارنظر شدیدی کند تا در ادامه برخی از اصلاح طلبان پنهان ستاد او به جای اصلی خود بازگردند و یا انگیزه ای برای ترغیب همفکران خود به سمت قالیباف را نداشته باشند ناگهان از طرف دیگر سخنرانی هایی از او فاش شد که برای این نامزد ناکام انتخابات 84 یک سونامی تحول باشد. اما شاید ردصلاحیت هاشمی، تنها خبر خوب برای قالیباف در این ماه بود، هر چند همان طور که اشاره شد این خوشی بیشتر از 3 روز طول نکشید. اوج ماجرای تراژیک قالیباف هم در مناظرات انتخاباتی جلوه پیدا کرد.
محمدباقر قالیباف در یک اشتباه استراتژیک نه تنها به حسن روحانی بلکه به علی اکبر ولایتی هم تاخت تا باز در رای دهنده های خود ریزش ایجاد کند. تا جایی که نظرسنجی های مختلف هر چند در رتبه بندی اسامی با یکدیگر متفاوت بودند ولی در اعلام ریزش رای قالیباف بعد از مناظره ها تفاهم داشتند.
حال در این روزهای پایانی انتخابات 92 سپهر سیاسی ایران، وضعیت پیچیده دیگری به خود می بیند که شاید جرقه آن در مناظره سوم تلویزیونی زده شد. ائتلاف پنهان قالیباف و جلیلی با کناره گیری عارف از انتخابات. شاید برای دنبال کنندگان اخبار سیاسی این خبر غیرمنتظره ای باشد ولی بعد از کناره گیری عارف رسانه های نزدیک به قالیباف و جلیلی در حرکتی مویرگی در حال کوبیدن بر ساز ائتلاف به نفع خود هستند تا اینکه دیگر کاندیداها به نفع این دو کنار بروند.
جالب اینکه فشار این طیف برای کنار رفتن کسی چون علی اکبر ولایتی هم مشخص نیست به چه نتیجه ای برسد زیرا با حمله بی دلیلی که محمدباقر قالیباف به ولایتی در مناظره ها داشت بعید است رای او در سبد قالیباف جمع شود و حتی مطمئنا برخی از این آرا به سمت حسن روحانی تمایل پیدا می کنند و در درجه دوم به سمت محسن رضایی. از طرف دیگر محسن رضایی دیگر کاندیدای اصولگرا هم نشان داده که اهل کناره گیری نیست.
وجه اشترکات جالبی می توان برای قالیباف و جلیلی بر شمرد. مشهدی بودن هر دو کاندیدا، ویژگی است که اتفاقا می تواند مزیت خوبی برای رقیبان این دو باشد زیرا رای دهندگان قومیتی بین آنها تقسیم می شود و به سمت یک شخص سرازیر نمی شود. دوم همان همراهی در نقد حسن روحانی و علی اکبر ولایتی بود که این دو در کنار هم آن را پی گرفتند. سوم عدم نقد یکدیگر در مناظرات که شاید به دلیل برخی زاویه های حامیان جلیلی و قالیباف انتظار می رفت این وضعیت پررنگ باشد. چهارم همان وضعیتی است که در رسانه های این دو طیف در پیگیری ائتلاف به نفع دوگانه قالیباف-جلیلی می توان دید. در آخرین خبر هم جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی حمایت خود را از دوگانه قالیباف - جلیلی اعلام کرده که خود نشانگر وضعیت خاص اردوگاه اصولگرایی است.
اما سوال اساسی این است که آیا چنین دوگانه ای شکل گرفتنی است و آیا نتیجه بخش است؟ شکل گرفتن این دوگانه در نهایت به کناره گیری یکی از آنها ختم می شود و یا اینکه این دوگانه قصد دارند دیگر اصولگراها را به نفع خود کنار بزنند؟ جواب این سوالات و سوالاتی از این دست را در 24 ساعت باقی مانده از تبلیغات قانونی انتخابات ریاست جمهوری خواهیم فهمید.
به نظر من قالیباف اگه به نفع جلیلی کنار بکشه ضرر نمیکنه