غربت این پنج شهید از کجا شروع شد؟
پارسینه: سال 80 ، همدان میزبان پنج شهید گمنام 15 تا 19 ساله بود که در عملیاتهای کربلای5، خیبر و بدر حضور داشتند.
آن سالها براساس گفته مدیران برای ادای احترام و قرار داشتن در کانون توجهات، بر بلندی جایشان دادیم اما غافل از اینکه این اقدام نقطه آغاز تنهایی آنان خواهد بود.
روی سنگ قبرشان فرزند روحالله نوشته شده بود،روحاللهی که آنان را چشم و چراغ ملت خوانده حالا در بین ما نیست تا ببیند فرزندانش چقدر غریب افتادهاند.
این پنج شهید برای سرافرازی پرچم ایران جان خود را فدا کردند اما دریغ از این که پرچمی برای نشان از حضور آنها در بالای سرشان نصب شود. البته باید گفت که تا امروز این اتفاق نیفتاده و آزاردهنده این است که آنان با وجود گمنامی در خاک و سرزمین خود غریبند.
سال 89 ساخت المان و یادمان برای این عزیزان آغاز شد. المانی که به گفته همان مدیران توسط کارشناسان مجرب طراحی شده بود. این المان در قالب سه یال 18 متری با نمادی از جنس سنگ و بتون سخت طراحی شده بود که در میان سبزهزارهای «میشان» خودنمایی میکرد.
ما جایگاه شهدا را والا و ارزشمند میدانیم ولی باید اعتقاد عملی نیز به این گفتهها داشته باشیم. مدیرانی که این طرح را اجرایی کردند چندین سال سابقه مدیریتی داشتند و از وضعیت استان باخبر؛ البته بارها خود این آقایان اعلام کردند که این لقمه بزرگتر از دهان ما بود، اما چه سود حال زمان پشمانی نیست.
المانی که ساخت آن در مدت شش ماه تمام م شد اکنون با گذشت حدود 28 ماه هنوز با مصاحبههای مدیرکل بنیاد همدان مبنی بر نبود اعتبار روبروست.
براساس گفتههای سرهنگ زمردیان، مدیرکل بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس استان همدان، این هزینه اولیه برای این پروژه در ابتدا 285 میلیون تومان برآورد شده بود که قرار شده بود 185 میلیون تومان از این رقم را بنیاد حفظ آثار و 100 میلیون تومان را نیز استانداری تامین کند که ظاهرا استانداری به تعهد خود عمل نکرده است.
استانداری و برخی دستگاهها در این امر دخیل هستند و باید در پیشگاه شهدا بخصوص آن عزیزانی که در میشان آرمیدهاند، پاسخگو باشند، البته اگر خود را پاسخگو بدانند.
این پروژه توسط نهادی شروع شد که نقش ستادی و هماهنگی دارد و بودجه عمرانی برای اجرای پروژه ندارد. اما وقتی مسؤولان بنیاد حفظ آثار در آن سال تصمیم گرفتند تا پروژه را آغاز کنند به طور قطع با تدبیر بوده است! در غیر این صورت پروژه که به مشکل برنمیخورد.
غریبی آن عزیزان آرمیده در میدان میشان به جایی رسیده که تصمیم بر آن شد تا طرح المان شهدای گمنام و غریب میشان تغییر کند، آنان باید جور سوء در تدبیر برخی را بکشند.
آمدند ابرویش را درست کنند غافل از اینکه چشمانش را درآوردند!
عزیز یوسفی مدیرکل دفتر فنی استانداری همدان در این باره به خبرنگار ایسنا میگوید: در طراحی المانها باید به عناصر زنده شهر از جمله مردم، فرهنگ و جغرافیا و اقلیم توجه کنیم چون شهدا نمادهای انقلاب و جنگ هستند.
وی ادامه داد: طرح المان شهدای گمنام میشان در کمیته فنی کارگروه ساماندهی گلزار شهدای وقت مورد تصویب قرار گرفت و با تخصیص بخشی از اعتبار در سالهای گذشته یک چهارم از کار تاکنون انجام شد. اما مابقی کار به علت عدم تخصیص به موقع اعتبار و عدم تناسب پروژه با موقعیت اقلیمی و جغرافیایی منطقه باقی مانده است.
یوسفی با تأکید بر اینکه مبحث اصلی در المانها و گلزارهای شهدا بحث نگهداری از آنهاست که باید به لحاظ فنی در دستور کار قرار گیرد،میگوید:به علت کاهش هزینهها و اتمام پروژه، طرح مجدد مورد بررسی و بازنگری قرار گرفت تا با همین وضعیتی که کار انجام شده طرح جدیدی روی المان قرار گیرد که هم موجب کاهش هزینه شده و هم با وضعیت اقلیمی و آب و هوایی آن منطقه سازگاری داشته باشد.
وی اعلام کرد: هر طرحی میتوان برای پروژه لحاظ کرد اما در کنار طرح باید قدرت و امکانات تیم اجرایی را لحاظ کرد.
ارسال نظر