جزئیات جدید از برنامه جاسوسی آمریکا

جزئیات جدیدی از برنامه جاسوسی الکترونیکی آژانس امنیت ملی آمریکا (NSA) منتشر شده است که نشان می‌دهد بیش از یکصد هزار نفر از کاربران اینترنتی زیر ذره‌بین برنامه جاسوسی «پریسم» بودند.

حدود یکماه پیش «ادوارد اسنودن» مأمور سابق سیا و پیمانکار سازمان امنیت ملی آمریکا به «هنگ کنگ» سفر کرد و در آنجا در مصاحبه با روزنامه انگلیسی «گاردین» از برنامه جاسوسی پریسم پرده برداشت که به اف بی آی و سازمان امنیت ملی آمریکا اجازه می‌دهد تماس‌های تلفنی و اطلاعات تماس اینترنتی کاربران را به صورت محرمانه مورد تفتیش قرار دهند.

این برنامه، دسترسی این دو نهاد امنیتی آمریکا را به گسترده عظیمی از اطلاعات 9 شرکت خدمات اینترنتی چون «مایکروسافت»، «یاهو»، «گوگل»، «فیس‌بوک»، «یوتیوب»، «اسکایپ»، «ای او ال»، «اپل» و «پال تاک»، تضمین می‌کرد.

اطلاعات جدیدی که در خصوص این برنامه جاسوسی منتشر شده، نشان می‌دهد که 117 هزار و 675 از کاربران دنیای وب در 5 آوریل 2013 (16 فروردین ماه) تحت جاسوسی برنامه پریسم بوده‌اند.

روزنامه واشنگتن‌پست درباره این اطلاعات اعلام کرد که هنوز مشخص نیست که چه تعداد از افراد از جمله مردم آمریکا، به صورت تصادفی هدف این برنامه بودند تا اطلاعات آنها جمع‌آوری شود.

در بخش‌هایی از جزئیات جدیدی که درباره این برنامه فاش شده، آمده است که یک تحلیلگر سازمان امنیت ملی آمریکا درباره فردی که باید با این برنامه هدف گرفته می‌شد، درخواست می‌داد، این درخواست به یک مقام بالاتری می‌رفت تا درباره فرد مذکور تصمیم‌گیری می‌کرد تا میزان جاسوسی در هر مورد جداگانه مشخص شود.

بر اساس این گزارش، بعد از آنکه اطلاعات درخواستی جمع‌آوری شد، با استفاده از سامانه‌های ویژه مورد پردازش و آزمایش قرار می‌گرفت.

واشنگتن پست گزارش کرد که این اطلاعات از پیام‌های صوتی، متنی، ویدئویی و دیگر اطلاعات دیجیتالی جمع‌آوری می‌شد.

روزنامه گاردین با اشاره به اظهارات اسنودن گزارش کرد که دستکم هفت کشور اروپایی به طور دائم داده‌های ارتباطات دیجیتال را با سازمان امنیت ملی آمریکا به اشتراک می‌گذارند.

بر اساس این گزارش، انگلیس، دانمارک، هلند، فرانسه، آلمان، اسپانیا، و ایتالیا توافقنامه‌های محرمانه‌ای را برای به اشتراک‌گذاری داده‌های اطلاعات محرمانه با سازمان امنیت ملی آمریکا از جمله ارتباطات تلفنی و اینترنتی داشتند.

«وین مدسن» یکی از کارکنان سابق سازمان امنیت ملی آمریکا اعلام کرد که تمامی هفت کشور اروپایی و آمریکا به اطلاعات ترانس آتلانتیک دسترسی داشتند که به آنها اجازه می‌داد اطلاعاتی تماس‌های تلفنی، ایمیل‌ها و اینترنتی کاربران را جمع‌آوری کنند.