آقاي پروين شما هم مجرمايد!
پارسینه: من یک بار گفته بودم همه کرسیهای ورزش سیاسی است و فوتبال سیاسیتر. در همه جای دنیا کرسیهای ریاست فدراسیون فوتبال سیاسی...
شما مطمئن باشید کامرون روی رئیس فدراسیون فوتبال انگلیس نظر دارد. منتهی کاری که آنها میکنند با ما یک تفاوت بزرگ دارد.
آنها از چند ماه پیش از برگزاری مجمع شرایط مدیران مختلف را بررسی میکنند و چند مدیر گردن کلفت را پس از انتخاب به مجمع میفرستند و وقتی هر کدام از آنها رای اکثریت را به دست آورد از او حمایت میکنند. اکنون در بیشتر کشورها بحران اقتصادی وجود دارد و دولتها کاری میکنند که دیگر فوتبال مشکلی اضافه بر مشکلات روزمره آنها نشود.
اما برای ما این طور نیست.
نزدیک انتخابات که میشود کسی را انتخاب میکنیم که نه او ما را میشناسد و نه این که آن فرد شناختی از جامعه فوتبال دارد.
میخواهم یک سوال از شما بپرسم. به قبل از انقلاب کاری ندارم، اما بعد از انقلاب کدام مدیرعامل پرسپولیس توسط مردم انتخاب شده است؟ مطمئنا هیچ کدام از آنها توسط مردم انتخاب نشدهاند اما تا میخواهند آقایان را بردارند میگویند این اقدام سیاسی است.
میخواهم بدانم رویانیان را چه کسی انتخاب کرده است؟ آیا به غیر از این بوده که عباسی به عنوان وزیر ورزش او را انتخاب کرده؟ مگر عباسی جزوی از دولت نیست؟ چرا وقتی عباسی او را انتخاب کرد کارش سیاسی نبود، حالا که میخواهد او را بردارد کارش سیاسی است؟ من که میفهمم واقعا چه لمپنیسمی وجود دارد! آقایان چطور به فوتبال وصل شدهاند که نمیتوانند آن را رها کنند؟ (با خنده) حتما همه بنرها و تراکتها خودجوش بوده است! آقایان چطور تا چند وقت پیش به هم توهین میکردند و حالا که منافعشان به هم گره خورده است از هم حمایت میکنند؟ از آقای پروین تعجب میکنم.
او بارها اعلام کرده که مدیر فنی در فوتبال ایران یعنی "کشک". الان هم به تازگی اعلام کرده که هیات مدیره و کمیته پیشکسوتان یعنی "کشک". من احترام زیادی برای پروین قائلم، اما این را میخواهم بگویم که اگر برای همه، این پستها کشک باشد، برای آقای پروین که کره بوده است! ایشان خیلی خوب بلد است از کشک، کره بگیرد.
الان هم میبینید در حالی که تنها یک ماه تا پایان دولت دکتر احمدی نژاد باقی مانده چطور نالوطی رفتار میکنند و میگویند فلانی و فلانی باید بروند.
مگر غیر از این بوده که شما را آقای عباسی به عنوان عضو هیات مدیره انتخاب کرده است؟ چطور آن موقع آنها خوب بودند، اما حالا این حرفها را میزنید.
شما باید آن موقع این حرفها را میزدید که بر خلاف نظر هیات مدیره و کمیته فنی، مربی خارجی آوردند.
شما هم در ناکامی چند سال اخیر پرسپولیس شریک جرم هستید. در افتضاحاتی که پرسپولیس بر جای گذاشته ردپای شما هم دیده میشود، اما الان به گونهای رفتار میشود که «کی بود، کی بود، من نبودم.» الان هم دوباره بهانه کردهاند و از پیشکسوتان حرف میزنند، در حالی که واقعیت این است، پرسپولیس تنها یک پیشکسوت دارد. اگر منافعش تامین باشد، همه چیز خوب است، اما اگر منافعش به خطر بیفتد همه چیز بد میشود.
بروید ببینید آقایان در این سالها چقدر از پرسپولیس پول گرفتهاند؟ آنها سیرمانی ندارند و از آن طرف پیشکسوتی مانند مجتبی محرمی آه ندارد که با ناله سودا کند.
مشکل ما این است که یک مدیر میآید زیر قرارداد بازیکن مینویسد که اگر من رفتم تو هم بازیکن آزاد میشوی. دعوا در فوتبال ایران بر سر منافع است.
سر منافع شخصی است. اگر آنها یک قدم برای پرسپولیس بردارند من دستشان را میبوسم، اما از روز اول غیر واقع حرف زدند.
والیبال ما، ایتالیا را در خاک خودش برد و همه ایران خوشحال شدند، اما میخواهم بدانم آیا کسی بود که به خیابان برود و به خاطر این پیروزی بزرگ شادی کند؟ یا در المپیک قبلی کشتی فرنگی ایران شاهکار کرد و با سه مدال طلا، کشتی فرنگی ایران را قهرمان المپیک کرد، اما آیا شما یک بوق ماشین را شنیدید که به خاطر این پیروزی بزرگ به صدا در آمده باشد؟ فوتبال یک ابر ورزش است و طبعا در میان این همه علاقهمند میتوان استعدادهای زیادی را پیدا کرد، اما چون همه به فکر منافع خودشان هستند، فوتبال به این وضع رسیده است.
امیدوارم دولت جدید فریب این شلوغکاریها را نخورد. فریب این را نخورد که چهار نفر پلاکارد دستشان گرفتهاند و از یک نفر حمایت میکنند.
شما شک نکنید اکثر قریب به اتفاق کسانی که پلاکارد دستشان گرفتند و از یک نفر حمایت کردند هدفدار آمده بودند و اگر بررسی کنید میبینید که قریب به اتفاق آنها سبیلشان چرب شده است.
منبع:روزنامه قانون
ارسال نظر