.svg)
نان مردم خارجی می‌شود؟
پارسینه: در حالی که به گفته وزارت جهاد کشاورزی بیش از ۹ میلیون تن گندم در استان‌های کشور برداشت شده تنها حدود چهار میلیون تن آن از سوی بخش خصوصی و دولتی خریداری شده است.
شاید خودداری کشاورزان از تحویل گندم‌های برداشتی اعتراض آنها نسبت به پایین بودن قیمت خرید تضمینی گندمی است که هنوز از کاه و یونجه هم ارزان؟
گندم‌کارانی که پس از یکسال زحمت منتظر فصل حساب و کتاب و به ثمر نشستن دسترنجشان بودند حالا خستگی بر تن‌شان مانده و نمی‌دانند چه بکارند تا بهای دسترج‌شان باشد؟ با ادامه کشت باز هم به ناچیز بودن درآمد یا حتی زیان سال‌های گذشته خود تن دهند یا خیر؟
آنها اکنون تصمصم گرفته‌اند محصولشان را به دلالانی بفروشند که بهای بیشتری می‌دهند یا اینکه ذخیره‌سازی کنند به امید روزی که دسترنجشان به ارزش واقعی خود برسد.
در هر حال جذب نشدن همه گندم‌های برداشت شده و خودداری کشاورزان از تحویل گندم به دولت نشان می‌دهد که گندم‌کاران دیگر حاضر نیستند به زیانی تن دهند که سال‌ها آن را تجربه کرده‌اند. شاید آنها به امید دولت تدبیر و امیدی نشسته‌اند تا با شنیدن درد دل‌ها باری از دوش‌شان بردارد یا شاید کسانی که حالا گندم‌های آنها را می‌خرند گوش شنوایی پیدا کنند برای افزایش قیمت دانه‌های طلایی کم ارزشی که حتی از کاه و یونجه هم ارزان‌تر است.
گرچه سال‌های گذشته هم فصل برداشت به دلیل همین مشکلات، پرحاشیه‌ترین ایام برای کشاورزان بود که علیرغم ضرر و زیان مجبور بودند دسترنجشان را به ثمن بخس به دولتی‌ها بفروشند اما کشاورزان امسال می‌خواهند سرنوشت خود را به گونه‌ای دیگر رقم بزنند چراکه به گفته مدیرعامل اتحادیه مرکزی شرکت‌های تعاونی تولید روستایی، آنها به دلیل قیمت پایین خرید تضمینی از فروش گندم خودداری می‌کنند.
سید وحیدرضا ابطحی گفت: دولت مکلف است قیمت خرید تضمینی گندم را قبل از شروع فصل کاشت به اطلاع کشاورزان برساند که در سال 91 - 92 این قیمت متناسب با قیمت‌های جهانی و افزایش هزینه مرتبط با کشت، شامل هزینه‌های آماده‌سازی زمین، تهیه کودهای شیمیایی، سموم کشاورزی، نیروی کارگری و سایر هزینه‌های مربوطه تعیین نشد که مشکلات فعلی را به همراه آورده است.
در این میان مدیرکل دفتر غلات و نباتات علوفه‌ای وزارت جهاد کشاورزی نیز نسبت به کاهش تولید گندم در سال آینده هشدار داد و تاکید کرد: اگر قیمت خرید تضمینی گندم افزایش نیابد امسال هم باید دست به دامان واردات شویم چرا که قیمت تمام شده هر کیلوگرم گندم برای کشاورزان 820 تومان است در حالی که آنها محصول تولید شده خود را کیلویی 720 و 750 تومان می‌فروشند و تاکنون هزینه‌ی حمل و نقل محصول از سر زمین تا مراکز خرید به کشاورزان داده نشده است.
اگر کشاورزان گندم‌های خود را به دولت تحویل ندهند یا آن را به مشتریان خارجی بفروشند که پول بیشتری می‌پردازند، تامین این محصول استراتژیک و امنیت غذایی کشور به مخاطره می‌افتد.
سال گذشته نیز به دلیل این مشکلات بخشی از 13.5 میلیون تن گندم تولیدی، خوراک دام شد و بخش دیگر هم میهمان سفره کشورهای همسایه و دولتمردان مجبور شدند با وجود پنج میلیون تن گندم مازاد بر مصرف که در داخل تولید می‌شود، دست به دامان واردات شوند که نه تنها برای امسال هم چنین شرایطی پیش‌بینی شده بلکه کاهش کشت گندم در سال آینده نیز از تبعاتی است که احتمالا در پی این بی‌تدبیری رقم می‌خورد.
جای سوال است چرا به جای هزینه‌های هنگفت برای واردات گندم‌هایی که حواشی بسیاری نظیر آلوده بودن، تهاتر با دیگر محصولات، شرایط حمل و نقل و نگهداری و ... را دارد، محصول داخلی به قیمت واقعی خریده نمی‌شود تا برای تامین نان سفره‌های مردم محتاج واردات نباشیم، ارز از کشور خارج نشود و اشتغال و تولید موجود در بخش کشاورزی به مخاطره نیفتد؟
گندم‌کارانی که پس از یکسال زحمت منتظر فصل حساب و کتاب و به ثمر نشستن دسترنجشان بودند حالا خستگی بر تن‌شان مانده و نمی‌دانند چه بکارند تا بهای دسترج‌شان باشد؟ با ادامه کشت باز هم به ناچیز بودن درآمد یا حتی زیان سال‌های گذشته خود تن دهند یا خیر؟
آنها اکنون تصمصم گرفته‌اند محصولشان را به دلالانی بفروشند که بهای بیشتری می‌دهند یا اینکه ذخیره‌سازی کنند به امید روزی که دسترنجشان به ارزش واقعی خود برسد.
در هر حال جذب نشدن همه گندم‌های برداشت شده و خودداری کشاورزان از تحویل گندم به دولت نشان می‌دهد که گندم‌کاران دیگر حاضر نیستند به زیانی تن دهند که سال‌ها آن را تجربه کرده‌اند. شاید آنها به امید دولت تدبیر و امیدی نشسته‌اند تا با شنیدن درد دل‌ها باری از دوش‌شان بردارد یا شاید کسانی که حالا گندم‌های آنها را می‌خرند گوش شنوایی پیدا کنند برای افزایش قیمت دانه‌های طلایی کم ارزشی که حتی از کاه و یونجه هم ارزان‌تر است.
گرچه سال‌های گذشته هم فصل برداشت به دلیل همین مشکلات، پرحاشیه‌ترین ایام برای کشاورزان بود که علیرغم ضرر و زیان مجبور بودند دسترنجشان را به ثمن بخس به دولتی‌ها بفروشند اما کشاورزان امسال می‌خواهند سرنوشت خود را به گونه‌ای دیگر رقم بزنند چراکه به گفته مدیرعامل اتحادیه مرکزی شرکت‌های تعاونی تولید روستایی، آنها به دلیل قیمت پایین خرید تضمینی از فروش گندم خودداری می‌کنند.
سید وحیدرضا ابطحی گفت: دولت مکلف است قیمت خرید تضمینی گندم را قبل از شروع فصل کاشت به اطلاع کشاورزان برساند که در سال 91 - 92 این قیمت متناسب با قیمت‌های جهانی و افزایش هزینه مرتبط با کشت، شامل هزینه‌های آماده‌سازی زمین، تهیه کودهای شیمیایی، سموم کشاورزی، نیروی کارگری و سایر هزینه‌های مربوطه تعیین نشد که مشکلات فعلی را به همراه آورده است.
در این میان مدیرکل دفتر غلات و نباتات علوفه‌ای وزارت جهاد کشاورزی نیز نسبت به کاهش تولید گندم در سال آینده هشدار داد و تاکید کرد: اگر قیمت خرید تضمینی گندم افزایش نیابد امسال هم باید دست به دامان واردات شویم چرا که قیمت تمام شده هر کیلوگرم گندم برای کشاورزان 820 تومان است در حالی که آنها محصول تولید شده خود را کیلویی 720 و 750 تومان می‌فروشند و تاکنون هزینه‌ی حمل و نقل محصول از سر زمین تا مراکز خرید به کشاورزان داده نشده است.
اگر کشاورزان گندم‌های خود را به دولت تحویل ندهند یا آن را به مشتریان خارجی بفروشند که پول بیشتری می‌پردازند، تامین این محصول استراتژیک و امنیت غذایی کشور به مخاطره می‌افتد.
سال گذشته نیز به دلیل این مشکلات بخشی از 13.5 میلیون تن گندم تولیدی، خوراک دام شد و بخش دیگر هم میهمان سفره کشورهای همسایه و دولتمردان مجبور شدند با وجود پنج میلیون تن گندم مازاد بر مصرف که در داخل تولید می‌شود، دست به دامان واردات شوند که نه تنها برای امسال هم چنین شرایطی پیش‌بینی شده بلکه کاهش کشت گندم در سال آینده نیز از تبعاتی است که احتمالا در پی این بی‌تدبیری رقم می‌خورد.
جای سوال است چرا به جای هزینه‌های هنگفت برای واردات گندم‌هایی که حواشی بسیاری نظیر آلوده بودن، تهاتر با دیگر محصولات، شرایط حمل و نقل و نگهداری و ... را دارد، محصول داخلی به قیمت واقعی خریده نمی‌شود تا برای تامین نان سفره‌های مردم محتاج واردات نباشیم، ارز از کشور خارج نشود و اشتغال و تولید موجود در بخش کشاورزی به مخاطره نیفتد؟
منبع:
خبرگزاری ایسنا
ارسال نظر