تحلیل تریبون مستضعفین از شعار "احمدی بای بای"

تریبون مستضعفین -علی سروش/ بالاخره احمدی نژاد بعد از ۸ سال دولت را تحویل داد و از ریاست جمهوری خداحافظی کرد، اما چرا سالهاست که بسیاری از نخبگان منتظر چنین روزی هستند؟ احمدی نژاد چرا وحشت ناک می نمود؟

در لابلای خصایص خوب و بد احمدی نژاد مهمترین راز «احمدی نژاد ستیزی»، مردمی بودن او یا به قول دوستان روشنفکر «پوپولیست» بودن اوست، بله احمدی نژاد پوپولیست بود!! چون دریافته بود در آئین انقلاب اسلامی، قدرت واقعی جامعه در دست توده های مردم است نه در دست نخبگان جدابافته و اشراف. به قول رفیقی؛«احمدی نژاد مردی از جنس مردم بود با همه خوبی ها و بدی هایشان» و خوب می دانست چطور می شود بدون برخورد با سد رسانه ها، روشنفکران و اشراف با مردم تعامل کند و این یعنی بی رنگ شدن حنای نخبگان.

نخبگانی که تا قبل از آن خود را نماینده افکار عمومی و مردم معرفی می کردند و همیشه از طرف مردم حرف می زدند. حال با آمدن احمدی نژاد دیگر جایگاه خود را از دست داده بودند و مردم و حاکمیت مستقیم با هم ارتباط گرفته بودند و این باعث شد که بسیاری از نخبگان حتی آنهایی که از لحاظ سیاسی هم جبهه احمدی نژاد بودند، کینه او را به دل بگیرند.

واینگونه بود که حتی قبل از سال ۸۸ و بعد از آن مهمترین استراتژی خیلی از جریان های سیاسی داخلی و خارجی این شد؛ «احمدی بای بای» همان شعاری که سرلوحه شعارهای ۸۸ و نقل و نبات جشن پیروزی در انتخابات ۹۲ بود. همان شعار باکلاس خیلی از تهرونی ها و بالا شهرنشین ها، همان که با این شعار کامل می شد؛ «هرچی جواد مواد احمدی نژاده».

اما واقعیت آن است که احمدی نژاد با «ارتباط مستقیم با مردم» کار خود را انجام داد و امروز تاثیراتی در «فرهنگ سیاسی» مردم گذاشته است که سالها این جریان اشرافی گری نمی تواند آن را محو نماید؛

دیگر مردم توقع دارند مسئولان نه تنها از مشکلات اقصی نقاط کشور خبر داشته باشند بلکه برای حل آن اگر لازم شد شخصا ورود کنند.

دیگر مردم نمی توانند ببینند که رئیس جمهور با تجمل و اشرافیت زندگی می کند

دیگر مردم نمی توانند کم کاری مسئولان را ببینند تا مسئولان فرصت کنند به ویلاهای شخصی و سفرهای تفریحی داخلی و خارجی مشغول باشند.

دولت آینده نمی تواند مانند دولتهای سازندگی و اصلاحات نسبت به مسکن مردم بی تفاوت باشد و باید مسکن مهر را ادامه دهد.

مستضعفین خصوصا شهرستانی ها و روستایی ها فهمیده اند که حقوقی همسان مرکز نشینان دارند و حداقل باید حق «یارانه» خود را ماه به ماه نقدا بگیرند.

دولتهای آینده نمی تواند به این زودی ها به بهانه گردش چرخ «توسعه»، «مستضعفین» را «اقشار آسیب پذیر»بداند.

و……