طنز/ نظریه موشک

خیلی جاها اینطوریه که هر کی زودتر برسه رییس می شه. منتها اینجا اینطوریه که هر کی از رو صندلی پا شد، دیگه رییس نیست. این پیش فرض را آقا موشی برای اولین بار در جهان مطرح کرده و نتیجه گرفته است: تصاحب کننده صندلی صاحب صندلی است. وی درباره «رمز کارهای بزرگ» گفت: همین که احساس کنی می تونی، می تونی. اگر هم نشد، میگی نذاشتن.

این رمز کارهای بزرگه. وی با اشاره به مسوولان حاضر و غایب در مراسم گفت: بنده فقط در پروژه های وطنی کار می کنم. بعد هم صبح تا شب فقط و فقط از محصولات وطنی استفاده می کنم. فیلم ایرانی می بینم. لباس ایرانی می پوشم. ماشین ایرانی سوار می شوم. دقیقا مثل همه شما.

که این حرف آه از نهاد مدعوین درآورد.

سرکار خانم موشه نیز در این مراسم در پاسخ به این سوال که فیلم معناگرا چیست، گفت: چی بگم. ما هر فیلمی دیدیم و معنی ش رو نفهمیدیم، گفتند معناگراست.

خانم موشه تصریح کرد: راستش تا حالا اینطوری بوده که بزرگا برا بچه ها نمی ساختن. این بچه ها بودن که مجبور بودن با بزرگ ترها بسازن.

سپس آقا موشی با گفتن اینکه اجازه بدهید چندتا شعار بدهم دلم باز شه، داد زد: ما باید به جایی برسیم که هر بچه یک سینما داشته باشد... مطمئن باشید تا پایان امسال نیمی از بچه مدرسه ای های ما به جرگه فیلمسازان خواهند پیوست... با مدیریت بنده امسال به هر کودک یک جایزه اسکار تعلق خواهد گرفت...

سرکار خانم موشه گفت: دلیل اینکه تهران همیشه ترافیکه، این است که همه پیاده بروند و عدالت برقرار شود.

آقا موشی یکدفعه افزود: اگر آدم وبلاگش فیلتر شود افسردگی می گیرد و افسرده ها معتاد می شوند و مسوولان فیلترینگ باید پاسخگوی اعتیاد در جوانان باشند.

سرکار خانم موشه تاکید کرد: اون چیزی که ما دیدیم این بوده که هرچقدر مسوولان برای کودکان کار نمی کنند، ولی کودکان کار مجبورند صبح تا شب کار کنند. موشه یاد بچگی هاش افتاد و گفت: وقتی بچه بودم جزو کودکان کار بودم و جارو می بستم به دمم تا بروم تو سوراخ. ولی نمی شد.

آقا موشی نیز که یاد قدیم ها افتاده بود، گفت: یاد بچگی هام افتادم... من وقتی بچه بودم بهم می گفتن موشک. بزرگ ترها برا اینکه سرشون گرم شه، هی من رو پرت می کردند این ور اون ور.

آقا موشی یهو شروع کرد به شعار دادن: به همت مسوولان امسال نصف کودکان ما برای گردش علمی، به ماه سفر خواهند کرد... بنده تصمیم گرفتم اول مهر را بیندازم در روز سیزده به در، که بچه ها مجبور نباشند اول مهر بروند مدرسه... ما اینجا نیامده ایم کلید بزنیم... ما آمده ایم از رییس جمهور کلیدمان را بگیریم... وی فریاد زد بگذارید چندتا شعار گل درشت دیگه هم بدهم: درست است که سخنگوی وزیر ما یک زن است، اما چرا در کابینه آقای روحانی هیچ کودکی وجود ندارد؟ پس کی به کودکان و جوانان فرصت حضور داده می شود...

در پایان از آقا موشی و سرکار خانم موشه دعوت شد حالا که مشکلات کشور را حل کردند، با حضور در سازمان ملل مشکلات جهان را نیز برطرف کنند. پایان.


منبع: روزنامه شرق