آبادان، برزیل فوتبال ایران

سایت ورمینوسو برزیل گزارشی از تیم جنوبی ایران منتشر کرده که زردپوشان صنعت نفتی را به برزیل تشبیه کرده است.

این پایگاه اینترنتی نوشت در شهر آبادان ایران شور و علاقه بسیار زیادی نسبت به فوتبال برزیل وجود دارد. این علاقه از گذشته‌های دور وجود داشته که به همین خاطر به برزیل ایران مشهور شده است.

*رنگ لباس مثل برزیلی‌ها

ورمینوسو ادامه داد حتی پیراهن ورزشی تیم نفت دقیقا به مانند سلسائو(لقب تیم ملی برزیل) است. بازیکنان آن پیراهن زرد، شورت آبی و جوراب زرد می‌پوشند. رنگ پیراهن دوم آنها نظیر پیراهن دوم برزیلی‌هاست یعنی از پیراهن آبی، شورت سفید و جوراب آبی استفاده می شود. در واقع وقتی در سال ۱۹۷۲ این باشگاه بنیان گذاشته شد، به خاطر علاقه مردم آبادان به برزیل از چنین رنگ پیراهنی استفاده شد. در حالیکه قبل از آن در دورانی که صنعت نفت به صورت غیر رسمی فعالیت داشت از پیراهن مشکی، شورت آبی و جوراب سفید استفاده می‌کرد.

*نفت تحت حمایت صنعت اما علاقمند به تکنیک ناب برزیلی

در ادامه این گزارش عنوان شده که صنعت نفت تحت حمایت صنعت گسترده نفت ایران قرارداشته و در منطقه ای فعالیت کرده است که بازیکنان بزرگی را تحویل فوتبال ایران داده است.

سایت برزیلی از قول مهدی غفاری برزی، سرپرست نفت نوشته است: مردم استان خوزستان شیفته فوتبال برزیل به خاطر تکنیک ناب بازیکنان این کشور هستند. به همین دلیل هواداران در شعارهایشان همیشه آبادان را برزیل می‌خوانند.

*فِفِر: مردم آبادان بی‌تکلف‌اند

همچنین در این گزارش از بازیکنان برزیلی که در تیم ایرانی مورد استفاده واقع شده‌اند، مطالبی ذکر شده است.

به همین از قول لئوففر، مهاجمی که در ریودوژانیرو بدنیا آمد، در سال ۲۰۰۷ به آبادان آمد و سابقه حضور در تیم‌های بوآویستا و ویتوریوستوبال پرتغال را داشت،‌ چنین ذکر شده است: وقتی وارد آبادان شدم، به خاطر علاقه مردم این منطقه به برزیل، به گرمی مورد استقبال واقع شدم. هواداران پا برهنه در کوچه و خیابان دنبال توپ می‌دوند. برخی از هواداران که نمی‌توانستند انگلیسی صحبت کنند، مرا که می‌دیدند، بی تکلف مرا در آغوش می گرفتند و می گفتند زنده باشم. اینگونه محبت ورزی آنها، واقعا برای من چیز متفاوتی بود.

*لطمات جنگ تحمیلی

در ادامه این گزارش عنوان شده در جنگ ۸ ساله عراق علیه ایران به تاسیسات و شهر‌های جنوبی ایران نظیر آبادان خسارت فراوانی وارد شد و مردم منطقه مجبور به مهاجرت شدند اما با خاتمه جنگ بازگشتند و همچنان شور و علاقه خود را به فوتبال برزیل حفظ کردند.