.svg)
ماجرای اس‌ام اس بازی در تلویزیون!
پارسینه: یادتان هست آن موقعی که تازه موبایل قیمت‌اش شروع کرده بود به پایین آمدن و داشت همه‌گیر می‌شد موج اس‌ام‌اس بازی هم شروع شده بود و ملت کار و زندگی را ول کرده بودند و دائم اس‌ام‌اس می‌فرستادند برای همدیگر؟
این که این نوع نظرسنجی تا چه حد قابل اطمینان می تواند باشد برای یک رسانه، آن هم رسانه مهمی مثل تلویزیون، جای بحث هست. تا آنجا که می دانم پیامک، در دیگرنقاط دنیا چنین ارج و قربی در حوزه نظرسنجی ندارد حتی در تلویزیون کلمبیا که دست هر چه تلویزیون را در ساخت سریال های غیرقابل تحمل [و تقلید بی چون و چرا از منفی ترین عملکردهای منفی تلویزیون های اروپایی] از پشت بسته.[آنهایی که این آثار را از تلویزیون های روسیه و ارمنستان و آذربایجان و البته برخی شبکه های فارسی زبان خارج از ایران دیده اند می دانند که چه می گویم.]
در تلویزیون ایران، این روزها پیامک بازی به اوج خود رسیده.آن هم با طرح پرسش هایی که نه تنها برای این شیوه ارسال خاص، که برای نظرسنجی هم، فاجعه بار است. در نظرسنجی، گزاره ها باید جامع باشند و البته شباهتی هم، به هم نداشته باشند و جهت گیری هم نداشته باشند به سمت و سوی خاصی. الان، برنامه های آشپزی ما هم از این نوع نظرسنجی دارند و آشپز در حالی که دارد ماهی سرخ می کند به تبلت اش که کنار ماهی تابه است نگاه می کند و می گوید:«45 درصد بینندگان گرامی پیامک فرستادن که تابه پیشنهادی ما برای سرخ کردن ماهی، واقعاً مطلوبه. 22 درصد و نیم گفتن که مطلوبه و 20 درصد گفتن که خوبه.19 درصد و 25 صدم درصد هم معتقدن که تابه قابل قبولیه. ببخشید! الان از اتاق فرمان به من گفتن که از 100 درصد بیشتر شد. چون حواسم به ماهی بود احتمالاً یکی از رقمارو اشتباه خوندم.»
باید فکری کرد برای این اوضاع و این شیوه نظرسنجی و جایزه هایی که تعیین می کنند برای این پیامک ها؛ اغلب ،خودِ جایزه هم تبلیغ برای اسپانسر برنامه است و نظرسنجی بهانه ای، برای تبلیغ کالایی که دارد در قالب یک پوشش علمی و رسانه ای ، به ناخودآگاه مخاطبان تحمیل می شود.
این کارها عواقب اجتماعی و فرهنگی درازمدت دارد که جامعه ایران باید هزینه های نسلی اش را بدهد. اول کمی فکر کنیم بعد عمل کنیم.
ایران اکونومیست
فعلا که برای همراه اول نون خوبی داره.