چرا کروش پیشنهاد تمدید قرارداد ایران را نپذیرفت؟

«سنم بالا رفته» این پاسخ معنادار کارلوس کروش سرمربی تیم ملی به پیشنهاد علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال برای تمدید پیشنهاد قرارداد بود. ماجرای تمدید قرارداد کروش، از یک ماه قبل کلید خورد. وقتی علی کفاشیان در گفت و گو با رسانه ها از مذاکرات خود با مربی پرتغالی گفت اما کروش در گفت و گو با خبرورزشی این موضوع را تکذیب کرد.

او گفت، فدراسیون کوچکترین مذاکره ای برای تمدید قرارداد نداشته تا دوباره کفاشیان چنین جمله ای را بیان کند: «مذاکره کردیم ولی مذاکرات شفاهی بود.» این داستان تا روز گذشته مسکوت ماند تا اینکه علی کفاشیان روز گذشته در یک برنامه زنده تلویزیونی تلویحا از قطع همکاری کروش با تیم ملی در پایان جام جهانی حرف زند.

هر چند کفاشیان این جمله را دقیقا به زبان نیاورد ولی با توضیحات خود نشان داد، این اتفاق به احتمال فراوان رخ می دهد. او گفت: «در مورد تمدید قرارداد با کروش صحبت کردم و به او گفتم 6 ماه پس از جام جهانی باید برای حضور در جام ملت‌های آسیا به استرالیا برویم که او در پاسخ به من گفت باید این تیم حفظ شود تا بتواند در استرالیا مقام بیاورد.

درباره تمدید قرارداد از او نظر خواستم و او در پاسخ گفت سنم بالا رفته و شاید پیشنهادهای دیگری داشته باشم. من از کروش خواستم تکلیف ما را روشن کند؛ با این توضیح که حتی اگر یک درصد هم نمی‌خواهد باشد در خصوص مربی بعدی، پیشنهاد لازم را به فدراسیون فوتبال بوده که او از این موضوع خوشحال شد.» در جملات کروش «سنم بالا رفته» و «شاید پیشنهادی دیگری داشته باشم» رابطه نزدیکی وجود دارد. این دو جلمه می تواند چند تفسیر داشته باشد؛

چرا کروش این حرف ها را گفت؟!
کارلوس کروش سرمربی تیم ملی بعد از جام جهانی 61 ساله می شود. اینکه «سنش بالا رفته» و نمی تواند با ایران کار کند، می تواند این معنا را داشته باشد که او، نمی تواند دیگر با فدراسیون فوتبال ایران کار کند.

کروش قبل و بعد از صعود ایران به جام جهانی به دلیل ناهماهنگی های موجود، معمولا عصبانی بود و این خشونت را قورت می داد. این هم به خاطر شرایط خاص تیم ملی بود. حتی آخرین بار که کروش در فدراسیون دیده شده، دوباره عصبانی بوده است. اما دومین معنای این جمله ارتباط با جمله دوم دارد: «شاید پیشنهادی دیگری داشته باشم.»

کروش احتمالا به فرصت «بعد از جام جهانی» به عنوان آخرین فرصت نگاه می کند. فرصتی که شاید در سن 61 سالگی به بعد، برایش پیش نیاید. او با بردن ایران به جام جهانی 2014 باردیگر اعتبار از دست رفته خود را در فوتبال اروپا به دست آورد. شاید به همین دلیل بود که کارلوس تا آخرین نفس با تیم ملی ایران جنگید و علیرغم تمام انتقادها و نا امیدی ها، نیمکت ایران را ترک نکرد. به محض صعود تیم ملی به جام جهانی بود که پیشنهادها به سمت او سرایز شد.

از فوتبال جزیره بگیرید تا تیم پرتغالی و... مجید جلالی سرمربی تراکتورسازی این دلیل را بیشتر می پسندد و می گوید: «این یک رسم در بین مربیان اروپایی است که اگر به آسیا بیایند، یعنی برایشان پول مهم است. بی شک وقتی کروش هم به آسیا آمد، همه تصور کردند او به دنبال پول است.» اگر او با ایران شکست می خورد اعتبارش را از دست می داد و دیگر شانسی برای بازگشت

به سطح اول اروپا نداشت ولی حالا با برنده شدن می تواند بلیت طلایی سفر از خاورمیانه به سطح اول اروپا را بگیرد. یکی از نزدیکان کروش در این باره می گوید: «شخصا فکر می کنم او می خواهد بعد از جام جهانی در اروپا کار کند چون در ایران به موفقیت رسیده و می تواند پیشنهادهای خوبی داشته باشد. شاید در سال های بعد دیگر این فرصت برای کروش پیش نیاید...»

مربی پرتغالی یک بار این مسیر را رفته و حالا با آن به خوبی آشناست. کروش در سالی که به ژاپن رفت و سپس راهی امارات شد، برای رسیدن به منچستر یونایتد مجبور بود آفریقای جنوبی را به جام جهانی ببرد. از سویی، کروش با تیم های ملی به نتایجی که می خواسته، رسیده است و حالا یک عنوان باشگاهی در کلکسیون افتخاراتش خالی است.

کارلوس تیم ملی زیر 20 ساله های پرتغال را قهرمان دنیا کرد. آفریقای جنوبی، پرتغال و ایران را به جام جهانی برد. آیا غیر از این است که جای یک افتخار باشگاهی در کارنامه اش خالی است؟ بی شک حالا او می خواهد این چلنج بزرگ را هم تجربه کند. تجربه ای که بعد از جام جهانی پیش روی او خواهد بود. هنوز باشگاههایی هستند که بعد از تابستان 2014، منتظر کروش باشند و در این حالت جام ملت های آسیا برای او جذابیتی نخواهد داشت.