نگاه طیف های داخلی ایران به مذاکرات

گروه اول بازماندگان از قدرت تصمیم گیری در باره انرژی هسته ای که در سه طیف مختلف دائم بر طبل منفی بافی علیه اقدامات پیشگیرانه و دیپلمات محور تیم هسته ای می زنند تا بلکه برخی گره های کور ایجاد شده در زمان مدیریت آنان مغفول بماند و به نوعی با هم زدن این آش مشخص نشود که آتش زیر دیگ قبلا زیاد بوده و غذا ته گرفته است!

گروه دوم حامیان چشم و گوش بسته ای که با بالا بردن پرچم 'برد - برد' همچنان بدنبال گل و بلبل های مذاکرات هستند و دائم با وام گرفتن بی اجازه از بیان و کلام رهبری و برخی سوء برداشت ها از مواضع رئیس جمهوری، فقط در پی بی پاسخ نماندن هیاهو های سیاسی جریان مخالف دولت بوده و از این غافلند که آنهایی که در رأس تصمیم گیری هستند از این رویه آنان راضی نیستند.

گروه سوم اقتصاد سالاران عافیت طلبی که تا روزهای مذاکره نزدیک می شود فتیله کارهای اقتصادی و تولیدی را پایین می کشند و منتظر نتایج بحث و جدل ها شده و فقط و فقط به بهره مالی خود از نتیجه مذاکرات می اندیشند، کسانی که طوری از نابسامانی معیشتی مملکت حرف می زنند که انگار تیم هسته ای بسیج شده است تا برود تنها برای حفظ موجودی جیب آنان و استمرار درآمد های کلان چانه بزند و اگر به آنان بگویی که در این شرایط اتفاقا کشور به مجاهدت و ایثار مال و جان در تولید نیاز دارد، فهرستی از ریز و درشت های تحریم را جلوی شما می گذارند و بی تفاوت مال خود را می چسبند تا بلکه فرجی از وین به گوش رسد.

گروه چهارم پای بوق تبلیغاتی و اخبارسازی های استکبار نشسته ای که تفاسیر غول رسانه ای یهود آنها را مبهوت زرق و برق در باغ سبزهای پس از بی خیالی از حق هسته ای کرده است و مستمر به گوش مردم و متعلقان سیاسی و اجتماعی خود می خوانند که این حق مسلم در این سال های دفاع سیاسی چه عایدی برای ما مردم داشته و کجای دستاورد هسته ای را روی سفره قوت روزمره ما گذاشتند و مشتی از این تحلیل های رو ساختی که نمای عامه پسند و تشویق های گذری را هم برایشان در پی داشته و الان احساس می کنند که چهار امضاء و زیر بار رفتن های امروز هسته ای ایران هیچوقت ترکمنچای 100 سال آینده کشور نمی شود.

گروه پنجم آگاهان، عالمان و هزینه داده های انقلاب که دلسوزانه خط به خط مذاکرات را بررسی می کنند و گاهی با یک پیشنهاد و یا تذکر و یا توصیه راهبردی همانند مربی کنار تشک کشتی به نماینده خود در میدان مبارزه مسائل را گوشزد می کنند و مطلع هستند که دعواهای درون تیمی کنار زمین جز بهم ریختن تمرکز بازیکن آنها، سوء استفاده حریف از کوچکترین فرصت ها و باز کردن راه نا داوری های بین المللی نتیجه ای نخواهد داشت.

این افراد بر این باورند که هم تیمی آنها به هر حال صلاحیت این رویارویی را دارد و مخلصانه هر چه در توان دارد عرضه می کند و چه از یک بازی در مارتن مسابقات سربلند بیرون آمد و چه مغلوب، بی گمان بر دوش و آغوش مربیان و ملت جا دارد تا انگیزه مضاعفی برای روزهای افتخار آفرینی بعدی داشته باشد.

همان بیانات حکیمانه و مقتدرانه رهبر معظم انقلاب اسلامی است که تاریخ سیاسی جمهوری اسلامی ایران در دوران ایشان ثابت می کند که هر کجا که حمایتی از سوی ایشان صورت گرفته به طور حتم مصلحت عام و خاص یک ملت در نظر ایشان بوده و فصل الختام و حسن الکلام برگزیدن موضع گیری اخیر معظم له بی شک نقطه پایانی برای حرف و تحلیل ملی ما در باره آخرین دور مذاکرات و دستاوردهای تیم هسته ای با تکیه بر آینده ای روشن خواهد بود.

در جایی که ایشان فرمودند: یک نمونه دیگر از ضعف دشمن قضیه هسته ای ایران است، آمریکا و کشورهای استعمارگر اروپایی دور هم جمع شدند تا جمهوری اسلامی ایران را در قضیه هسته ای به زانو درآورند اما نتوانستند و در آینده نیز نخواهند توانست.