.svg)
پورنجاتی: اصلاح طلبان به سیم آخر نمی زنند
پارسینه: اصلاح‌طلبان ياد گرفتند در تله و دام برخورد‌هاي واكنشي در زمين و ميداني كه ديگران براي‌شان تدبير و تعيين مي‌كنند نيفتند. تلاش‌هاي زيادي مي‌شد كه به اشكال مختلف اصلاح‌طلبان را عصباني كنند تا از نظر رواني دچار برانگيختگي شوند كه به سيم آخر بزنند. در صورتي كه از نظر اصلاح‌طلبان سيم آخر اين است كه در چارچوب نظام فعاليت‌هاي اصلاح‌طلبانه‌شان را ادامه بدهند. اصلاح‌طلبان در اين دوران به نوعي خويشتنداري كنشگرانه و فعال رسيدند.
احمد پورنجاتی در باره رفتار اصلاح طلبان در 8سال گذشته به روزنامه اعتماد گفت:
اصلاح‌طلبان ياد گرفتند در تله و دام برخورد‌هاي واكنشي در زمين و ميداني كه ديگران براي‌شان تدبير و تعيين مي‌كنند نيفتند. تلاش‌هاي زيادي مي‌شد كه به اشكال مختلف اصلاح‌طلبان را عصباني كنند تا از نظر رواني دچار برانگيختگي شوند كه به سيم آخر بزنند. در صورتي كه از نظر اصلاح‌طلبان سيم آخر اين است كه در چارچوب نظام فعاليت‌هاي اصلاح‌طلبانه‌شان را ادامه بدهند. اصلاح‌طلبان در اين دوران به نوعي خويشتنداري كنشگرانه و فعال رسيدند.
نكته دوم اين است كه در چارچوب مقدورات و محدوديت‌ها به نوعي رويكرد واقعگرايانه و البته معطوف به افق‌هاي بلند دست يافتند. يعني در واقع بر‌خلاف برخي مقاطع گذشته كه به نوعي شرايط پيش‌بيني نشده و ناگهاني فرصت‌هاي بزرگ براي جريان اصلاحات فراهم آورده بود به اين جمع‌بندي رسيدند كه اين موضوع را به شكل يك قاعده نبينند بلكه بدانند اتفاقات استثنايي هميشه امكان رخ دادن دارد مهم اين است كه حركت آرام تدريجي مستمر را مد نظر قرار دهند.
نكته سوم هم اين است كه مرزبندي‌هايي كه اصلاح‌طلبان به شكل شفاف بايد داشته باشند هم از سوي كساني كه تصور مي‌كنند به دليل نوع برخوردهايي كه با جريان اصلاح‌طلب شده است اين جريان به سمت بيرون نظام مي‌رود و همچنين مرزبندي‌هايي كه با جرياني داشتند كه فكر مي‌كنند در اين فضاي امنيتي سنگين، محدود‌كننده و تبليغات يكسويه موجبات تنازل اصلاح‌طلبان از مواضع اصولي‌شان را فراهم مي‌كنند و به نوعي به تمكين از مسائلي كه در شأن اصلاح‌طلبي نيست وا داشته مي‌شوند. حفظ اصالت و پاكيزگي و در عين حال پالايش جريان اصلاح‌طلبي حاصل آنچه كه در اين سال‌ها بر اصلاح‌طلبان گذشت، بود.
اصلاح‌طلبان ياد گرفتند در تله و دام برخورد‌هاي واكنشي در زمين و ميداني كه ديگران براي‌شان تدبير و تعيين مي‌كنند نيفتند. تلاش‌هاي زيادي مي‌شد كه به اشكال مختلف اصلاح‌طلبان را عصباني كنند تا از نظر رواني دچار برانگيختگي شوند كه به سيم آخر بزنند. در صورتي كه از نظر اصلاح‌طلبان سيم آخر اين است كه در چارچوب نظام فعاليت‌هاي اصلاح‌طلبانه‌شان را ادامه بدهند. اصلاح‌طلبان در اين دوران به نوعي خويشتنداري كنشگرانه و فعال رسيدند.
نكته دوم اين است كه در چارچوب مقدورات و محدوديت‌ها به نوعي رويكرد واقعگرايانه و البته معطوف به افق‌هاي بلند دست يافتند. يعني در واقع بر‌خلاف برخي مقاطع گذشته كه به نوعي شرايط پيش‌بيني نشده و ناگهاني فرصت‌هاي بزرگ براي جريان اصلاحات فراهم آورده بود به اين جمع‌بندي رسيدند كه اين موضوع را به شكل يك قاعده نبينند بلكه بدانند اتفاقات استثنايي هميشه امكان رخ دادن دارد مهم اين است كه حركت آرام تدريجي مستمر را مد نظر قرار دهند.
نكته سوم هم اين است كه مرزبندي‌هايي كه اصلاح‌طلبان به شكل شفاف بايد داشته باشند هم از سوي كساني كه تصور مي‌كنند به دليل نوع برخوردهايي كه با جريان اصلاح‌طلب شده است اين جريان به سمت بيرون نظام مي‌رود و همچنين مرزبندي‌هايي كه با جرياني داشتند كه فكر مي‌كنند در اين فضاي امنيتي سنگين، محدود‌كننده و تبليغات يكسويه موجبات تنازل اصلاح‌طلبان از مواضع اصولي‌شان را فراهم مي‌كنند و به نوعي به تمكين از مسائلي كه در شأن اصلاح‌طلبي نيست وا داشته مي‌شوند. حفظ اصالت و پاكيزگي و در عين حال پالايش جريان اصلاح‌طلبي حاصل آنچه كه در اين سال‌ها بر اصلاح‌طلبان گذشت، بود.
ارسال نظر