چگونه کودکان را مسئولیت‌پذیر تربیت کنیم؟

به گزارش پارسینه، سایت سلامت و بهداشت فرانسوی در مقاله‌ای نوشت: از اینکه از فرزندان‌تان بخواهید در کار خانه کمک کنند، دریغ نکنید و حتی اگر می‌دانید مشتاق نیستند، از آنها بخواهید کاری انجام دهند.

کار کردن کودکان از زمان طفولیت، آنها را مسئول بار می‌آورد و اعتماد به نفس آنها را در مسئولیت پذیری و انجام کار بالا می‌برد؛ واگذاری انجام کاری به کودکان صرف نظر از سن، برای اینکه آنها را در کارها مشارکت دهید و توجه بیشتری به آنان کنید نیز مهم است.

برخی از والدین دوست دارند کودکان خود را مسئول بار بیاورند اما راه و روش این کار را نمی‌دانند، ما در اینجا چند روش به شما پیشنهاد می‌کنیم که نه تنها مضر نیست بلکه خیلی هم موثر است.

کودکان زیر 6 سال:

کودکان زیر 6 سال دوست دارند هر کاری را تقلید کنند و احساس می‌کنند بزرگ شده‌اند؛ آنها عاشق کمک کردن به والدین هستند و خود به خود کارهایی که به آنها داده شده یا نشده را انجام می‌دهند؛ این کودکان باید یاد بگیرند به تنهایی لباس خود را عوض کنند و شلوار بپوشند؛ حتی اگر مسئولیت‌هایی که به آنها داده می‌شود، کوچک باشد در مسئولیت پذیری آنها موثر است؛ وقتی به این کودکان کاری واگذار می‌شود می‌خواهند نشان دهند مانند بزرگ‌ترها قادر به انجام آن هستند.

آوردن دستمال، هم زدن سالاد، گذاشتن مجله یا روزنامه بر روی میز یا امثال این وظایف، آنها را خوشحال می‌کند، در ضمن یاد می‌گیرند در خانه کاری انجام دهند؛ اگر کودک خسته بود اصرار نکنید، البته کودک ممکن است نتواند مانند بزرگ‌ترها سریع کاری را انجام دهد اما از او گله نکنید بلکه تشویقش کنید. سعی کنید با بازی و سرگرمی کاری را به آنها آموزش دهید و کار به صورت یک سرگرمی به آنها محول شود.

کودکان دبستانی:

باید برای انجام کار در یک کودک دبستانی انگیزه ایجاد کنید و بگذارید کیف خود را به تنهایی مرتب کند، لباس‌هایش را خود آماده کند و ساندویچی که قرار است در زنگ تفریح بخورد، خود درست کند اما در کنارش بایستید، به وی آموزش دهید و تشویقش کنید.

این کار باعث می‌شود احساس مسئولیت کند و بداند او نیز به عنوان یکی از اعضای خانواده، مسئولیت‌هایی دارد که باید خود انجام دهد و نیازهای خود را تا آنجا که در توان دارد، انجام دهد.

والدین باید از کودکان بخواهند تا در خانه کمک کند و بداند در خانه وظایفی بر عهده اوست مثلاً اسباب‌بازی‌ها را پس از بازی کردن جمع کند؛ این حس مسئولیت اگر از کودکی در او ایجاد نشود، زندگی کردن در بزرگسالی برای او خیلی سخت می‌شود و هیچوقت در مورد هیچ مسئله‌ای احساس مسئولیت نمی‌کند.

کودک باید بداند برخی از کارها در هفته یک یا دو بار انجام می‌شود مثلا یک یا دو روز در هفته باید اتاق خود را تمیز کند یا برخی از کارهای آشپزخانه (در حد توان کودک) به عهده اوست مثل چیدن میز غذا.

در اوایل با راهنمایی و کمک کردن به آنها می‌توانید کودکان را آموزش دهید اما بعد از مدتی باید به یک وظیفه تبدیل شود؛ کودک باید بداند برخی کارها در اولویت هستند و ترتیب و نظم در کار بسیار مهم است و باید بداند در مورد وظایف خود مشورت کند.

بعد از انجام کارها باید آنها را تشویق کنید، در مورد کارهایشان نظر دهید و در صورتی که کار درست انجام شود، پاداش بهتری بگیرند.

منظور از پاداش لزوماً پول نیست شاید یک بار پول باشد اما هر بار با تعریف کردن و هدیه‌های خیلی کوچک می‌توانید کودک را تشویق به انجام کار کنید؛ این کار باعث می‌شود توقع زیادی در مقابل کاری که انجام داده است، نداشته باشد و بداند این وظیفه است و برای مزد و پاداش انجام نداده است؛ یک کلمه زیبا، تشکر و در مقابل دیگر اعضاء خانواده از وی تعریف کردن، او را تشویق به کار می‌کند.

نوجوان:

وقتی کودکان به سن نوجوانی می‌رسند باید کارهایی در حد توان آنها خواست، دیگر کودک نیستند که نتوانند کارهای سخت‌تر را انجام ندهند، آنها قادر به انجام کارهای بیشتری هستند و مسئولیت‌ها و کارها را بهتر درک می‌کنند. در این سن کودکان می‌توانند کارهای بسیاری انجام دهند مثل سالاد درست کردن پوست کندن سیب زمینی، طرز تهیه یک غذای بسیار ساده مثل پوره، شستن ماشین، جارو کردن، شستن ظرف‌ها و در بسیاری از کارهای دیگر می‌توانند به خانواده کمک کنند.