فرق مسی با طارمی در این است
پارسینه: طارمی اگر میخواهد فوتبالیست بزرگی شود باید رفتاری حرفهای مثل مسی داشته باشد.
چهارشنبهشب گذشته یکی از تماشاییترین مسابقات این فصل فوتبال اروپا بین بارسلونا و منچسترسیتی برگزار شد. در شب بازگشت پپ به نیوکمپ پرافتخار، بهترین شاگرد دوران مربیگری او یعنی لیونل مسی با یک دسته گل شیک از استاد سابقش استقبال کرد تا هواداران بارسا را پس از مدتها به وجد بیاورد. مسی چند صباحی بود که مصدومیت داشت. در غیاب او تیم ملی آرژانتین روزهای سختی را گذرانده و شرایطش برای صعود به جامجهانی ۲۰۱۸روسیه کاملا به خطر افتاده است. باشگاه بارسلونا هم دور از مسی شرایط ایدهآلی نداشت. با این وجود پادشاه نیوکمپ بازگشت درخشانی به میادین داشت. او برابر سیتی سه گل اول تیمش را به ثمر رساند. اتفاق مهم اما درست بعد از این سه گل رخ داد؛ جایی که مسی با نفوذ غیرقابل مهارش درون محوطه جریمه، مدافعان تیم انگلیسی را مجاب کرد رویش خطای پنالتی انجام بدهند. شاید در این لحظات همه دنیا در انتظار این بودند که مسی گل چهارمش را از روی نقطه پنالتی به ثمر برساند و کاری کند که دوباره یک هفته در تمام دنیا در مورد او حرف بزنند. لئو قبلا سابقه چهار بار گل زدن به آرسنال در یک بازی را داشت و حالا میتوانست این کار را برابر دیگر تیم قدرتمند
فوتبال انگلستان انجام بدهد. با این همه اما، چشم تماشاگران گرد شده وقتی دیدند مسی این فرصت را در اختیار نیمار قرار داده است. این اولین بار نیست که لئو چنین بذل و بخششهایی انجام میدهد. او پیش از این نیز بارها چنین کاری را در قبال بازیکنانی مثل سوارس، زلاتان و همین نیمار تکرار کرده بود. این یکی اما بعد از رفع مصدومیت، آن هم در میدانی مثل لیگ قهرمانان که رقبای آقای گل به هیچ فرصتی رحم نمیکنند واقعا شگفتانگیز بود.
چشمتان را ببندید و با ما به فرودینماه همین امسال سفر کنید؛ به روزی که پرسپولیس و استقلال قرار بود داربی شماره ۸۲ را در ورزشگاه آزادی برگزار کنند. آن روز مهدی طارمی دو گل اول قرمزها را زد و پس از آن در دقایق آخر نیمه اول داور یک پنالتی برای پرسپولیس گرفت. طارمی اصرار داشت خودش بزند و هتتریک کند، اما رامین رضاییان هم مدعی بود. جلوی چشم میلیونها نفر، بین آقایان درگیری و کشمکش به وجود آمد و کار به جایی رسید که محسن بنگر ناچار شد طارمی را کشان کشان به سمت توپ ببرد. او ضربهاش را زد و پنالتی را خراب کرد. حالا کاری نداریم به اینکه همین یک اشتباه میتوانست ورق آن بازی تاریخی را برگرداند و برد راحت را از کف پرسپولیس برباید، اما زشتتر از هر چیز دیگری، قطعا همان دعوا برای زدن پنالتی بود. از امکانات سختافزاری و نرمافزاری بگذرید و پول و ثروت را رها کنید؛ فاصله حقیقی فوتبال ما با اروپا درست در چنین بزنگاههایی نمایان میشود. روزی که ما یاد بگیریم «جمع» مهمتر از «فرد» است و اولویت بالاتری نسبت به آن دارد، خیلی از مشکلات حل خواهد شد. تا آن روز اما، فوتبال ما در چنبرهای از خودخواهی دست و پا خواهد زد؛ مثل خیلی از دیگر حوزههایمان البته!
چشمتان را ببندید و با ما به فرودینماه همین امسال سفر کنید؛ به روزی که پرسپولیس و استقلال قرار بود داربی شماره ۸۲ را در ورزشگاه آزادی برگزار کنند. آن روز مهدی طارمی دو گل اول قرمزها را زد و پس از آن در دقایق آخر نیمه اول داور یک پنالتی برای پرسپولیس گرفت. طارمی اصرار داشت خودش بزند و هتتریک کند، اما رامین رضاییان هم مدعی بود. جلوی چشم میلیونها نفر، بین آقایان درگیری و کشمکش به وجود آمد و کار به جایی رسید که محسن بنگر ناچار شد طارمی را کشان کشان به سمت توپ ببرد. او ضربهاش را زد و پنالتی را خراب کرد. حالا کاری نداریم به اینکه همین یک اشتباه میتوانست ورق آن بازی تاریخی را برگرداند و برد راحت را از کف پرسپولیس برباید، اما زشتتر از هر چیز دیگری، قطعا همان دعوا برای زدن پنالتی بود. از امکانات سختافزاری و نرمافزاری بگذرید و پول و ثروت را رها کنید؛ فاصله حقیقی فوتبال ما با اروپا درست در چنین بزنگاههایی نمایان میشود. روزی که ما یاد بگیریم «جمع» مهمتر از «فرد» است و اولویت بالاتری نسبت به آن دارد، خیلی از مشکلات حل خواهد شد. تا آن روز اما، فوتبال ما در چنبرهای از خودخواهی دست و پا خواهد زد؛ مثل خیلی از دیگر حوزههایمان البته!
منبع:
خبرآنلاین
ارسال نظر