.svg)
واکنش نماینده کشورمان در سازمان ملل به قعطنامه ضد ایرانی
پارسینه: نماینده کشورمان در سازمان ملل به تصویب قطعنامه ضد ایرانی واکنش نشان داد.
غلامحسین دهقانی روز سه شنبه با ایراد سخنانی در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل در خصوص قطعنامه مغرضانه درباره وضع حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران، گفت: پیش نویس قطعنامه ای که قرار است در این کمیته در مورد آن رأی گیری شود، بار دیگر آشکارا فقدان صداقت از سوی آن دسته از مدعیان خود خوانده حقوق بشر که طراحان این قطعنامه هستند را نشان می دهد.
دهقانی ادامه داد: تردیدی نیست که اوضاع حقوق بشر در ایران در خور چنین قطعنامه مغرضانه ای نیست و کانادا و سایر بانیان این قطعنامه نیز از این واقعیت آگاهند؛ با این همه، طراحان این قطعنامه به حدی بی پروا بوده اند که کشورهایی را که به طور فاحش به نقض حقوق بشر پرداخته و با مصونیت کامل مرتکب قساوت علیه شهروندان شده و می شوند را نیز در فهرست بانیان این قطعنامه آورده اند.
معاون نمایندگی دائم ایران در سازمان ملل، حضور بزرگترین ناقض حقوق بشر در جهان یعنی رژیم صهیونیستی را در فهرست بانیان این قطعنامه، نفرت انگیز خواند و افزود: بدیهی است ایران صرفاً به دلیل تسلیم نشدن در مقابل فشارهای سیاسی طراحان اصلی این پیش نویس، مورد هجوم واقع شده است.
وی در اضافه کرد: امروز بار دیگر می بینیم که حقوق بشر به ابزاری برای اعمال فشار ناعادلانه بر ملتی که استقلال را بر تسلیم در مقابل مداخله انتخاب کرده است، مورد سوء استفاده قرار می گیرد و شاهدیم که موضوع حقوق بشر همچنان برای دنبال کردن منافع نامشروع کشورهایی مورد سوء استفاده قرار می گیرد که به صورت سنتی و تاریخی مدافع استعمار، برده داری، نژادپرستی و آپارتاید بوده اند.
سفیر نمایندگی کشورمان افزود: حقیقت امر این است که ورای ملاحظات سیاسی، هیچ زمینه معتبر دیگری برای طرح پیش نویس این قطعنامه علیه کشور من وجود ندارد و در نتیجه تعداد بسیار کمی ممکن است چنین قطعنامه سیاست آلوده ای را به عنوان یک تلاش واقعی برای حمایت و ارتقای حقوق بشر در نظر بگیرند.
وی ادامه داد: ایران صادقانه به ضرورت رعایت و ارتقای حقوق بشر اعتقاد دارد و به عنوان نمونه ای مبرهن، در طول چهار دهه گذشته انتخابات دموکراتیک متعددی در ایران برگزار شده و جهت گیری های داخلی و خارجی کشور بر پایه و اساس همین انتخابات شکل گرفته است.
دهقانی ادامه داد: چنین پایه ای از احترام و اتکا به رأی و صدای مردم، یک پیشرفت قابل توجه در منطقه ما محسوب می شود و همین اتکای همیشگی به صندوق های رأی در کشور من، در واقع ترغیب کننده فرایند های دموکراتیک و صلح آمیز در جامعه بوده و منجر به شفافیت، مسئولیت پذیری، و ثبات در تمامی سطوح دولت شده است.
معاون نماینده دائم کشورمان در سازمان ملل گفت: به هر حال، برای برخی قدرتها، انتخاب مردم مادامی مورد احترام است که هماهنگ با منافع خودشان باشد و آنهایی که شهامت انتخاب چیزی غیر از این (تمایل این قدرتها) را داشته باشند، باید از طریق کودتای نظامی، خشونت، تحریم، اشغال و یا اتهامات حقوق بشری مورد تنبیه قرار گیرند.
دهقانی افزود: اما در مورد متحدان و جیره خواران این قدرتها، دموکراسی و احترام به حقوق بشر امری اختیاری است و این قدرتها براحتی و بدون توجه به عمق فجایع (حقوق بشری) که در سوابق متحدانشان وجود داشته باشد، از آنها حمایت می کنند و از طرفی دیگر، بشدت دولت هایی را که با آنها همسو نیستند، هرچند که رفتاری دمکراتیک داشته باشند مورد سرزنش شدید قرار می دهند.
معاون نمایندگی دائمی ایران در سازمان ملل ادامه داد: همانطور که از محتوای این پیش نویس و نیات پشت آن بر می آید، ما بوضوح شاهد الگوی رفتاری مغرضانه ای هستیم که علیه ایران و ایرانیان در حال به اجرا درآمدن است.
دهقانی با بیان این که بر خلاف ادعاهای بی اساسی که در پیش نویس قطعنامه مطرح شده ایران در طول چهار دهه گذشته، به پیشرفت های برجسته ای در بسیاری از عرصه های حقوق بشری نائل آمده افزود: به عنوان نمونه، ایران در طول این مدت دومین کشوری بوده که در جهان، بالاترین رشد شاخص توسعه انسانی را داشته است.
وی برای نمونه اضافه کرد که ایران، یکی از مؤثرترین شبکه ها و برنامه های مربوط به آموزش و سلامت زنان و دختران را تدارک دیده، تعداد دانشجویان دختر در سطوح بالای تحصیلی همواره نسبت به مردان بیشتر بوده و آمار اقداماتی چون 'ختنه زنان' و 'قتل های ناموسی' در ایران در مقایسه با حتی کشورهای اروپایی نیز کمتر است؛ آمار ازدواج کودکان در ایران از همه کشورهای منطقه پایین تر است اما با همه این ها و بر خلاف چنین زمینه ای، این ایران است که باید با قطعنامه حقوق بشری مورد هدف قرار بگیرد!
«در جبهه مرتبط دیگری که مستقیماً حقوق بشر میلیونها انسان را تحت تأثیر قرار می دهد، ایران در خط مقدم مبارزه با مجرمان فراملیتی و مقابله با مواد مخدر غیر قانونی است که همواره منجر به از دست رفتن حیات و دارایی افراد بی شماری شده است.
در طول تلاشهای خستگی ناپذیر ایران علیه قاچاقچیان فرامرزی مواد مخدر، که عمدتاً مسلح و متصل به جرایم سازمان یافته فراملی و شبکه های تروریستی نیز هستند، هزاران نیروی ایرانی مجری قانون یا جان خود را از دست داده و یا معلول شده اند.
معاون نمایندگی دائم ایران در سازمان ملل ادامه داد: همان طور که در اسناد سازمان ملل نیز مورد اشاره قرار گرفته، آمار کشف و ضبط انواع مختلف مواد مخدر غیر قانونی که از تریاک گرفته می شود در ایران بسیار فراتر از تمام موادی است که در مجموع در سایر کشورها کشف می شود.
وی افزود: به رغم این واقعیت که بیشترین نفع استقامت ایران در مقابل قاچاق مواد مخدر را غرب می برد و این جوانان غربی هستند که از خطر اعتیاد به این مواد در امان می مانند، حمایت آنها (غربی ها) در این زمینه بسیار ناچیز بوده است.
دهقانی، این را که ایران با بی احترامی کامل به این همه جانفشانی ها، باید با طرح قطعنامه حقوق بشری نشانه گرفته شود را امری معنادار خواند و افزود: اجازه دهید موضوع دیگری را مورد توجه قرار دهیم که بسیار به حقوق بشر مربوط است.
در حالی که از نظر برخی کشورهای ثروتمند، پذیرش ورود تنها چند هزار آواره تهدیدی امنیتی محسوب می شود، ایران برای چهار دهه گذشته مستمراً میزبان میلیون ها آواره و مهاجر بوده است. ایران همواره در میان 10 کشوری بوده که میزبان بالاترین تعداد پناهندگان بوده اند. میزبانی این آوارگان و پناهندگان، آن هم در شرایط فقدان حمایت بین المللی قابل توجه، نقش برجسته ای را در حفظ صلح و ثبات در کشورهای همسایه بحران زده ما ایفا کرده است. تنها در سال تحصیلی اخیر، 460 هزار کودک پناهنده، که 100 هزار نفر آنها جزو خانواده های پناهنده غیر ثبت شده هستند، به صورت رایگان در مدارس جمهوری اسلامی ایران در حال تحصیلند و تأمین این جمعیت، دشواری عظیمی را بر سیستم آموزشی کشورما تحمیل کرده است. با این وجود، این ایران است که باید با قطعنامه ای حقوق بشری نشانه گرفته شود!
دهقانی افزود: با اذعان به رابطه واضح بین ارتقای حقوق بشر و مبارزه با ناشکیبایی، افراط گرایی و تروریسم و با وجود اینکه برخی کشورها در مصالحه و همکاری با گروه های تروریستی هستند، ایران ثابت کرده که ثابت قدم ترین کشور در مبارزه با گروه های تروریستی بوده است.
سفیر و معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل ادامه داد: در غیاب چنین اراده مصممی از سوی ایران، ممکن بود امروز بخش های بیشتری از خاورمیانه زیر بیرق سیاه داعش باشد؛ که اگر چنین می شد، در آن شرایط وحشتناک، تراژدی ها و قساوت های بسیار بیشتری ممکن بود رخ دهد؛ زنان و کودکان بیشتری مانند ایزدی ها ممکن بود قربانی افراط گرایی می شدند؛ هزاران جوان دیگر ممکن بود سربریده، زنده سوزانده یا به عنوان پیاده نظام گروه های تروریستی بکار گرفته شوند؛ کشتار دسته جمعی بیشتری رخ می داد؛ جرایم بیشتری علیه اقلیت ها رخ می داد؛ میراث فرهنگی بیشتری به تله هایی از خاک و سنگ تبدیل می شد و میلیونها نفر بیشتر آواره سواحل مدیترانه و ورای آن می شدند. با این وجود، این طنز آمیز است که به رغم چنین واقعیت های مستحکمی، ایران باید با قطعنامه ای حقوق بشری مورد نشانه گیری قرار گیرد!
دهقانی گفت: نه دولت من و نه هیچ دولت دیگری نمی تواند ادعای کامل بودن در حقوق بشر را داشته باشد اما کامل نبودن ما از هیچ کشور دیگری بیشتر نیست که ما را سزاوار داشتن قطعنامه کند. تلاشهای سیاسی و جهت دار در این حوزه تنها منجر به افزایش بی اعتمادی می شود. سیاست دولت آقای روحانی برای تعامل سازنده با جهان، نوید بخش افق جدیدی از گفت وگو، شناخت، احترام متقابل و همکاری در همه حوزه هاست. برای ارتقای اعتبار گفتمان حقوق بشر، ما به دنبال گفت وگو های مبتنی بر احترام و خالی از اتهام و سرزنش هستیم و همان گونه که در گفت وگوهای هسته ای نیز نشان دادیم، از هر گونه تعامل معنادار با حریفان جدی خود استقبال می کنیم.
وی افزود: مطمئناً، ارائه پیش نویس این قطعنامه از سوی کشوری با سابقه ای غیر قابل دفاع در حقوق بشر، حرکتی غیر صادقانه محسوب می شود و کمکی به تحقق اهداف ادعایی نمی کند؛ خودستایی بانی اصلی قطعنامه و تعدادی از بانیانی که سابقه حقوق بشری سیاهی در پرونده خود دارند، تعجب بر انگیز است. مخصوصاً زمانی که خود همین بانیان در جوامع خودشان بی توجهی مستمری به افزایش هشدار دهنده به حاشیه رانده شدگان، کنار زده شدگان اجتماعی، محرومیت ها، تعصبات فرهنگی افراطی، تمایلات بیگانه هراسانه فزاینده، تنفر نژادی و نژادپرستی که بستر لازم برای زایش قساوت ها و تروریسم را فراهم می آورند از خود نشان می دهند.
«انتظار می رود افکار عمومی جهانی، همچنان تمامیت و صحت (ادعاهای) این قهرمانان خودخوانده حقوق بشری را مورد سؤال و تردید قرار دهد.
دهقانی در خاتمه سخنان خود تأکید کرد: در نهایت از دولتهای عضو می خواهم که با پیش نویس این قطعنامه سیاسی که بارها بی فایدگی آن به اثبات رسیده، مخالفت کنند.
ارسال نظر