کودک شما کدام بازی را دوست دارد؟

دوره ای که خیلی زود ناراحت می شدیم و خیلی هم زود اشک های مان بخاطر چیزهایی ابتدایی به لبخندهایی ممتد تبدیل می شد، دورانی که دل های مان سرشار از شادی بود و از هزاران کینه ها فارغ.

هر کودک وقتی که با کودکان گروه سنی خودش بازی می‌کند درس‌های مهمی در زندگی چون تقسیم کردن، بازی عادلانه، ارتباط بین فردی، احترام و همراه شدن را یاد می‌گیرد.

اما براستی والدین امروزی تا چه اندازه به بازی بچه هایشان به عنوان یکی از مهترین نیازهای کودک اهمیت می دهند و از آن آگاهی دارند یا براستی می دانند کودک شان کدام بازی را بیشتر دوست دارد؟

یک کارشناس ارشاد روانشناسی بالینی با تاکید بر اهمیت بازی در دوران کودکی آن را یکی از مهمترین نیازهای کودکان می داند و می گوید: والدین در این زمینه باید آگاهی کامل داشته و نسبت به این نیاز کودک اهمیت دهند.

نیازهای هر فرد در هر دوره سنی باید برآورده شود

شاپور کردی در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: بسیاری از نظریه پردازان رشد معتقدند که زندگی و رشد هر فرد دارای مراحل مختلفی است و نیازهای هر مرحله رشد متفاوت از مراحل قبل است که اگر به خوبی برآورده شود او با موفقیت وارد مرحله بعدی خواهد شد.

وی گفت: چنانچه نیاز فرد در یک دوره بدرستی برآورده نشود اگر چه از لحاظ سنی وارد مرحله بعدی خواهد شد ولی چون نیاز قبلی آن برآورده نشده فرد را در آینده بویژه نوجوانی دچار مشکل خواهد کرد.

بازی مهمترین نیاز کودکی افراد

وی بازی کردن را چه فردی و چه گروهی از مهمترین نیازهای هر فرد دانست و افزود: افراد در سن زیر شش سالگی نیاز بازی کردن داشته که این مساله او را در فرآیند اجتماعی شدن کمک کرده و زمینه تحول و رشد کودکان را ایجاد می کند بطوریکه به اندازی تامین غذا و امنیت برای کودک مهم است.

کردی تاکید کرد: بازی کردن فرصت ایجاد و گسترش مهارت های حرکتی کودک را فراهم و منجر به سلامت جسمی او می شود چرا که وقتی بچه ای شروع به بازی کردن می کند حرکت او موجب فعال شدن اجزای مختلف بدن و ایجاد هماهنگی بین اعضا بدن و در نهایت رشد و پرورش مهارت های حرکتی می شود.

رشد کنجکاوی و خلاقیت مهمترین دستاورد بازی کودکان

وی رشد خلاقیت و کنجکاوی را از مهمترین دستاوردهای بازی کودکان برشمرد و گفت: این مساله در گرو فراهم کردن شرایط، امکانات و محیط است چرا که سن پایین سن کنجکاوی بچه هاست و در صورتی که کودکان در فضایی قرار گیرند که بتوانند اشیا را لمس و دست کاری کنند در واقع روحیه خلاقیت در آنها به مرور پرورش خواهد یافت.

این کارشناس ارشد بالینی اضافه کرد: متاسفانه برخی والدین بچه ها را از دست زدن به اشیا محروم می کنند و قدرت خلاقیت آنها را در آینده از بین می برند در حالیکه آنها اشیایی که به جسم بچه آسیب وارد می کند را باید از دسترس آنها دور قرار دهند.

کردی ایجاد حس رقابت کردن، همکاری و با هم بودن، انجام کارهای گروهی، رشد اجتماعی و تعامل با دیگران، برون ریزی احساسات و نگرانی ها و شناسایی نقاط قوت و ضعف فردی را دیگر فواید بازی کردن کودکان برشمرد.

به گفته وی، همچنین بسیاری از مشکلات و اضطراب فردی از طریق بازی کودکان قابل شناسایی است و والدین می توانند از این طریق به مشکلات فرزندشان پی ببرند.

کودک در بازی مهارت حل مساله را فرا می گیرد

این روانشناس با بیان اینکه بازی موجب افزایش مهارت حل مساله در کودک می شود، گفت: وقتی فردی با مشکلی مواجه می شود آن را از زوایای مختلف و با استفاده از شیوه بارش فکری سعی می کند بهترین گزینه را از بین راهکارهای موجود انتخاب کند.

وی اظهار کرد: فردی که در بازی های گروهی تعامل اجتماعی بالایی کسب کرده و به این عقیده رسیده که هر اسباب بازی کارکرد مختلفی دارد در آینده نیز در حل مسایل دچار بحران نخواهد شد.

والدین بازی های دوران مختلف سنی کودک را بشناسند

وی با بیان اینکه بازی های کودکی در هر دوره سنی متفاوت است، گفت: کودکان متناسب با رشد فیزیکی بازی های شان متفاوت است بطوریکه در دوره نوزادی علاقه مند به گرفتن اجسام و بردن به دهان هستند که این مساله موجب تعامل بین چشم و دستان آنها می شود.

کردی یادآور شد: در سن ۲ سالگی به بعد کودک علاقه مند به بازی های حرکتی و حسی است و با استفاده از حواس پنج گانه آنها را انجام می دهد.

وی سه سالگی را دوره کنجکاوی و خلاقیت کودکان عنوان کرد و افزود: در این سن کودکان علاقه مند به دستکاری اشیا هستند که این زمینه برای کودک باید فراهم شود تا به راحتی اجسام مورد نظر را لمس کند.

وی پنج سالگی را دوره بازی های گروهی و جمعی کودکان برشمرد و گفت: در این سن کودک از خود محوری خارج و علاقه مند به انجام بازی های دسته جمعی خواهد شد.

بازی کودکان برای والدین اهمیت و احترام داشته باشد

کردی می گوید: بسیاری از مشکلات خانوادگی، عاطفی و رفتاری کودک نتیجه عوامل محیطی نظیر عدم آگاهی والدین و اطرافیان در رفع نیازهای کودک، بدرفتاری، نابسامانی خانوادگی و کاستی های آموزشی است در حالیکه ما رفتار کودک را زیر سئوال می بریم.

وی اضافه کرد: چنانچه سطح آگاهی والدین نسبت به کودک افزایش یابد مراحل رشد طبیعی آنها و نیازهای شان نیز به تناسب ارتقا یافته و موجب می شود کودکان در مسیر رشد طبیعی قرار گیرند.

زندگی های آپارتمان نشینی تعارضی بین علاقه و بازی کودک

این استاد دانشگاه با بیان اینکه عمده زندگی های امروزی آپارتمان نشینی است، گفت: در محیط های آپارتمانی به دلیل محدود بودن فضا بچه ها مدام با امر و نهی والدین مواجه می شوند که این مساله تعارض بین علاقه کودک با تمایل به انجام بازی را بوجود می آورد.

وی همچنین در خصوص نحوه نظارت والدین بر بازی کودکان اظهار کرد: والدین تا حد امکان از دخالت در بازی های کودکان خودداری کرده و به بچه ها اجازه دهند تا دعواهای بین بازی را تا زمانی که به هم آسیبی نرسانند خودشان مدیریت کنند.

کردی یادآور شد: این عدم دخالت موجب تقویت حس دفاع شخصی و قدرت تصمیم گیری کودک شده و این فرصت را داشته باشند که مشکلات فردی خود را حل کنند.