سروش بختیار نشد

برانكو كه قبلا براي فيكس كردن بازيكنان جديد وسواس بسيار زيادي از خودش نشان مي‌داد و اصرار داشت كه آنها حتما بايد به اندازه معين با تيم تمرين كرده باشند، براي بازي دادن به سروش رفيعي از همه استانداردهاي خودش دست برداشت و شاه‌ماهي نقل‌وانتقالات زمستاني را فقط با دو جلسه تمرين گروهي در تركيب ابتدايي بازي با سايپا قرار داد! با توجه به اينكه انتقال سروش خيلي طول کشید، طبيعي بود كه از ثانيه اول بازي روز جمعه همه نگاه‌ها متوجه رفيعي باشد و مردم او را زير ذره‌بين بگيرند؛ اتفاقي كه باعث افزايش فشار روي سروش مي‌شد و كيفيت بازي او را به خطر مي‌انداخت. با اين وجود به نظر مي‌رسد رفيعي در مسابقه اول تا حدودي توانست بر اين فشارها چيره شود و تاثير خودش را روي بازي سرخپوشان بگذارد. حضور در تيم جديد و پست جديد كار را براي سروش سخت كرده بود، اما او در چند صحنه تسلط فوق‌العاده‌اش روي توپ را به رخ كشيد و در توپگيري و بازيسازي موثر نشان داد. در شرايطي كه انتخاب شماره پيراهن براي رفيعي در پرسپوليس حاشيه‌هايي را به همراه داشت، او در نهايت توانست شماره هفت سرخپوشان را به خودش اختصاص بدهد. شايد همين مساله باعث شد بعضي‌ها او را با بختيار رحماني مقايسه كنند و مثل شماره هفت پرسروصداي استقلال، منتظر نمايش‌هاي دور از انتظار رفيعي بمانند، اما سروش در گام نخست ميخش را محكم كوبيد و نشان داد «بختيار بشو» نيست. رحماني در نيم‌فصل اول خيلي كم در جريان بازي ديده شد، اما سروش روز جمعه بارها پا به توپ شد و نشان داد قصد دارد سهم خودش را از اين پرسپوليس بگيرد.