.svg)
آن‌چه کارگران معدن نمی‌دانند
پارسینه: زمانی که در معدن کسی دچار سانحه می‌شود، نزدیک‌ترین افراد به او همکارانش هستند بنابراین روی کمک این افراد در حوادث احتمالی معدن بیش از هر کس باید حساب کرد.
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین از اتاق تهران، پدرام سلطانی، نائب رییس اتاق ایران در یادداشت خود نوشت:
هم در بخش دولتی و هم در بخش خصوصی در زمینه آموزش نیروی کار موردنیاز معادن کاستی‌هایی داشتیم. کوتاهی‌هایی به‌ویژه در زمینه کارگران معدن که کار سخت و پایه‌ای را در معادن انجام می‌دهند رخ‌داده است. متأسفانه در بسیاری از معادن نحوه استفاده و به‌کارگیری کارگران معدن مانند کارگران ساده است. آموزش خاص کار در معدن برای کارگران برقرار نیست. به‌طورمعمول کارگران ساده معدن مهارت‌های لازم را به‌طور تجربی در معادن می‌آموزند. در زمینه ایمنی، بهداشت در محل کار، مسائل مربوط به‌سلامت و ملاحظات خاص کار در معدن، مسائل فنی و موضوعات زیست‌محیطی و مواردی که مرز باریکی با تخریب محیط‌زیست دارد آموزشی به کارگران معدن داده نمی‌شود.
کمک‌های امدادی اولیه از مهم‌ترین مسائلی است که باید به کارگران درباره آن آموزش داده شود. کارگران معدن باید بدانند متناسب با محیطی که در آن کار می‌کنند، چطور و چگونه می توانند کمک‌هایی را به آسیب دیدگان برسانند. زمانی که در معدن کسی دچار سانحه می‌شود، نزدیک‌ترین افراد به او همکارانش هستند بنابراین روی کمک این افراد در حوادث احتمالی معدن بیش از هر کس باید حساب کرد و اقدامات اولیه درباره چگونگی کمک‌رسانی به حادثه دیدگان را آموزش داد.
متأسفانه کارگران معدن در ایران از این آموزش‌ها بی‌نصیب ماندند. در عمل سازوکاری برای فراگیری این موارد ضروری برای نیروی کار معدن به‌طور عمومی در نظر گرفته نشده و معادن هم به‌طور منفرد این مسئله را دنبال نمی‌کنند. در سطوح بالاتر از کارگران معدن، یعنی تکنیسین و مهندسین هم آموزش‌ها بیشتر فنی است و مسائل مربوط به ایمنی، بهداشت و حوادث و سوانح کمتر موردتوجه قرارگرفته است.
به‌طور عمومی به‌موجب قانون کار، آیین‌نامه‌هایی نگاشته شده که مسائل بهداشت ، ایمنی کار و ضوابطی ضروری را مدنظر قرار داده است که باید رعایت شود اما به‌طور تخصصی در مورد معادن نیاز به نگاه تازه ای داریم. در بین تمام بخش‌های اثرگذار، تشکل‌های بخش معدن می‌توانند نقشی مهم در زمینه بهبود سطح آموزش نیروی انسانی در معادن ایفا کنند. اجتماع فعالان معدنی بهترین جا برای طرح چنین دغدغه‌هایی است. در تشکل‌های بخش خصوصی که افراد صاحب دغدغه در آن حضور دارند، می‌توان گام‌های مهم و مؤثری در زمینه‌های مختلف برداشت. تشکل‌های بخش معدن هم از این قاعده مستثنا نیستند و این امکان را دارند تا براساس تعهدات داخلی بخش خصوصی و تعهدات بین بخش خصوصی و دولت، برای احصاء حقوق کارگران معدن و ترویج ضروریات محیط کسب وکارآنان تلاش کنند.
هم در بخش دولتی و هم در بخش خصوصی در زمینه آموزش نیروی کار موردنیاز معادن کاستی‌هایی داشتیم. کوتاهی‌هایی به‌ویژه در زمینه کارگران معدن که کار سخت و پایه‌ای را در معادن انجام می‌دهند رخ‌داده است. متأسفانه در بسیاری از معادن نحوه استفاده و به‌کارگیری کارگران معدن مانند کارگران ساده است. آموزش خاص کار در معدن برای کارگران برقرار نیست. به‌طورمعمول کارگران ساده معدن مهارت‌های لازم را به‌طور تجربی در معادن می‌آموزند. در زمینه ایمنی، بهداشت در محل کار، مسائل مربوط به‌سلامت و ملاحظات خاص کار در معدن، مسائل فنی و موضوعات زیست‌محیطی و مواردی که مرز باریکی با تخریب محیط‌زیست دارد آموزشی به کارگران معدن داده نمی‌شود.
کمک‌های امدادی اولیه از مهم‌ترین مسائلی است که باید به کارگران درباره آن آموزش داده شود. کارگران معدن باید بدانند متناسب با محیطی که در آن کار می‌کنند، چطور و چگونه می توانند کمک‌هایی را به آسیب دیدگان برسانند. زمانی که در معدن کسی دچار سانحه می‌شود، نزدیک‌ترین افراد به او همکارانش هستند بنابراین روی کمک این افراد در حوادث احتمالی معدن بیش از هر کس باید حساب کرد و اقدامات اولیه درباره چگونگی کمک‌رسانی به حادثه دیدگان را آموزش داد.
متأسفانه کارگران معدن در ایران از این آموزش‌ها بی‌نصیب ماندند. در عمل سازوکاری برای فراگیری این موارد ضروری برای نیروی کار معدن به‌طور عمومی در نظر گرفته نشده و معادن هم به‌طور منفرد این مسئله را دنبال نمی‌کنند. در سطوح بالاتر از کارگران معدن، یعنی تکنیسین و مهندسین هم آموزش‌ها بیشتر فنی است و مسائل مربوط به ایمنی، بهداشت و حوادث و سوانح کمتر موردتوجه قرارگرفته است.
به‌طور عمومی به‌موجب قانون کار، آیین‌نامه‌هایی نگاشته شده که مسائل بهداشت ، ایمنی کار و ضوابطی ضروری را مدنظر قرار داده است که باید رعایت شود اما به‌طور تخصصی در مورد معادن نیاز به نگاه تازه ای داریم. در بین تمام بخش‌های اثرگذار، تشکل‌های بخش معدن می‌توانند نقشی مهم در زمینه بهبود سطح آموزش نیروی انسانی در معادن ایفا کنند. اجتماع فعالان معدنی بهترین جا برای طرح چنین دغدغه‌هایی است. در تشکل‌های بخش خصوصی که افراد صاحب دغدغه در آن حضور دارند، می‌توان گام‌های مهم و مؤثری در زمینه‌های مختلف برداشت. تشکل‌های بخش معدن هم از این قاعده مستثنا نیستند و این امکان را دارند تا براساس تعهدات داخلی بخش خصوصی و تعهدات بین بخش خصوصی و دولت، برای احصاء حقوق کارگران معدن و ترویج ضروریات محیط کسب وکارآنان تلاش کنند.
منبع:
خبرآنلاین
ارسال نظر