.svg)
اشتباه استراتژیک تاج
پارسینه: تیم ملی در دور دوم مقدماتی جام جهانی در قاره آسیا، نمونه یک تیم مقتدر بود.
تا آخرین بازی با سوریه ما نه شکست داشتیم و نه حتی یک گل خورده. وقتی در بازی با ازبکستان مجوز جام جهانی گرفتیم، فقط یک تیم در دنیا به جام جهانی روسیه رسیده بود: برزیل. این اقتدار آن‌قدر هوایی‌مان کرد که همه گفتند، تیم ملی باید از مرحله گروهی جام جهانی صعود کند.
این ادعا در حالی مطرح شد که حریفان گروهمان را نمی‌شناختیم. هنوز هم نمی‌شناسیم، اما آن‌قدر به تیم‌مان اعتماد داشتیم که می‌گفتیم در هر گروهی قرار بگیریم، صعود می‌کنیم. حتی نماینده دولت، وعده حمایت کامل از تیم ملی را داد؛ اما در عمل هیچ ندیدیم.
فقط گفتیم باید صعود کنیم، غافل از آن که صعود از گروه، پیش‌نیازهایی دارد که حتما باید پاس شود؛ تدارکات، اردوهای مناسب و البته پول کافی. بدون اینها نمی‌توان ادعای صعود داشت و متاسفانه ما داریم. وقتی هم که صدای سرمربی تیم ملی درمی‌آید، رئیس فدراسیون فوتبال به جای دلداری به تیم، به خبرنگاران می‌گوید، پولش عقب افتاده و صدایش درآمده. بی‌توجه به آن که او در این کشور حتی با تاخیر شش ماهه در پرداخت حق و حقوقش مواجه شده و صدایش درنیامده است. این جمله تاج، استراتژیک‌ترین اشتباه رئیس فدراسیون فوتبال بود چون او متوجه نشده کی‌روش حمایت همه جانبه و عملی از تیم ملی را توقع دارد و او متاسفانه این اعتراض را گلایه برای منافع فردی تعبیر کرده. تاج حتما می‌داند که اگر تیم ملی اقتداری پیدا کرد، به دلیل وجود کارلوس کی روش بود.
حقیقت تلخ عقب‌ماندگی فوتبال ما همان چیزی است که سال‌ها در لیگ قهرمانان آسیا می‌بینیم. تیم ملی به دور بعد صعود می‌کند؛ البته بعد از آن که وعده‌ها عملی و حمایت‌ها واقعی شد. همه می‌دانند فاصله فوتبال ما با فوتبال روز دنیا بسیار زیاد است و اگر امکانات و پول نباشد، این فاصله بیشتر هم می‌شود.
رئیس فدراسیون فوتبال به جای آن که در ماه‌های منتهی به جام جهانی دل تیم ملی و سرمربی‌اش را به دست بیاورد، از ادبیاتی غریبه استفاده می‌کند که انگار دیگر نمی‌خواهد کی روش بماند. همه می‌دانند استرالیا مشتری جدی کی‌روش است تا همان اتفاقات بزرگی را که در فوتبال ما رقم زد،در استرالیا شکل دهد و ما با این برخوردها او را به استرالیا نزدیک و نزدیک تر می‌کنیم.
این ادعا در حالی مطرح شد که حریفان گروهمان را نمی‌شناختیم. هنوز هم نمی‌شناسیم، اما آن‌قدر به تیم‌مان اعتماد داشتیم که می‌گفتیم در هر گروهی قرار بگیریم، صعود می‌کنیم. حتی نماینده دولت، وعده حمایت کامل از تیم ملی را داد؛ اما در عمل هیچ ندیدیم.
فقط گفتیم باید صعود کنیم، غافل از آن که صعود از گروه، پیش‌نیازهایی دارد که حتما باید پاس شود؛ تدارکات، اردوهای مناسب و البته پول کافی. بدون اینها نمی‌توان ادعای صعود داشت و متاسفانه ما داریم. وقتی هم که صدای سرمربی تیم ملی درمی‌آید، رئیس فدراسیون فوتبال به جای دلداری به تیم، به خبرنگاران می‌گوید، پولش عقب افتاده و صدایش درآمده. بی‌توجه به آن که او در این کشور حتی با تاخیر شش ماهه در پرداخت حق و حقوقش مواجه شده و صدایش درنیامده است. این جمله تاج، استراتژیک‌ترین اشتباه رئیس فدراسیون فوتبال بود چون او متوجه نشده کی‌روش حمایت همه جانبه و عملی از تیم ملی را توقع دارد و او متاسفانه این اعتراض را گلایه برای منافع فردی تعبیر کرده. تاج حتما می‌داند که اگر تیم ملی اقتداری پیدا کرد، به دلیل وجود کارلوس کی روش بود.
حقیقت تلخ عقب‌ماندگی فوتبال ما همان چیزی است که سال‌ها در لیگ قهرمانان آسیا می‌بینیم. تیم ملی به دور بعد صعود می‌کند؛ البته بعد از آن که وعده‌ها عملی و حمایت‌ها واقعی شد. همه می‌دانند فاصله فوتبال ما با فوتبال روز دنیا بسیار زیاد است و اگر امکانات و پول نباشد، این فاصله بیشتر هم می‌شود.
رئیس فدراسیون فوتبال به جای آن که در ماه‌های منتهی به جام جهانی دل تیم ملی و سرمربی‌اش را به دست بیاورد، از ادبیاتی غریبه استفاده می‌کند که انگار دیگر نمی‌خواهد کی روش بماند. همه می‌دانند استرالیا مشتری جدی کی‌روش است تا همان اتفاقات بزرگی را که در فوتبال ما رقم زد،در استرالیا شکل دهد و ما با این برخوردها او را به استرالیا نزدیک و نزدیک تر می‌کنیم.
منبع:
جام جم
ارسال نظر