اشتباهی که رامین را از عرش به فرش رساند

شاید همه چیز برای رامین رضاییان از بازی مقابل سوریه شروع شد. شاید هم بهتر است بگوییم تقریبا تمام شد. از آن اشتباه ویژه که گل دوم سوریه را به دنبال داشت. بعد از آن بازی بود که کی‌روش، نور چشمی‌اش را خیلی تحویل نگرفت.

بازیکنی که در زمان تیم‌نداشتن و یا سکونشینی و نیمکت‌نشینی هم جای ثابتی در تیم کی‌روش داشت حالا با لژیونر شدن هم نمی‌تواند خودش را در میان ۱۱ مرد اصلی جا کند. اشتباه در بازی با سوریه یا درخشش غفوری یا دلیل دیگری؟ کدام یک باعث شده تا رضاییان این روزها به دست فراموشی سپرده شود؟ اوضاعی که در تیم باشگاهی‌اش هم برقرار است. حضور در ۴ بازی از ۱۴ بازی در ترکیب اصلی نشان می‌دهد که سرمربی اوستنده هم مانند کی‌روش فکر می‌کند و اعتمادش را به او از دست داده است. اعتماد سرمربی اوستنده هم شاید بر اثر اشتباهات رضاییان از بین رفته باشد. اشتباه او در بازی مقابل رویال موسکرون که به گل این تیم منجر شد. اشتباهی که داستان او در تیم باشگاهی‌اش هم از همان جا تمام شد. رضاییان با احتساب بازی مقابل رویال موسکرون ۲۳۶ دقیقه بازی کرده بود و بعد از آن اشتباه این عدد به ۶۸ رسید و همین مساله نشان می‌دهد که همان اشتباه، جایگاه رضاییان را به تزلزل کشاند. دقیقا مثل بازی سوریه و کی‌روش.

در سه بازی اخیر تیم ملی که کی‌روش به تمام بازیکنان فیکس و ذخیره‌اش بازی داده است رامین رضاییان کمترین سهم را داشت و فقط دوبار به عنوان بازیکن ذخیره به میدان رفت. برعکس او وریا غفوری فرصت خوبی در اختیار داشت تا خودش را به سرمربی تیم ملی نشان دهد تا شاید این بار داستان دفاع راست تیم ملی برعکس تکرار شود. یک روز رامین آمد و وریا به حاشیه رفت و حالا شاید وریا آمده تا رامین به حاشیه برود و جایگاه ثابتش را فعلا از دست بدهد. مگر اینکه در بازی با ونزوئلا، رامین بتواند همه چیز را برگرداند و با حضور در ترکیب ثابت کی‌روش، نمایش موفقی داشته باشد.