خوشحال باشند،من خداحافظی کردم!

بهادر مولایی دارنده مدال نقره رقابت‌های قهرمانی وزنه‌ برداری جهان در سال ۲۰۱۳ بعد از اینکه موفق نشد، نظر مثبت شورای فنی تیم ملی را برای حضور در بازی‌های المپیک ۲۰۱۶ ریو را جلب کند با ناراحتی اقدام به ترک اردوی تیم ملی کرد و با ماشین شخصی همراه پدر و پدربزرگش عازم مازندران شد.

این آشفتگی روحی باعث شد تا وی در مسیر جاده با تصادفی وحشتناک روبرو شود و با مصدومیتی جبران ناپذیر عملا شانس ادامه کار در دوران قهرمانی را از دست بدهد.

هرچند مولایی در این مدت سعی کرد بار دیگر بازگشتی باشکوه به دنیای قهرمانی داشته باشد، اما با فاصله گرفتن رقبا و از سوی دیگر اضافه شدن مدعیان جدید به دسته فوق سنگین تیم ملی و همچنین تشدید مصدومیتش، تصمیم به خداحافظی از دنیای قهرمانی و حضور در عرصه مربیگری گرفت.

اما نایب قهرمان وزنه‌برداری جهان در خصوص خداحافظی اش از عرصه ورزش با انتقاد از مسئولین بابلسردرگفت و گو با ایسنا مازندران، گفت: مسئولان شهرم طوری با من رفتار می‌کنند که انگار وجود نداشتم و خوشحال باشند که وزنه ‌برداری من دیگر تمام شد و در ۲۶ سالگی خداحافظی کردم.

مولایی در ادامه گلایه از مسئولان شهر خود تاکید کرد: من بعد از عبدالله موحد ورزشکار بابلسری هستم که مدال جهان و آسیا دارد و مدتی هم مربی تیم ملی نوجوانان بودم اما مراسم تجلیل از قهرمانان، مربیان، داوران و پیشکسوتان که برگزار کردند چیزی به من نگفتند؛ آدم حسودی نیستم اما اگر قهرمان دیگری دارند رو کنند من دست او را می بوسم، کاری که آنها با من می کنند رسم مردانگی نیست.

وی افزود: از خداحافظ من خیلی‌ها خوشحال می‌شوند و شاید برخی‌ها هم ناراحت اما وزنه ‌برداری من در ۲۶ سالگی تمام شد.

به گزارش ایسنا مازندران، گفته شده مولایی قصد دارد از این پس تنها در عرصه مربیگری فعالیت کند.