.svg)
چگونه والدینی مقتدر باشیم؟
پارسینه: روش‌هایی از قبیل لجبازی، عیب جویی، سرزنش، فریاد کردن، تنبیه کردن، بددهنی و مشاجره کردن با کودک موجب می‌شود کودک احساس نا امنی کند و دچار اضطراب شود.
اگر شما به عنوان والدین، رئیس خانواده نباشید، مطمئن باشید به سرعت خطوط قدرت‌تان ناپدید می‌شود و در صورت بروز این مسئله هیچکس مسئول هیچ چیز شناخته نمی‌شود و بچه‌ها در فرصت کوتاهی نقش اصلی را در کرسی اقتدار خانه به عهده می‌گیرند. این اتفاق می‌تواند برای خانواده خطرناک باشد. در چنین شرایطی کودکان به تدریج مانند رئیس‌ها و ارباب‌ها رفتار می‌کنند و شما قدرت و اقتدار خود را از دست می‌دهید در این صورت اگر آن‌ها را از اشتباهات‌شان باز دارید از شما منزجر شده و همه چیز به هم می‌ریزد.
بسیاری از پدر و مادر‌ها می‌خواهند با فرزند خود دوست باشند، آن‌ها با ایده رئیس بودن والدین موافق نیستند. مشکلی که در این دیدگاه وجود دارد این است که جایگاه یک دوست و پدر و مادر با هم متفاوت است. دوستان در یک رابطه مساوی با هم قرار دارند، دوستان در مقام کنترل و ارزش‌گذاری قرار ندارند، دوستان مسئولیتی در مقابل مراقبت از یکدیگر ندارند و قادر نیستند محدودیت‌هایی را برای هم اعمال کنند. هر کودکی نیاز به امنیت روانی دارد و والدین موظف هستند این نیاز را برای کودک تامین کنند.
بررسی روش‌های مختلف در برابر کودکان
روش‌هایی از قبیل: لجبازی، عیب جویی، سرزنش، فریاد کردن، تنبیه کردن، بددهنی و مشاجره کردن با کودک موجب می‌شود کودک احساس نا امنی کند و دچار اضطراب شود. همیشه هدف‌های تعلیم و تربیت را درنظر داشته باشید و با کودکان‌تان در محیطی مناسب، به دور از دیگران و به گونه‌ای صمیمی به گفتگو بپردازید.
بدیهی است اگر می‌خواهند فرزندشان رفتارش را تغییر دهد، باید رفتار خود را مورد ارزیابی و بازنگری قرار دهند. گاهی اوقات برادر یا خواهر بزرگ‌تر با خواهر یا برادر کوچک‌تر مشاجره می‌کنند و سر به سر می‌گذارند. در این وضعیت، چون برادر یا خواهر کوچک‌تر قادر نیست واکنش لازم را بروز دهد به او فشار روانی وارد می‌شود و در نتیجه دچار نا امنی روانی و اضطراب می‌شود؛ بنابراین برای حفظ اقتدار والدین، رعایت احترام متقابل و تامین امنیت روانی کودک و نوجوان، از مشاجره کردن با فرزندتان اجتناب کنید.
روش‌هایی مانند سر به سر گذاشتن و مشاجره کردن شما را به مقاصد و اهداف تربیتی نمی‌رساند لذا از به کار گیری این گونه روش‌ها اجتناب کنید و رابطه خود با کودکان‌تان را مخدوش نسازید. افزون بر این، به کار بستن این روش‌ها موجب می‌شود احترام متقابل بین شما و فرزندتان از بین برود و اقتدار خود را از دست بدهید. والدینی که شکایت می‌کنند فرزندانشان به آن‌ها احترام نمی‌گذارند یا به حرف آن‌ها توجه نمی‌کنند، باید به بررسی و ارزیابی رفتار خود بپردازند و ببینند چه کار‌هایی کرده‌اند یا چه رفتار‌هایی از خود نشان داده‌اند که با این وضعیت رو به رو شده‌اند؟
منبع: نی نی بان
بسیاری از پدر و مادر‌ها می‌خواهند با فرزند خود دوست باشند، آن‌ها با ایده رئیس بودن والدین موافق نیستند. مشکلی که در این دیدگاه وجود دارد این است که جایگاه یک دوست و پدر و مادر با هم متفاوت است. دوستان در یک رابطه مساوی با هم قرار دارند، دوستان در مقام کنترل و ارزش‌گذاری قرار ندارند، دوستان مسئولیتی در مقابل مراقبت از یکدیگر ندارند و قادر نیستند محدودیت‌هایی را برای هم اعمال کنند. هر کودکی نیاز به امنیت روانی دارد و والدین موظف هستند این نیاز را برای کودک تامین کنند.
بررسی روش‌های مختلف در برابر کودکان
روش‌هایی از قبیل: لجبازی، عیب جویی، سرزنش، فریاد کردن، تنبیه کردن، بددهنی و مشاجره کردن با کودک موجب می‌شود کودک احساس نا امنی کند و دچار اضطراب شود. همیشه هدف‌های تعلیم و تربیت را درنظر داشته باشید و با کودکان‌تان در محیطی مناسب، به دور از دیگران و به گونه‌ای صمیمی به گفتگو بپردازید.
بدیهی است اگر می‌خواهند فرزندشان رفتارش را تغییر دهد، باید رفتار خود را مورد ارزیابی و بازنگری قرار دهند. گاهی اوقات برادر یا خواهر بزرگ‌تر با خواهر یا برادر کوچک‌تر مشاجره می‌کنند و سر به سر می‌گذارند. در این وضعیت، چون برادر یا خواهر کوچک‌تر قادر نیست واکنش لازم را بروز دهد به او فشار روانی وارد می‌شود و در نتیجه دچار نا امنی روانی و اضطراب می‌شود؛ بنابراین برای حفظ اقتدار والدین، رعایت احترام متقابل و تامین امنیت روانی کودک و نوجوان، از مشاجره کردن با فرزندتان اجتناب کنید.
روش‌هایی مانند سر به سر گذاشتن و مشاجره کردن شما را به مقاصد و اهداف تربیتی نمی‌رساند لذا از به کار گیری این گونه روش‌ها اجتناب کنید و رابطه خود با کودکان‌تان را مخدوش نسازید. افزون بر این، به کار بستن این روش‌ها موجب می‌شود احترام متقابل بین شما و فرزندتان از بین برود و اقتدار خود را از دست بدهید. والدینی که شکایت می‌کنند فرزندانشان به آن‌ها احترام نمی‌گذارند یا به حرف آن‌ها توجه نمی‌کنند، باید به بررسی و ارزیابی رفتار خود بپردازند و ببینند چه کار‌هایی کرده‌اند یا چه رفتار‌هایی از خود نشان داده‌اند که با این وضعیت رو به رو شده‌اند؟
منبع: نی نی بان
ارسال نظر